ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 516

สรุปบท ตอนที่ 516 ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ: ยอดชายานักปรุงพิษ

ตอนที่ 516 ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ – ตอนที่ต้องอ่านของ ยอดชายานักปรุงพิษ

ตอนนี้ของ ยอดชายานักปรุงพิษ โดย Phayut ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 516 ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ซูจื่ออวี๋ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจวินมู่เหนียนจะปฏิเสธอย่างเด็ดขาดโดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น

เมื่อนางต้องการเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้ง จวินมู่เหนียนก็ไม่อยู่ตรงนี้แล้ว

ซูจื่ออวี๋ก่ายหน้าผากอย่างจนปัญญา แต่ในใจของนางไม่ได้รู้สึกผิดหวังมากนัก ซ้ำมันยังเต็มไปด้วยความว้าวุ่น

นางอดไม่ได้ที่จะคิดว่า จวินมู่เหนียนผู้นี้มีความรู้สึกเสน่หา…ที่แตกต่างไปจากนางจริง ๆ หรือ?

ซูจื่ออวี๋มองลงไปที่ร่างอันน่าภาคภูมิใจของตัวเอง นางขมวดคิ้วเล็กน้อยและสงสัยว่าจวินมู่เหนียนผู้นี้มีความเสน่หาต่อนางหรือกับร่างกายของนางกันแน่?

เวินเซียงอวี้หยวน

หันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่นั่งงุนงงอยู่ตรงนั้น พวกเขาเฝ้ามองจวินมู่เหนียนที่ดื่มเหล้าไปจอกแล้วจอกเล่าด้วยความไม่เข้าใจ

ที่นี่คือเวินเซียงอวี้หยวน มีกลิ่นแป้งร่ำน้ำปรุงมากเกินไป และจวินมู่เหนียนไม่เคยมาที่นี่

หากหันหรูเฟิงไม่ได้บอกว่าสตรีเมื่อขึ้นเตียงจะได้ข่าวมาอย่างง่ายดาย จวินมู่เหนียนจะไม่มีวันยอมให้เขาเปิดหอคณิกาเช่นนี้

แต่คืนนี้มันเกิดอะไรขึ้น?

จวินมู่เหนียนมาที่นี่เป็นครั้งแรก และเขายังเรียกให้จวินมู่เยว่กับหันหรูเฟิงมาร่วมดื่มและสนุกด้วยกัน ไม่เท่านั้นเขายังสั่งอาหารเลิศรสมาเต็มโต๊ะ นอกจากนี้เขายังเรียกเหล่าสาวงามมาจนเต็มห้อง

บรรเลงเพลง ร้องเพลง เต้นระบำทุกอย่าง

หน้าอกอวบ เรียวขายาว เอวบาง ไม่ขาดตกบกพร่อง

สตรีเหล่านั้นมีรูปร่างที่น่าหลงใหล ท่าเต้นแสนเย้ายวน พวกนางสวมใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นและขยับกายอวดโฉม หันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่อดไม่ได้ที่จะเลือดลมสูบฉีด แต่ใบหน้าของจวินมู่เหนียนนั้นกลับเย็นชาตลอดเวลา การเดินเข้ารอบกายเขาภายในระยะสามก้าว เหมือนเข้าใกล้สถานที่ที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งและหิมะซึ่งมันทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวสั่น

หันหรูเฟิงกระทุ้งศอกใส่จวินมู่เยว่เพื่อให้จวินมู่เยว่ลองถามดู

จวินมู่เยว่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามขึ้นมาว่า “พี่เจ็ด ท่านเป็นอะไร? นี่หรือว่า... ท่านเจอกับเรื่องยากลำบากหรือ? บอกพวกเรามาเถอะ หนึ่งคนหัวหายสองคนเพื่อนตาย!”

หันหรูเฟิงก็รีบพูดว่า “ถูกต้องแล้วศิษย์พี่รอง มีเรื่องอะไรกวนใจท่านอยู่? หรือเป็นเพราะป๋ายหลี่เชียนซาง”

จวินมู่เหนียนไม่อยากพูด เขาแค่ต้องการมาทดสอบว่าสตรีนางคนอื่นมีเสน่ห์สำหรับเขาหรือไม่ แต่กลับกลายเป็นว่าเมื่อเขามองสตรีเหล่านี้ เขากลับเขากลับรู้สึกรำคาญใจเสียมากกว่า

ในสมองและต่อหน้าต่อตาของเขา มีเพียงภาพร่างเปลือยเปล่าของซูจื่ออวี๋ในคืนนี้เท่านั้น

จวินมู่เหนียนส่ายหัวและดื่มเหล้าอีกหนึ่งจอก

เมื่อเห็นแบบนี้ จวินมู่เยว่ก็ถามต่อ “พี่เจ็ด ท่านไม่ต้องการให้พี่สะใภ้ตามสืบคดีของตระกูลหรวนหรือ? งั้นมันง่ายมาก พวกเราก็ฆ่าปิดปากหรือไม่ก็เนรเทศพวกเขาตามรายนามในบันทึกของเผยหยวนเสีย ไม่ต้องให้พี่สะใภ้ไปตามหาพวกเขา”

จวินมู่เหนียนยังคงส่ายหัวและดื่มเข้าไปอีกจอก

หันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่มองหน้ากัน ทั้งสองคนคิดว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เช่นนั้นแล้ว ซูจื่ออวี๋ไปทำอะไรให้จวินมู่เหนียนรู้สึกหดหู่?

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ทั้งสองก็ได้เบิกตากว้างพร้อมกัน

หันหรูเฟิงถามจวินมู่เยว่าทางสายตา “ไม่ใช่หรอกน่า หรือว่าข้าคิดไปเองหรือเปล่า?”

จวินมู่เหนียนก็ตอบหันหรูเฟิงด้วยสายตา “ใช่แล้ว เป็นอย่างที่เจ้าคิดจริง ๆ เห็นชัด ๆ ว่าบนหน้าพี่เจ็ดเหมือนอดทนอดกลั้นอะไรไว้แล้วไม่ได้ปลดปล่อย!”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ น้องที่แสนดีทั้งสองก็รู้สึกสงสารจวินมู่เหนียนทันที โรคที่ซ่อนเร้นนี้ไม่สามารถรักษาได้ด้วยผงหอม มันช่วยไม่ได้จริง ๆ

“เฮ้อ!” ทั้งสองถอนหายใจพร้อมกัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ