ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 436

ฆ่าคนปิดปาก? !

เมื่อได้ยินคำนี้ ทุกคนต่างฮือฮาทันที ทว่ากลับไม่มีใครสังเกตว่าคำพูดของจวินมู่เหนียนใหญ่โตเกินจริง

หนานหยวนหรัวเป็นซูเฟยที่ฮ่องเต้เจาเหวินแต่งตั้งขึ้น ตอนนี้เมื่อเกิดเรื่องฉาวโฉ่เช่นนี้ เกรงว่าท่านอ๋องรองจะเดือดร้อน ไม่แน่อาจจะ...

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ แขกเหรื่อที่มาร่วมงานเลี้ยงต่างเงียบกริบ เกลียดตัวเองที่ต้องมาเห็นภาพงามหน้าแบบนี้ เกิดจวินมู่หลานโมโหแล้วฆ่าปิดปากพวกเขาจะทำอย่างไร

ซูจื่ออวี๋เห็นดังนั้นรีบบอกว่า

“ท่านอ๋อง ข้าเห็นว่า ปลุกทั้งสองคนให้ตื่นก่อนดีกว่า นี่องค์รัชทายาทหยวนชิงกับพี่ใหญ่ของข้าก็มาแล้ว สิ่งที่ทั้งสี่คนประสบพบเจอ บางทีอาจจะมีคำอธิบายได้ไม่ใช่หรือ? หากหมอหลวงท่านนี้ทำไม่ได้ ไม่แน่ข้าอาจจะช่วยได้”

จวินมู่เหนียนเอ่ยปาก

“ได้ เจ้าไปช่วยสิ”

ริมฝีปากซูจื่ออวี๋ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

“น้อมรับคำสั่ง

ซูจื่ออวี๋นำเข็มเงินสองเล่มออกมา หัวเราะแล้วเดินไปหาจวินมู่หลานกับหนานหยวนหรัว นางไม่ได้รีบลงมือ เพียงแค่พูดเสียงเรียบ

“คนเรานี่นะ บนร่างกายมีจุดชีพจรแห่งความเจ็บปวดอยู่หลายที่ แม้จะไม่ใช่จุดอันตราย ทว่ากลับทำให้ปวดจนอยากตาย และส่วนที่สร้างความเจ็บปวดได้มากที่สุด คือซอกเล็บของนิ้วนาง ล้วนพูดกันว่าสิบนิ้วเชื่อมโยงไปถึงหัวใจ โดยเฉพาะนิ้วนาง ขอเพียงข้าฝังเข็มเงินยาวสามนิ้วเข้าไป อย่าว่าแต่คนที่นอนสลบแน่นิ่ง แม้แต่ศพยังต้องปวดจนตัวสั่น!”

เมื่อซูจื่ออวี๋พูดจบ นางจับข้อมือของจวินมู่หลานเอาไว้ แต่ยังไม่ทันที่นางจะได้ฝังเข็ม จู่ๆ จวินมู่หลานเอ่ยปาก

“เกิด...เกิดอะไรขึ้น? นี่ข้าเป็นอะไรไป?”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะพรวดพร้อมกับโยนข้อมือจวินมู่หลานทิ้ง แล้วหันมองจวินมู่เหนียน เอียงคอหัวเราะ

“ท่านอ๋องดูสิ วิชาแพทย์ของอวี๋เอ๋อร์ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเชี่ยวชาญใช่หรือไม่? นี่ยังไม่ทันลงมือเลย ท่านอ๋องรองก็หายดีแล้ว หมอกระจอกคนนี้ จิ๊จิ๊จิ๊ เข้าสำนักหมอหลวงไปได้อย่างไร?”

จวินมู่เหนียนเอ่ยชมอย่างให้เกียรตินาง

“หมอกระจอกพวกนี้ จะมาเทียบกับพระชายาของข้าได้อย่างไร”

ซูจื่ออวี๋ยิ้มกว้างในทันที รูปโฉมที่งดงาม แทบจะทำให้จวินมู่เหนียนตาลาย

ทว่าจวินมู่เหนียนกำลังมองคนงาม แต่คนอื่นกลับกำลังดูละคร เมื่อได้ยินซูจื่ออวี๋พูดแบบนี้ ทุกคนล้วนเข้าใจทันที จวินมู่หลานแกล้งสลบ ส่วนหมอหลวงคนนี้ก็ได้รับคำสั่งจากเขาอีกที