ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 408

ซื่อจี้บอกว่า

“พระชายา หม่อมฉันรู้ว่าเคยทำผิดมามาก ไม่กล้าขอให้พระชายาอภัยโทษ ขอเพียงข่าวที่หม่อมฉันนำมาในวันนี้ ทำให้ได้รับความช่วยเหลือจากพระชายา เพื่อปกป้องลูกน้อยในครรภ์ ถึงอย่างไรเด็กคนนี้ก็แซ่ซู ถือว่ามีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับพระชายา”

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้ว

“ฮูหยินซูลงมือกับเจ้าแล้วหรือ?”

ซื่อจี้ถอนหายใจบอกว่า

“ขอเรียนพระชายา ฮูหยินไม่เคยหยุดกลั่นแกล้งเลย หม่อมฉันต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวน”

ซูจื่ออวี๋แค่นหัวเราะ

“ไม่เคยหยุดกลั่นแกล้งเลย แต่เจ้าก็ยังมีชีวิตอยู่ ดูท่าเจ้าก็ดูเข้าใจวิธีของนางอยู่มากนะ!”

หัวใจซื่อจี้กระตุกวาบ ที่ซูจื่ออวี๋พูดมาไม่ผิด เพราะเป็นเช่นนั้นจริง หากไม่ใช่เพราะนางเคยอยู่รับใช้ข้างกายฮูหยินซูมาหลายปี ตอนนี้จะสามารถหลบหลีกแผนการสกปรกพวกนั้นได้อย่างไร

แต่มีเพียงเป็นโจรง่าย จะมีการป้องกันโจรที่ไหนง่าย?

หากยอมถอยหรือหลบหลีกตลอด มีแต่จะทำให้ตัวเองตกที่นั่งลำบากเท่านั้น

ซื่อจี้คุกเข่าอยู่บนพื้นแล้วโค้งคำนับลงไป พูดด้วยน้ำเสียงโศกเศร้า

“พระชายาโปรดอภัยด้วย ที่ผ่านมาเป็นความผิดของหม่อมฉันเอง แต่หม่อมฉันเป็นเพียงบ่าว อำนาจสั่งการล้วนอยู่ที่ผู้เป็นนาย หม่อมฉันก็มีความลำบากใจของหม่อมฉันเพคะ”

ซูจื่ออวี๋ไม่ตอบ ทุกคนล้วนมีความลำบากใจของตัวเอง แต่เป็นคนต้องมีขอบเขต ต้องไม่ทำร้ายผู้อื่น ขอบเขตในการทำสิ่งใด ต้องไม่ผิดศีลธรรม สำหรับคนที่ไม่มีขอบเขต นางไม่รู้สึกสงสารสักนิด