ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 412

เมื่อเห็นหยินซวงที่สองแก้แดงระเรื่อ ผมเผ้ายุ่งเหยิง จวินมู่หลานยิ้ม เขายื่นมือไปตบแก้มหยินซวงเบาๆ เพื่อให้รู้ว่าพอใจมาก

หยินซวงเหนื่อยจนยกนิ้วไม่ขึ้น แต่นางไม่กล้านอน เพราะยังต้องรับใช้จวินมู่หลานเปลี่ยนชุด จึงจะถือว่าภารกิจแล้วเสร็จ

เห็นหยินซวงเชื่อฟังเช่นนี้ จวินมู่หลานบอกว่า

“ตั้งแต่วันนี้ เจ้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นอนุในจวน แต่สถานะของเจ้าแตกต่าง ไม่อาจเป็นพระชายารองของข้าได้ เจ้าพยายามหลบเลี่ยงที่จะปะทะกับพระชายารองทั้งสอง ดูแลรับใช้ข้าให้ดี ข้าจะดีกับเจ้าเอง”

หยินซวงใช้ผ้าชุบน้ำอุ่นเช็ดแขนจวินมู่หลาน พลางตอบรับอย่างว่าง่าย

“บ่าวเข้าใจเจ้าค่ะ จะไม่ทำให้ท่านอ๋องรำคาญใจแน่นอน”

จวินมู่หลานยื่นมือไปจับเรือนร่างของหยินซวง เริ่มพูดเรื่องจริงจังขึ้นมา

“ข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีสหายคนสนิท ชื่อตู้เสี่ยวโหลว ใช่หรือไม่?”

เมื่อได้ยินจวินมู่หลานถามถึงตู้เสี่ยวโหลว มือที่กำลังขยับของหยินซวง ชะงักไปสักครู่

เห็นปฏิกริยาของนางเช่นนี้ จวินมู่หลานหัวเราะอย่างอันตรายบอกว่า

“เจ้าเป็นคนของข้าแล้ว น่าจะเข้าใจ ว่าอะไรที่รู้ก็ต้องพูดออกมาให้หมดอย่าได้ปิดบัง”

หยินซวงรีบบอกว่

“ท่านอ๋องโปรดพิจารณาด้วย แม้บ่าวจะรู้จักตู้เสี่ยวโหลว แต่ไม่ใช่พวกเดียวกันแน่นอน บ่าวไม่ใช่พวกคิดคดทรยศขายชาติ”

จวินมู่หลานเข้าใจแล้ว หยินซวงนึกว่าเขากำลังสืบเรื่องคดีของตระกูลหรวน แต่เขาไม่ได้สนใจตระกูลหรวนสักนิด

จวินมู่หลานเอ่ยปากบอกว่า

“กลัวอะไร ข้าแค่ถามไปอย่างนั้น เจ้าเพียงแต่บอกเรื่องที่รู้มาตามจริงก็พอ”

หยินซวงพยักหน้า บอกว่า

“บ่าวเป็นคนของท่านอ๋องแล้ว ท่านอ๋องถามสิ่งใด บ่าวก็จะตอบสิ่งนั้น”

จวินมู่หลานลูบไล้แผ่นหลังนุ่มลื่นของหยินซวงอย่างพอใจ บอกว่า