ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 700

ดังนั้นเมื่อทุกคนเข้าไปในโรงเตี๊ยม อานเป่ยเยว่แทบรอไม่ไหวที่จะไปพบจวินมู่ฉง

จวินมู่ฉงกำลังผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่นั้น เมื่อเขาเห็นว่าอานเป่ยเยว่มาหาเขา เขาไม่มีความสุข แต่กลับมีความกังวลขึ้นมาแทน

เมื่อคืนเขาคึกคะนองจนเล่นเยอะเกินไปหน่อย มันทำให้อานเป่ยเยว่กรีดร้องขึ้น ตอนนี้มานึกดูแล้วมันเสี่ยงเกินไปจริง ๆ

ตอนนี้ทุกคนเพิ่งมาถึงโรงเตี๊ยมและต่างอาบน้ำชำระร่างกาย แต่จู่ ๆ อานเป่ยเยว่ก็มาที่ห้องของเขา มันเอิกเกริกเกินไป

จวินมู่ฉงกล่าวว่า “เจ้ากลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน มีเรื่องอะไร พวกเราค่อยคุยทีหลัง”

อานเป่ยเยว่พูดอย่างรีบร้อน “ช้ากว่านี้ไม่ได้แล้ว เราจะพักที่นี่หนึ่งคืน เราจะพลาดโอกาสนี้ไม่ได้!”　　

จวินมู่ฉงมองอานเป่ยเยว่ด้วยความสงสัยและถามว่า “เจ้าจะทำอะไร?”

อานเป่ยเยว่เข้ามาในห้องและปิดประตูก่อนจะพูดอย่างกระตือรือร้น “พี่ชายฮวายหรง ท่านได้ยินข่าวลือในเมืองนี้หรือไม่?”

จวินมู่ฉงมองอานเป่ยเยว่อย่างสงสัย เขาพูดด้วยความฉงนว่า “ข้าได้ยินแล้ว แล้วมันยังไง?”

อานเป่ยเยว่กล่าวว่า “พี่ฮวายหรง เจ้ากังวลที่จะลงมือกับซูจื่ออวี๋เพราะกลัวจะถูกจวนฉินอ๋องแค้นใช่หรือไม่? ตอนนี้มีโอกาสดีแล้ว คืนนี้ท่านหาคนปลอมตัวเป็นโจรขโมยดอกไม้ทำและลักพาตัวซูจื่ออวี๋ไปฆ่าเขาและฝังนางไว้ที่ใดก็ได้ จวนฉินอ๋องฉินจะได้จับโจรขโมยดอกไม้ ยังไงก็สาวมาไม่ถึงตัวท่าน!”

จวินมู่ฉงหายใจเข้าลึก ๆ และจับไหล่ของอานเป่ยเยว่ด้วยมือทั้งสองข้างก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “เยว่เอ๋อร์ เจ้าใจเย็น พี่ฮวายหรงสัญญากับเจ้าแล้ว เมื่อไปถึงพื้นที่ล่าสัตว์บนเขาลั่วเสีย ข้าจะหาทางกำจัดนางอย่างแน่นอน พื้นที่ล่าสัตว์ไร้ผู้คน มีโอกาสเกิดเหตุไม่คาดฝันมากมายให้พวกเราได้ฆ่านางจะทำให้เราฆ่าคนได้อย่างสะดวกมากขึ้น”

อานเป่ยเยว่ปัดมือของจวินมู่ฉง นางมองเขาด้วยความสงสัยและพูดว่า “ท่านคิดจะช่วยข้าหรือไม่ช่วยกันแน่? โอกาสดีเช่นนี้ทำไมถึงไม่คว้าเอาไว้? หรือว่า...หรือว่าท่านแค่ต้องการจะเอาเปรียบข้ามาตั้งแต่แรก ไม่ได้อยากช่วยข้ากำจัดนางเสียด้วยซ้ำ”

หัวใจของจวินมู่ฉงเต้นรัว เขาพูดด้วยความร้อนรน “เบาเสียงลงสักนิด ที่นี่เป็นโรงเตี๊ยมนะ”

อานเป่ยเยว่เม้มปาก ดวงตาของนางแดงก่ำและนางจ้องจวินมู่ฉงเขม็งราวกับว่านางจะไม่มีวันยอมแพ้หากเขาไม่เห็นด้วย

จวินมู่ฉงปวดหัวมาก เขาจึงพูดปลอบใจว่า “เจ้าให้ข้าคิดดูก่อนได้หรือไม่?”