ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 633

หนานหยวนหรัวหลงเชื่อคำพูดของฉู่อวิ๋นหยางจนหน้ามืดตามัว ในหัวของนางไม่อาจแยกแยะความจริงหรือเท็จมานานแล้ว

ความปรารถนาในร่างกายของนางทำให้การผลักของนางกลายเป็นฝ่ายตอบสนอง ในช่วงเวลาที่ฉู่อวิ๋นหยางบุกเข้ามา นางรู้สึกได้ถึงความสุขที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เตียงนอนก็ส่งเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดยุ่งเหยิงไร้ระเบียบ เรื่องราวที่ผิดศีลธรรมนี้ดำเนินการไปกว่าครึ่งวัน

หลังจากเมฆฝนจางลง ฉู่อวิ๋นหยางก็ทำความสะอาดร่างกายให้หนานหยวนหรัวอย่างอ่อนโยน กระทั่งขอให้นางมีลูกให้กับเขา

หนานหยวนหรัวไม่ได้รับปาก แต่กลับแสดงสีหน้าที่พึงพอใจมาก บุรุษให้ความสำคัญกับการมีทายาทมากที่สุด ฉู่อวิ๋นหยางยังไม่มีการแต่งตั้งพระชายา แต่กลับยอมขอให้นางมีลูกให้เขา เช่นนั้นลูกของพวกเราก็จะเป็นหลานคนแรกของเป๋ยฉู่

หนานหยวนหรัวนอนอยู่ในอ้อมแขนของฉู่อวิ๋นหยาง ปล่อยให้ฉู่อวิ๋นหยางสัมผัสกับร่างกายที่งดงามและยังสาวของนาง เมื่อเทียบกับการนิ่งเฉยของจวินมู่หลานแล้วพลังที่เต็มเปี่ยมของฉู่อวิ๋นหยางผู้นี้ทำให้นางทั้งรักและทั้งกลัวในเวลาเดียวกัน

เมื่อเห็นว่าฉู่อวิ๋นหยางทำท่าว่าจะยกปืนขึ้นขี่ม้าอีกครั้ง หนานหยวนหรัวก็รีบเอ่ยขึ้นมาว่า “วันนี้ไม่ไหวแล้ว นี่ก็สามครั้งแล้ว เอวข้าใกล้จะหักแล้ว พวกเรามาพูดคุยกันเถอะ”

ฉู่อวิ๋นหยางพูดด้วยรอยยิ้ม “ก็ได้ เช่นนั้นพวกเรามาพูดคุยกันเถอะ หรัวเอ๋อร์วางใจเถอะ ตราบใดที่เจ้าบอกว่าไม่ พี่อวิ๋นก็จะหยุด หากเจ้าบอกว่าต้องการ พี่อวิ๋นหยางจะต้องปรนนิบัติเจ้าจนพอใจแน่นอน”

หนานหยวนหรัวกลอกตามองฉู่อวิ๋นหยาง จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ที่ท่านทำให้ข้าพอใจเยี่ยงนี้ เป็นเพราะเรื่องขององค์หญิงสิบเอ็ดหรือ?”

ฉู่อวิ๋นหยางตะลึงงันอยู่ครู่หนึ่ง เขาคิดว่าหนานหยวนหรัวจะยอมสงบเพราะเสน่ห์ของเขาแล้ว และตกหลุมรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้นและสูญเสียเหตุผลไป ไม่คิดว่านางจะยังมีความฉลาดอยู่บ้าง ถึงขั้นเดาจุดประสงค์ของเขาได้ในทันที

เมื่อเห็นว่าฉู่อวิ๋นหยางลังเล หนานหยวนหรัวรีบลุกขึ้นนั่งโดยไม่ปกปิดร่างกายของตัวเองแม้แต่น้อย นางมองไปที่ฉู่อวิ๋นหยางด้วยรอยยิ้มที่ไม่เคยเห็นมาก่อน สายตานี้แตกต่างจากตอนที่นางเขินอายก่อนหน้านี้มาก ฉู่อวิ๋นหยางดูประหม่าอย่างอธิบายไม่ถูก

หนานหยวนหรัวก็เอ่ยว่า “พี่อวิ๋นหยาง หรัวเอ๋อร์ไม่ใช่คุณหนูที่สูงศักดิ์อะไร ไม่รู้ว่าจะดูแลสามีหรืออบรมสั่งสอนลูกอย่างไร เย็บปักถักร้อยไม่เป็น และยิ่งไม่ใช่คนที่จะเป็นภรรยาที่คล้อยตามสามี หรัวเอ๋อร์คือองค์หญิงหนานเจียง หรัวเอ๋อร์เก่งเรื่องกลยุทธ์ บริหารแคว้น แผนการ ท่านสามารถหลอกร่างกายข้าได้ แต่ท่านหลอกใจข้าไม่ได้”

แม้ว่าในใจของฉู่อวิ๋นหยางจะคิดเช่นนี้ในใจ แต่ภายนอกก็ไม่กล้าแสดงสีหน้ารังเกียจเดียดฉันท์ออกมา เขาทำอะไรในตงโจวได้ลำบาก และต้องการความช่วยเหลือจากหนานหยวนหรัว

ฉู่อวิ๋นหยางพูดว่า “ได้ ตราบใดที่หรัวเอ๋อร์ช่วยข้ายึดตงโจวได้ ข้าก็จะสัญญาต่อสวรรค์ว่าตำแหน่งฮองเฮาจะเป็นของเจ้าแน่นอน”

หนานหยวนหรัวก็ยิ้มอย่างพอใจ แล้วเอื้อมมือผลักฉู่อวิ๋นหยาง จากนั้นก็ขึ้นคร่อมที่เอวของเขาทันที

การเคลื่อนไหวที่กล้าหาญนี้ ทำให้สมองของฉู่อวิ๋นหยางเปลี่ยนจากเรื่องการเมืองเป็นเรื่องบนเตียง

หนานหยวนหรัวก็ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ แล้วพูดว่า “เพื่อพิสูจน์ความจริงใจของท่าน ท่านต้องเชื่อฟังข้า ถ้าข้าไม่ให้ท่านปล่อย ท่านก็ต้องอดทนไว้ เข้าใจหรือไม่?”

ฉู่อวิ๋นหยางก็รีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “เชื่อเจ้าทุกอย่าง พี่อวิ๋นหยางเชื่อฟังเจ้าทุกอย่าง”