ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 504

เทียนชิงกล่าวว่า “ท่านอ๋องได้รู้ชื่อเสียงเรียงนามและฐานะของป๋ายหลี่เชียนซางจากพระชายา ก็สั่งให้คนไปตรวจสอบ ตรวจสอบแล้วก็พบว่า มีครอบครัวหนึ่งในเจียงหนานแซ่ป๋ายหลี่ค้าขายอัญมณี”

ซูจื่ออวี๋ก็ถามว่า “งั้นก็หมายความว่าฐานะของป๋ายหลี่เชียนซางเป็นความจริง?”

เทียนชิงส่ายหัวกล่าว “ไม่แน่เสมอไป เพราะตระกูลป๋ายหลี่ย้ายสำมโนครัวออกจากเมืองหลวงจินหลิงในปีที่ตระกูลหร่วนถูกยึดทรัพย์ ว่ากันว่าเดิมทีพวกเขาอยากจะกลับบ้านเกิด แต่ระหว่างทางกลับเจอกลุ่มโจรภูเขา ครอบครัวที่มีสมาชิกหลายสิบคนถูกฆ่าตายทั้งหมด แต่จะมีใครฉวยโอกาสหนีไปช่วงชุลมุนหรือไม่ ตอนนี้ก็ไม่ทางจะตรวจสอบได้จริงๆ ดังนั้นท่านอ๋องเลยไปที่ร้านดั่งปรารถนา เตรียมจะสอบถามด้วยตัวเองให้ชัดเจน”

ซูจื่ออวี๋กำมือแล้วถามว่า “ท่านอ๋องถามว่าอะไร?”

เทียนชิงก็พูดต่อว่า “ท่านอ๋องถามว่าเขาเป็นใครกันแน่ มีจุดประสงค์อะไร ทำไมถึงแอบเข้าจวนอ๋องครั้งแล้วครั้งเล่า เหตุใดถึงยุ่งกับพระชายาไม่เลิก”

ซูจื่ออวี๋ก็ถามต่ออย่างร้อนใจ “แล้วเขาตอบว่าอย่างไร?”

เทียนชิงมุ่ยปากพูดว่า “ป๋ายหลี่เชียนซางเถียงข้างๆ คูๆ ไปเรื่อย บอกว่าถ้าท่านอ๋องอยากจะจับชู้ ก็ต้องจับทั้งสอง จับเขาแค่คนเดียวเขาไม่ยอมรับ”

มุมปากซูจื่ออวี๋กระตุก นางรู้ว่าป๋ายหลี่เชียนซางไม่มีทางพูดอะไรดีๆ ออกมาได้

เทียนชิงดูโกรธอย่างเห็นได้ชัด แล้วพูดต่อ “ป๋ายหลี่เชียนซางจงใจพูดให้ความสัมพันธ์ของเขากับพระชายาดูคลุมเครือ เพื่อกระตุ้นความโกรธของท่านอ๋อง ท่านอ๋องเลยไม่ถามอะไรเขาอีก แค่เตือนเขาว่าห้ามไปรบกวนพระชายาอีก ป๋ายหลี่เชียนซางนั่นกลับไม่รู้ดีรู้ชั่ว เอ่ยโต้แย้ง บอกว่านอกจากท่านอ๋องจะเผาร้านดั่งปรารถนา หรือฆ่าเขาป๋ายหลี่เชียนซางให้ตาย ไม่อย่างนั้นเขาอยากจะทำอะไร ใครก็ห้ามเขาไม่ได้”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยถามด้วยความประหลาดใจว่า “ดังนั้นท่านอ๋องก็เลยเผาร้านดั่งปรารถนางั้นหรือ?” เป็นไปไม่ได้กระมัง จวินมู่เหนียนคนนั้นไม่เหมือนคนใช้วิธีการรุนแรงเพื่อให้ได้ตามความต้องการของตัวเอง

ซูจื่ออวี๋เลิกคิ้วมองเทียนชิงแล้วเอ่ยอย่างสงสัย “เจ้ายังมีสิ่งใดที่ไม่ได้พูดอีกหรือไม่?”

ริมฝีปากของเทียนชิงขมุบขมิบ อยากจะพูดแต่ก็อุบไว้ ท่าทางอ้ำอึ้งแบบนั้นทำให้ซูจื่ออวี๋อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแน่น

ซูจื่ออวี๋คิดแล้วก็พูดว่า “เจ้าไม่พูดให้ชัด ข้าก็คงไม่ไปขอคืนดีกับท่านอ๋อง”

ร่างกายของเทียนชิงสั่นสะท้าน แล้วพูดออกมาทันที “ป๋ายหลี่เชียนซางคนนั้นบอกว่า...บอกว่าตำแหน่งก้นกบด้านหลังของพระชายามีรอยสักสีแดงรูปหางปลา และรอยสักรูปหางปลาสีฟ้ายาวสามคืบที่ใต้สะดือของเขา ก็เป็นคู่กับของท่าน เขายังบอกอีกว่า...ยังบอกอีกว่าพวกท่านมีบุพเพสันนิวาสกันมานานแล้ว”

“อะไรนะ?!” ซูจื่ออวี๋ตบโต๊ะแล้วลุกขึ้น ตกใจอย่างมากจนหน้าซีดเผือด