จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าจวินมู่เยว่ถามเช่นนี้ไปเพื่อเหตุใด แต่เขาไม่จำเป็นต้องปิดบังกับคำถามแบบนี้ เขาตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “หนึ่งก้านธูป ทำไมหรือ?”
จวินมู่เยว่อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมาเสียงดังว่า “เพิ่งจะหนึ่งก้านธูป?!”
จวินมู่เยว่รำพึงรำพันอยู่ในใจว่าพี่เจ็ดเพิ่งกลับมาได้เพียงหนึ่งก้านธูป หลังจากหักเวลาในการถอดเสื้อผ้าแล้ว กระบวนการทั้งหมดก็เหลือแค่ถ้วยชา สวรรค์ หรือตรงนั้นของพี่เจ็ดมันจะมีปัญหา นี่มันก็…สั้นเกินไป
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จวินมู่เยว่ก็หลุบตามองไปที่หว่างขาของจวินมู่เหนียนโดยไม่รู้ตัว
จวินมู่เหนียนไม่เข้าใจว่าการแสดงออกแปลกๆแบบนั้นของจวินมู่เยว่หมายถึงอะไร เขาขมวดคิ้วและพูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ “เป็นอะไรไป? ตื่นตระหนกตกใจกระไรกัน!”
ในเวลานี้ซูจื่ออวี๋ก็สวมเสื้อผ้าของนางและออกมาจากห้องด้านในพอดี เมื่อนางเห็นจวินมู่เยว่ก็ได้ถามขึ้นมาว่า “ท่านอ๋องแปด จวนเสนาบดีตามหาร่องรอยของน้ำหวานดอกชิงหยวนพบแล้วหรือ?
เมื่อจวินมู่เยว่เห็นว่าดวงตาของซูจื่ออวี๋ยังคงแดงอยู่ เขาจึงรีบเสตามองไปทางอื่น ภาพของคนถูกรังแกมันน่าสงสารจนเขาไม่กล้ามองจริงๆ
จวินมู่เยว่กระแอมเบาๆและพูดว่า “อะแฮ่ม ใช่ ข้ามาที่นี่เพื่อคุยเรื่องนี้ ข้าแอบส่งคนเข้าไปในจวนเสนาบดี แต่ไม่พบน้ำหวานดอกชิงหยวนเลยแม้แต่น้อย ทรัพย์สินของจวนฉินอ๋องก็ถูกค้นเช่นกัน แต่ก็ไม่มีน้ำหวาน ดูเหมือนว่าคนที่ลงมือทำได้สะอาดและเรียบร้อยมาก”
ซูจื่ออวี๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เป็นเรื่องปกติ ซูจื่อหยวนร่ำเรียนวิชาแพทย์ตั้งแต่ยังเด็ก ดังนั้นนางจึงระมัดระวังตัวกว่าคนทั่วไป ตรวจสอบไม่พบนั้นก็เป็นเรื่องที่ดี หากเป็นเช่นนี้ฮูหยินซูต้องการที่จะลากข้าเข้าไปเกี่ยวข้องก็ไม่สามารถทำได้แล้ว”
ซูจื่ออวี๋พูดมาถึงตรงนี้ก็ได้หันหน้าไปมองจวินมู่เหนียนและถามคำถามเมื่อครู่นี้ขึ้นมาอีกครั้ง “ท่านอ๋อง ในวังหลวงเป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ? ฝ่าบาทกริ้วหรือไม่?”
ก่อนที่จวินมู่เหนียนจะได้พูด จวินมู่เยว่ก็ถอนหายใจและพูดว่า “เฮ้อ ฟ้าคำรามเสียงดังแค่ฝนตกเพียงน้อยนิด ไม่รู้ว่าจวินมู่หลานเขาไปหาคนพาลมาจากไหน ให้เขาเรียกตัวเองว่าเป็นสายลับแห่งเป๋ยฉู่มารับความผิดของตนเอาไว้ทั้งหมด ด้วยเหตุนี้ไม่ว่าจวินมู่หลานจะหลับนอนกับหนานหยวนหรัวหรือหนานหยวนชิงจะหลับนอนกับซูจื่อหยวน ทั้งหมดถูกกล่าวหาว่าเป็นกลอุบายของสายลับแห่งเป๋ยฉู่ แม้ว่าเสด็จพ่อจะมีโทสะ แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไปพาลใส่ผู้อื่น ท่านตรัสแค่ว่า จวินมู่เหนียนจัดการได้ไม่ดี ปกครองหละหลวม ลงโทษเขาด้วยการหักเงินเดือนครึ่งปีและนำตัวสายลับผู้นั้นไปทรมานสอบปากคำจนตาย เรื่องนี้จึงผ่านไปอย่างง่ายดาย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
เรื่องนี้ไม่อัพเพิ่มแล้วหรอคะ...
ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้นแน่ๆ...
นางเอกทนงตนเกินไปว่าตัวเองเก่งทำให้ไม่ระแวดระวังและไม่ยอมให้มีคนคุ้มกัน...
สนุกมากๆเลยค่ะ รอ admin นะคะ...
ไม่ลงตอนใหม่แล้วเหรอคะ...
สนุกค่ะ รออัพเดทนะคะ...
ตอนที่241 รอบอัพอยู่ค่ะ 242 มาตอนไหนค่ะ...
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...