ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 542

หันหรูเฟิงและฮวาเชียนเจียวกระพริบตาพร้อมกัน พวกเขามองไปซูจื่ออวี๋และจวินมู่เยว่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจว่าพวกเขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหน

แม้แต่ชื่อหัวข้อก็ยังไม่รู้ แต่รู้แล้วว่าจะไม่แพ้?

จวินมู่เยว่พูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ชายจากเป๋ยฉู่คนนี้มาจากจวนฉินอ๋อง ดังนั้นพี่เจ็ดจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน ข้าเชื่อว่าพี่เจ็ดจะต้องมีวิธีพลิกสถานการณ์”

ซูจื่ออวี๋ยังกล่าวอีกว่า “ถูกต้อง ในเมื่อพวกเขาตั้งใจที่จะทำให้ท่านอ๋องเสียหน้า ข้าจึงต้องการให้พวกเขาได้รับความอัปยศด้วยตัวเอง”

สิ่งที่จวินมู่เยว่พูดไม่ได้ทำให้หันหรูเฟิงและฮวาเชียนเจียวแปลกใจมากนัก จวินมู่เหนียนยากแท้หยั่งถึง หากเขาต้องการที่จะลงมือจริง ๆ เขาก็มีความสามารถหาวิธีการที่จะพลิกผันสิ่งต่าง ๆ ได้

ในทางตรงกลับกัน น้ำเสียงของซูจื่ออวี๋เต็มไปด้วยการปกป้อง ซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้หันหรูเฟิงและฮวาเชียนเจียวรู้สึกประหลาดใจเท่านั้น แต่มันยังทำให้จวินมู่เยว่ต้องมองไปที่ซูจื่ออวี๋ยิ่งกว่าเดิม

ไม่ว่าซูจื่ออวี๋จะต้องการปกป้องจวนฉินอ๋องหรือไม่ นั่นมันก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่ซูจื่ออวี๋มีความตั้งใจที่จะรักษาไว้หรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ในสายตาของหันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่นั้น ท่าทางการเข้าข้างของซูจื่ออวี๋แบบนี้ มันเหมือนการเป็นพี่สะใภ้แท้ ๆ ของพวกเขา

……

หลังจากที่นักเรียนทะนงตนออกไปแล้ว หยางอวิ๋นฉู่ก็รู้สึกภูมิใจมากจนหางของเขาชี้ขึ้นไปบนฟ้า

เขาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “อาจารย์ใหญ่ฉิน ท่านอย่าหดหัวเลย พวกเรามาที่นี่ศึกษาและเคารพเป็นหลัก เปิดสำนักถกปรัชญาเป็นรอง”

อาจารย์ใหญ่ฉินมีเคราสีขาวยาวและหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ไม่ต้องกังวล มีเวลาให้เจ้าศึกษาแน่นอน”

รอยยิ้มบนใบหน้าของหยางอวิ๋นฉู่ค้างแข็ง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าชายชราจะพูดตอกกลับในทันที

ลู่หมิงกัดฟัน เขาตัดสินใจภายในใจว่าเขาไม่ควรยอมแพ้ง่าย ๆ และต้องพยายามให้หนักขึ้น

ในตอนนี้เองจวินมู่เหนียนซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งสูงก็มีร่องรอยของความสงสัยบนใบหน้าที่เรียบสงบของเขาเช่นกัน

เหตุใดจึงเป็นไส้เดือนปราบมังกรอีกแล้ว? หมากกระดานนี้ เขาเพิ่งเห็นมันในตำหนักของจวงเสียนเฟยเมื่อไม่นานมานี้ และตอนนี้มันมาปรากฏขึ้นอยู่ในมือของชาวเป๋ยฉู่ นี่เป็นเพียงเรื่องบังเอิญงั้นหรือ?

จวินมู่เหนียนเคาะนิ้วชี้และนิ้วกลางของเขาบนโต๊ะพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าเขากำลังตกเข้าไปสู่ภวังค์ความคิด

จวินมู่เยว่ที่อยู่ในฝูงชนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเขาเห็นการเคลื่อนไหวเล็กน้อยของจวินมู่เหนียนและเขากระซิบว่า “พี่สะใภ้ไม่ต้องกังวล พี่เจ็ดกำลังคิดหาวิธีอยู่ รอบนี้เราต้องไม่แพ้แน่นอน”

ซูจื่ออวี๋มองไปยังจวินมู่เหนียน นางพบว่าเขากำลังคิดอยู่ ซูจื่ออวี๋กลอกตาไปมาและกระซิบกับจวินมู่เยว่ว่า “ท่านอ๋องแปด ท่านต้องการความดีความชอบหรือไม่?”