ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 62

ชิวขุยชะงักไป นางลุกขึ้นพลางบอกว่า

“บ่าว...บ่าว...”

ซูจื่ออวี๋ทำหน้าจริงจังพร้อมบอกชิวขุย

“จำไว้ เจ้าฟังผิดไป เมื่อคืนฮูหยินไม่ได้ไปที่เรือนรับรอง”

ชิวขุยไม่ค่อยเข้าใจความหมายของซูจื่ออวี๋ คิดอยู่สักครู่ นางเข้าใจได้ทันที จึงรีบพยักหน้าบอกว่า

“คุณหนูพูดถูกแล้ว บ่าวฟังผิดเองเจ้าค่ะ”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า ยังดีที่แม้ชิวขุยจะเป็นคนขี้ขลาดแต่นางไม่ใช่คนโง่ หากเรื่องนี้ให้บ่าวรับใช้คนหนึ่งอย่างนางแพร่งพรายออกไป คนแรกที่จะตายไม่มีทางเป็นฮูหยินซูเด็ดขาด และยิ่งไม่ใช่เว่ยคงชิง แต่กลับเป็นคนสร้างเรื่องอย่างนางต่างหาก

เรื่องนี้ชิวขุยไม่มีทางหูฝาก เพียงแต่ตอนนี้ห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้เด็ดขาด หากนำเรื่องนี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ อาจสามารถกำจัดฮูหยินซูลเว่ยคงชิงได้ในคราวเดียว

หากพลาดพลั้งไป อาจจะเป็นการหาเรื่องใส่ตัว เรื่องนี้จึงต้องวางแผนในระยะยาว

……

วันเวลาผ่านไปแต่ละวัน ส่วนเซี่ยจู๋ที่ทาอาจมบนร่างกายอยู่สองวัน ได้หายเป็นปกติแล้ว

สงสารแต่ซูจื่อเยียน ที่ทาอยู่ถึงเจ็ดวันเต็มๆ นอกจากพอยับยั้งอาการคันแล้ว ผลลัพธ์อื่นยังไม่ค่อยเห็นผล พวกบ่าวในจวนเสนาบดีแอบพูดกันลับๆว่า คุณหนูรองกำลังจะดองได้ที่แล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ซูจื่ออวี๋หัวเราะอย่างอดไม่ได้ อาจมสามารถแก้พิษได้หรือ? เห็นได้ชัดว่าไม่ได้

แล้วทำไมอาการของเซี่ยจู๋ถึงดีขึ้นนะหรือ? เพราะตอนที่เซี่ยจู๋กำลังราดอาจมนั้น ซูจื่ออวี๋อยู่ที่นั่นด้วย ซูจื่ออวี๋ได้แอบใส่ยาแก้พิษไปด้วย เพียงแต่กลิ่นของยาแก้พิษ ถูกกลิ่นของอาจมในวันนั้นกลบสนิท

และหลายวันมานี้ นางไม่ได้ย่างกรายเข้าไปที่เรือนของซูจื่อเยียนแม้แต่ก้าวเดียว แล้วซูจื่อเยียนจะดีขึ้นได้อย่างไร?

“คุณหนูสาม ฮูหยินเชิญให้ท่านไปที่เรือนคุณหนูสองเจ้าค่ะ!” ด้านนอกมีเสียงที่น่ารำคาญของซื่อจี้ดังขึ้น