ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 538

จวินมู่เยว่พยักหน้า “ข้าจะออกไปเปิดโปงพวกเขาเดี๋ยวนี้”

ขณะที่จวินมู่เยว่กำลังจะเดินออกไปข้างนอกก็ถูกซูจื่ออวี๋ดึงแขนเสื้อเอาไว้

จวินมู่เยว่มองไปที่ซูจื่ออวี๋ ซูจื่ออวี๋ก็พูดว่า “ท่านอ๋องแปดอย่าหุนหันพลันแล่นสิ พู่กันของบัณฑิตก็เหมือนกับหอกของแม่ทัพ ท่านออกไปพูดความจริงตอนนี้ หนึ่งอาจจะมีหลายคนไม่เชื่อ และสองอาจจะทำให้คนจากสำนักจินซานมีความแค้นต่อท่าน คราวหน้าหากพวกเขาเขียนบทความสองบทความในภายหลัง เผยแพร่ข่าวลือเกี่ยวกับท่านในทางที่ผิด ย่อมได้ไม่คุ้มเสียแน่”

จวินมู่เยว่ขมวดคิ้วมุ่น “แล้วจะปล่อยให้พวกเขาโกหกหน้าตาเฉยอย่างนี้หรือ?”

ซูจื่ออวี๋ส่ายหัวเบาๆ แล้วเอ่ยเสียงต่ำว่า “อดทนไว้ก่อน อย่าเพิ่งทำให้แผนการใหญ่ยุ่งเหยิง ข่าวบางอย่าง หากใช้ได้ดีมันก็เหมือนดาบที่แทงหัวใจ แค่โจมตีครั้งเดียวก็ถึงชีวิต แต่หากใช้ไม่ดีมันก็เหมือนกับเกาไม่ถูกที่คัน ไม่สามารถเขย่าต้นตอของมันได้ พวกเราดูการแข่งขันกันก่อนเถอะ”

จวินมู่เยว่พยักหน้าเบาๆ รู้สึกว่าซูจื่ออวี๋พูดมาก็มีเหตุผล

......

ความสนใจของทุกคนก็กลับไปที่ลาน หยางอวิ๋นฉู่คนนั้นยืนขึ้นเว้นตำแหน่งให้ ส่งสัญญาณให้จวินมู่ฉยงมาดีดฉินชางไห่หลงหยิน

จวินมู่ฉยงแค่นเสียงเย็นชา สะบัดชายเสื้อคลุมแล้วนั่งขัดสมาธิ

จวินมู่ฉยงนั่งลงไป ค่อยๆ ทำความสะอาดมือ และยกแขนเสื้อขึ้นเบาๆ ลักษณะเหมือนกับเทพเจ้า และดูมั่นใจในทักษะการเล่นฉินของตัวเองมาก

ทว่าทันทีที่เขาเล่นฉิน ความกระอักกระอ่วนก็เกิดขึ้น

ฉินชางไห่หลงหยินไม่มีเสียงใดออกมาเลยแม้แต่น้อย

จวินมู่ฉยงขมวดคิ้วแน่น สีหน้าของเขาไม่ได้ผ่อนคลายอีกแล้ว กลับแทนที่ด้วยความประหลาดใจและสงสัย

จวินมู่ฉยงดีดไปพลางพูดว่า “นี่เป็นไปได้ยังไง? เหตุใดถึงดีดไม่ดังล่ะ มีบางอย่างผิดปกติกับสายฉินของเจ้าหรือไม่”

หยางอวิ๋นฉู่เยาะเย้ยว่า “ฮ่า ข้าก็เพิ่งพูดไปเมื่อครู่นี้ มีเฉพาะคนที่มีความสามารถเท่านั้นถึงจะดีดมันได้ แต่ดูเหมือนว่าท่านอ๋องสี่...”

หยางอวิ๋นฉู่ไม่ได้พูดคำหลัง แต่ทุกคนเข้าใจว่าเขาจะสื่อถึงอะไร เขากำลังบอกว่าจวินมู่ฉยงไม่มีพรสวรรค์ไม่มีคุณธรรม

จวินมู่ฉยงก็ยังไม่เชื่อ ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่เชื่อหรอก เจ้าเล่นได้ ข้าจะดังเลยหรือ?”

และอย่างที่คาดไว้ ตอนที่นางมองจวินมู่เหนียน จวินมู่เหนียนก็มองนางเช่นกัน

เมื่อเห็นสีหน้าสงสัยของซูจื่ออวี๋ จวินมู่เหนียนก็ยกยิ้มริมฝีปาก เผยรอยยิ้มให้ซูจื่ออวี๋อย่างเห็นได้ชัดเจน

ซูจื่ออวี๋ตาลายเพราะรอยยิ้มจางๆ นั้น ขณะที่กำลังจะหันไปทางอื่น เขาก็เห็นจวินมู่เหนียนหยิบถ้วยชาตรงหน้าเขาขึ้นมาจิบ

ซูจื่ออวี๋ตะลึงงัน หลังจากคิดดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว ก่อนที่หยางอวิ๋นฉู่คนนั้นจะดีดฉิน เขาก็จิบชาไปหนึ่งจิบไม่ใช่หรือ?

นี่ๆ ไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ไม่ตั้งใจแน่ ดูเหมือนว่าฉินโบราณนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับน้ำแน่

เมื่อครู่หยางอวิ๋นฉู่บอกว่าสายฉินนี้ทำจากเอ็นมังกร หรือจะบอกว่าจำเป็นต้องทำให้สองมือเปียกน้ำ ถึงจะสามารถดีดฉินได้?

ใช่ มันต้องใช่แน่ๆ ซูจื่ออวี๋คิดออกแล้วก็เผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา

จวินมู่เหนียนไม่ได้บอกความจริง ดูเหมือนว่าอยากทำให้จวินมู่ฉยงขายหน้า ในเมื่อเป็นเช่นนี้นางก็ไม่ต้องกังวล ถึงยังไงก็ยังมีโอกาสพลิกสถานการณ์อยู่