ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 456

เมื่อเห็นว่าซูจื่ออวี๋รู้สึกสนใจ จวินมู่เยว่จึงรีบตอบทันที “ใช่แล้ว สำนักฝูอี่จะเปิดรับบัณฑิตใหม่ปีละหนึ่งครั้ง ซึ่งมันกำลังจะเริ่มขึ้น ที่นั่นเป็นสำนักบัณฑิตที่ดีที่สุดในสี่แคว้น บัณฑิตทุกคนต่างต้องการสอบเข้าเรียนที่นี่ บัณฑิตทุกคนที่จบออกมาจากสำนักฝูอี่ล้วนสอบเข้ารับราชการได้ทั้งนั้น อ๋อ ใช่สิ พ่อของเจ้า เสนาบดีซูเองก็เป็นบัณฑิตจากสำนักฝูอี่ เขาสอบจอหงวนด้วยตัวเองและจากนั้นเขาก็ไต่เต้าขึ้นสู่ตำแหน่งเสนาบดี จุ๊จุ๊ จะว่าไป เสนาบดีซูเองก็มีความสามารถจริงๆ”

ซูจื่ออวี๋รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นางไม่รู้ว่าที่แท้เสนาบดีซูก็มีความสามารถ

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋ค่อยๆขมวดคิ้ว จวินมู่เยว่ก็พูดว่า “พี่สะใภ้ เจ้าคงไม่คิดจะสอบเข้าสำนักฝูอี่หรอกใช่หรือไม่?”

ซูจื่ออวี๋ยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากขึ้น นางจึงถามว่า “ข้าจะสอบได้หรือไม่?” นางเป็นหญิง นางจะเข้าศึกษาในสำนักบัณฑิตได้อย่างไร

จวินมู่เยว่ยิ้มและกล่าวว่า “ได้อยู่แล้ว แม้ว่าสำนักบัณฑิตส่วนใหญ่จะไม่ยอมรับบัณฑิตหญิง แต่สำนักฝูอี่กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น มีสตรีผู้สูงศักดิ์หลายส่งหญิงสาวของพวกนางเข้าไปศึกษาที่สำนักฝูอี่ จะว่าไปแล้ว พี่คนโตและพี่คนรองของเจ้าทั้งสองคนก็เคยร่ำเรียนที่นี่มาทั้งนั้น เจ้าไม่รู้หรือ?”

ซูจื่ออวี๋คิดทบทวนอย่างถี่ถ้วน ในความทรงจำของเจ้าของเดิมเหมือนว่าจะมีเรื่องนี้อยู่ นางเป็นลูกของอนุเช่นเดียวกับซูจื่อเยว่ ดังนั้นนางทั้งคู่จึงไม่มีคุณสมบัติที่จะออกไปเล่าเรียน มีเพียงแค่ซูจื่อหยวนและซูจื่อเยียนเท่านั้นที่ได้ออกไป

ซู่จื่อหยวนทำคะแนนได้ นางสอบผ่านด้วยตัวเอง แต่ซูจื่อเยียนเพียงแค่ติดสอยห้อยตามไปด้วย

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก ด้วยบทเรียนที่ได้รับจากอดีต นางไม่กล้าที่จะรีบไปหาเฮ่อซิ่งจือ ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงเข้าใกล้อย่างเชื่องช้าโดยไม่ทิ้งร่องรอย และการคัดเลือกบัณฑิตใหม่ของสำนักฝูอี่ครั้งนี้ ดูเหมือนจะเป็นโอกาสที่ดีสำหรับนาง นางสามารถที่จะเข้าไปหาเฮ่อซิ่งจืออย่างช้าๆโดยไม่ถูกจับตามองจากบุคคลที่อยู่เบื้องหลัง

ซูจื่ออวี๋ถามว่า “ท่านอ๋องแปด สำนักฝูอี่แห่งนี้ ต้องสอบอะไรบ้าง?”

จวินมู่เยว่ตอบว่า “การสอบเข้านี้ ใช้ศาสตร์ทั้งหกในการสอบ เจ้าไม่ต้องทำโดดเด่นมาก เพียงแค่มีชื่ออยู่ในหนึ่งร้อยอันดับแรกของผู้เข้าสอบ เจ้าก็สามารถเข้าเรียนในสำนักได้ ศาสตร์ทั้งหกนั้น เป็นหกศาสตร์ขั้นพื้นฐานของบัณฑิตพึงมี ได้แก่ พิธีกรรม ดนตรี ยิงธนู ขี่ม้า การเขียน และการคำนวณ”

จากการแนะนำของจวินมู่เยว่ พิธีกรรมคือมารยาท ดนตรีคือความสามารถทางดนตรี การยิงคือศิลปะการขี่ม้ายิงธนู การขี่คือศิลปะในการขี่ม้า การเขียนคือการคัดลายมือ และตัวเลขคือการคำนวน

แต่ละหัวข้อจะมีสุภาพบุรุษจากสำนักบัณฑิตให้คะแนน คะแนนเต็มสิบ หกหัวข้อมีคะแนนเต็มหกสิบคะแนนจึงจะสามารถเข้าเป็นหนึ่งร้อยอันดับแรกได้