ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 441

หลังอาหารเที่ยง ทุกคนยังคงถูกห้ามให้ออกจากหอจิ้วเยว่ ทุกคนนั่งจนปวดเมื่อยไปหมด ในขณะที่กำลังหงุดหงิดอยู่นั้น ในที่สุดเว่ยคงชิงก็มาถึงสักที

ผู้ที่มาพร้อมกับเขา ยังมีหมอหลวงอีกสี่ท่านจากสำนักหมอหลวงและทหารจากหน่วยชิงหลง

กำลังพลครึ่งหนึ่งของหน่วยชิงหลง ล้อมสวนชิวเยว่ทะเลสาบผิงอย่างแน่นหนาในพริบตา บรรยากาศในตอนนี้ตึงเครียดยิ่งกว่าช่วงเช้า

ส่วนอีกครึ่งหนึ่ง กำลังฟังคำสั่งจากเว่ยคงชิง

เว่ยคงชิงเดินขึ้นไปทำความเคารพ

“กระหม่อมคารวะท่านอ๋องรอง”

จวินมู่หลานขมวดคิ้วแล้วชี้ไปที่หมอหลวงซึ่งติดตามมาสวนชิวเยว่ด้วย

“เจ้า บอกหมอเว่ยไปสิว่าพบอะไรบ้าง”

หมอหลวงคนนั้นเดินไปข้างหน้า บอกว่า

“ข้าน้อยตรวจสอบอาหารและสุราที่เหลือจากเมื่อคืน พบว่ามีน้ำหวานของดอกชิงยวนผสมอยู่ น้ำหวานของดอกชนิดนี้ไม่มีพิษ แต่ในสวนชิวเยว่ขึ้นเต็มไปด้วยดอกผีเสื้อน้ำเงิน เมื่อดอกไม้สองชนิดมาเจอกัน จะทำให้ตกอยู่ในอาการหลับลึก เมื่อร่างกายขับน้ำหวานออกมาจนหมด ก็จะตื่นขึ้นมาเอง นอกจากนั้นไม่ได้พบเห็นสิ่งใด”

ทุกคนเข้าใจทันที หมอหลวงคนนี้หาสาเหตุที่ทุกคนหลับใหลพบแล้ว แต่กลับหาตัวคนลงมือไม่ได้ ขณะเดียวกันก็หาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมจวินมู่หลานกับหนานหยวนชิงถึงได้เกิดความต้องการสูงขนาดนั้น

เว่ยคงชิงพยักหน้าบอกว่า

“ท่านอ๋องรอง องค์รัชทายาทหยวนชิง กระหม่อมต้องการเลือดของทั้งสองท่านคนละหนึ่งหยด เพื่อนำมาตรวจสอบ อีกอย่าง ท่านอ๋องรองจำเป็นต้องให้คนไปตรวจค้น ว่าในห้องของใคร มีน้ำหวานของดอกชิงยวน”

จวินมู่ฉงขมวดคิ้ว

“ไปตรวจค้นตอนนี้คงจะสายไปแล้วมั้ง ไม่แน่เมื่อคืนนี้ น้ำหวานของดอกพวกนี้อาจจะใช้หมดแล้ว? ต่อให้ใช้ไม่หมด หลักฐานก็คงถูกทำลายไปแล้ว”

เว่ยคงชิงพยักหน้า

“ท่านอ๋องสี่กล่าวได้ถูกต้องแล้ว แต่ขอเพียงผ่านมือไปแล้ว ก็ยากที่จะทิ้งร่องรอยเอาไว้ ทว่าดอกชิงยวนมีลักษณะพิเศษอย่างหนึ่ง...”

จวินมู่ฉงถามต่อ

“ลักษณะใดหรือ?”

เว่ยคงชิงบอกว่า

“เมื่อน้ำหวานของดอกชิงยวนเจอกับเหล้าเหลืองจะทำให้เกิดสีแดง แม้แต่ขวดที่เคยบรรจุน้ำหวานจะถูกชะล้างแล้ว แต่เมื่อเจอกับเหล้าเหลือง ก็ยังคงทำให้มีสีแดงปรากฏขึ้น ร่องรอยของน้ำหวานยากที่จะชำระล้าง”