ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 420

จวินมู่เหนียนมก้มหน้ามองซูจื่ออวี๋พลางขมวดคิ้วกล่าว “ไม่ได้หรือ?”

ซูจื่ออวี๋ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ไม่ใช่ไม่ได้...แต่ไม่คิดว่าท่านอ๋องจะขโมยของเป็นด้วย”

จวินมู่เหนียนพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เพื่อเจ้าแล้ว ข้าทำได้ทุกอย่าง”

ซูจื่ออวี๋ “!!!”

ซูจื่ออวี๋ตะลึงงัน คำพูดของจวินมู่เหนียน...นี่มัน...

เขากำลังสารภาพรักหรือ?

เมื่อเห็นใบหน้าของซูจื่ออวี๋แดงเรื่อราวสีดอกกุหลาบอย่างรวดเร็วจนเห็นด้วยตา จวินมู่เหนียนรู้สึกว่าอารมณ์ของเขาดีขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่ความเบื่อหน่ายที่ต้องไปงานเลี้ยงก็หายไป

จวินมู่เหนียนเอื้อมมือไปแตะคิ้วของซูจื่ออวี๋ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “สวมไว้ให้ดีล่ะ อย่าทาย ห้ามถอดออกเด็ดขาด เข้าใจไหม?”

ซูจื่ออวี๋หน้ามุ่ยพูดว่า “เผด็จการจริงๆ หรือว่าจะไม่ให้ถอดตอนอาบน้ำเหรอ?”

จวินมู่เหนียนเลิกคิ้วกล่าวว่า “ไม่ผิด อาบน้ำเจ้าก็ถอดไม่ได้ ถ้าเจ้ารู้สึกว่าทาลำบาก ตอนเจ้าอาบน้ำก็เรียกข้าไปได้ ข้าจะยืนอยู่ข้างเจ้าดูแลแทนเจ้าเอง”

มุมปากของซูจื่ออวี๋กระตุก ก่อนจะพูดในใจ “ไม่จำเป็น!”

......

สวนชิวเยว่ทะเลสาบผิง

หลังเที่ยง ทุกคนก็มาถึงสวนชิวเยว่ทะเลสาบผิงแล้ว

เดิมทีคิดว่ามันเป็นเพียงลานขนาดใหญ่เล็กน้อย แต่ไม่คิดว่ามันจะครอบคลุมทั้งภูเขาและแม้แต่แม่น้ำฮ่วนหลิงก็ยังไหลผ่าน