ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 634

หลังจากที่หนานหยวนหรัวจากไป ฉู่อวิ๋นหยางก็กลับตำหนักรับรองด้วยสีหน้าพึงพอใจมาก

ฉงซานเอ่ยถามว่า “รัชทายาท ได้ผลหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

ฉู่อวิ๋นหยางเลียมุมปากแล้วพูดว่า “สตรีในหนานเจียงต่างจากที่เป๋ยฉู่จริงๆ แค่น่าเสียดาย จิ๊ๆๆ ที่เคยถูกคนอื่นใช้มาแล้ว”

มุมปากของฉงซานกระตุก ได้ผลที่เขาหมายถึงไม่ใช่เรื่องบนเตียง

ฉงซานครุ่นคิดแล้วก็ถามว่า “องค์รัชทายาทสง่างาม องค์หญิงหนานเจียงชื่นชมท่านมานานแล้ว จะต้องยอมช่วยท่านอย่างเต็มที่แน่นอน รัชทายาทมาที่ตงโจวในครั้งนี้ทำอะไรก็ราบรื่นแน่นอน”

พูดดีใครก็อยากฟัง ฉู่อวิ๋นหยางก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เขาพูดอย่างอารมณ์ดีว่า “มันแน่อยู่แล้ว เจ้าไปเตรียมของขวัญ พรุ่งนี้พวกเราไปจวนอ๋องสี่กัน”

ฉงซานจึงพูดอย่างสงสัย “ท่านอ๋องสี่ก็เป็นพี่ชายแท้ๆ ขององค์หญิงสิบเอ็ด เกรงว่าคงไม่ยอมพบรัชทายาทง่ายๆ”

ฉู่อวิ๋นหยางเอ่ยว่า “วางใจเถอะ ข้าไม่ได้จะไปเจรจาเรื่องแต่งงานกับเขา แต่จะนัดเขาไปล่าสัตว์ที่เขาลั่วเสีย ได้ยินว่าในบรรดาองค์ชายทุกคน เขาคือคนเดียวที่ชอบล่าสัตว์ที่สุด”

“รัชทายาทจะไปล่าสัตว์หรือพ่ะย่ะค่ะ?” เสียงของเสวี่ยเฉิงอันจู่ๆ ก็ดังขึ้นด้านหลังคนทั้งสอง

ฉู่อวิ๋นหยางก็หันไปมองเสวี่ยเฉิงอัน พบว่าสีหน้าของเขาดีขึ้นมากแล้ว จึงเอ่ยว่า “เป็นยังไงบ้าง?”

เสวี่ยเฉิงอันก็เอ่ยว่า “ขอบพระทัยรัชทายาทที่ทรงห่วงใย ข้าน้อยไม่เป็นอะไรแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ฉู่อวิ๋นหยางพยักหน้าแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ข้าให้โอกาสเจ้าชดใช้ความผิดที่คราวก่อนเจ้าทรยศข้าไปช่วยซูจื่ออวี๋ เห็นแก่เจ้าที่เอาอำพันไหมน้ำแข็งมาให้ข้า เรื่องนี้ก็จะแล้วกันไป ครั้งนี้ข้าจะไปล่าสัตว์ที่เขาลั่วเสีย เจ้าต้องเชื่อฟังข้าทุกอย่างเข้าใจหรือไม่?”

เสวี่ยเฉิงอันก็เอ่ยอย่างสงสัย “แล้วถ้าเกิดว่าถูกคนอื่นช่วยไปล่ะ?”

ฉู่อวิ๋นหยางก็เอ่ยว่า “ก็ต้องดูที่ความสามารถของเจ้าแล้ว นอกจากจะให้ม้าตกใจแล้ว เจ้ายังต้องทำกลิ่นบางอย่างที่สามารถล่อพวกสัตว์ออกมาได้ เบี่ยงเบนความสนใจของเหล่าองค์ชายที่ล่าสัตว์พวกนั้น ทำได้หรือไม่?”

เสวี่ยเฉิงอันก็พยักหน้ากล่าวว่า “ข้าจะไม่ทำพลาดแน่นอน “แค่วางยาไม่ใช่ทำร้ายคน เขาทำได้แน่นอน”

ฉู่อวิ๋นหยางก็พยักหน้าอย่างพอใจ เมื่อเอ่ยเรื่องนี้เสร็จแล้ว แผนการก็เริ่มเปลี่ยนถามต่อว่า “เจ้ามีวิธีช่วยทำให้ท้องหรือไม่? ทางที่ดีที่สุดทำครั้งเดียวให้ได้ลูกชายเลย?”

เขาอยากจะใช้ลูกมาจับหัวใจของหนานหยวนหรัวเอาไว้ สตรีอย่างหนานหยวนหรัว มีความคิดความอ่านลึกซึ้งไปหน่อย มันทำให้เขาจับทางไม่ถูก การร่วมมือกับนางต้องใช้ความคิดไม่น้อย

เสวี่ยเฉิงอันเอ่ยอย่างสงสัย “รัชทายาทจะใช้กับใครหรือพ่ะย่ะค่ะ?”