ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 632

เหมือนกับว่าจะเดาความคิดของหนานหยวนหรัวได้แล้ว ฉงซานจึงขับรถม้าไปพลางแล้วเอ่ยว่า “องค์หญิงวางใจเถอะ คฤหาสน์แห่งนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเกี่ยวข้องกับองค์หญิงและองค์รัชทายาท จวนแห่งนี้เป็นซื้อมาในนามของชื่อชาวบ้านเมืองหลวงตงโจว ไม่มีทางเดือดร้อนมาถึงองค์หญิงแน่นอน”

หนานหยวนหรัวเข้าใจดี ฉู่อวิ๋นหยางคนนี้เพื่อส่งเรือนให้นางจะถึงขั้นใช้หมากที่ซ่อนอยู่ในเมืองหลวงของตัวเอง

เดิมทีหญิงสาวก็ประทับได้ง่ายอยู่แล้ว หญิงสาวที่นอนเหงาอยู่ในห้องไม่ได้รับความโปรดปรานจากสามี แถมยังพลัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอน ก็ยิ่งเพิ่มความประทับใจได้ง่ายๆ หนานหยวนหรัวรีบขอบคุณในทันที

ฉงซานแอบหัวเราะในใจ และรีบขับรถม้าไปเร็วขึ้น

......

รถม้าวิ่งมาตลอดทางจนถึงทางตอนใต้ของเมือง หนานหยวนหรัวจึงลงจากรถม้าแล้วมองไปรอบๆ ก็พบว่าที่นี่เงียบสงบมาก คฤหาสน์ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ และระยะห่างระหว่างเรือนกก็ค่อนข้างห่างกัน จึงไม่รบกวนกัน ดูท่าแล้วน่าจะเป็นเขตคนรวยไม่ผิดแน่

ฉงซานพาหนานหยวนหรัวเข้าไปในเรือนเซียเฟิง ภายในลานก็เต็มไปด้วยดอกไม้สีสันสดใสซึ่งมีความสวยงามเรียบง่าย

หนานหยวนหรัวก็กล่าวอย่างประทับใจ “สวยมาก”

ไม่รอให้ฉงซานตอบกลับ ฉู่อวิ๋นหยางก็เดินออกมาจากห้อง และเดินเข้ามาต้อนรับหนานหยวนหรัว เอ่ยว่า “งามไม่สู้เจ้าหรอก”

สีหน้าของหนานหยวนหรัวแดงก่ำ แล้วหันกลับมามองสาวใช้สองคนที่ตามมาและฉงซาน

ทั้งสามคนก็เข้าใจจึงรีบถอยออกไปจากเรือนทันที

หลังจากเหลือเพียงพวกเขาสองคน ฉู่อวิ๋นหยางเข้าไปกอดหนานหยวนหรัวจนแทบรอไม่ไหว ทำให้หนานหยวนหรัวตกใจจนอดไม่ได้ที่จะอุทานว่า “นี่ พี่อวิ๋นหยาง ท่านทำอะไร ท่านรีบปล่อยข้าก่อน”

ฉู่อวิ๋นหยางหัวเราะเบาๆ และแอบคิดในใจว่า ผู้หญิงคนนี้เห็นได้ชัดว่าเสนอตัวเองเข้ามา แต่ยังแสร้งทำเป็นสงวนตัว ดูเหมือนว่าจะต้องทำให้นางเชื่อฟัง ถึงจะทำให้นางยินดีทำตามแผนของเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน