ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 721

อานเป่ยเยว่น้ำตาไหล นางเมินจวินมู่ฉง และมองอานเป่ยซานก่อนจะพูดว่า “พี่ใหญ่ ซูจื่ออวี๋ทำร้ายข้า นางเป็นคนที่ทำร้ายข้า ท่านพี่ช่วยไปฆ่านางให้ข้า ฆ่านาง นางทำร้ายข้าทุกอย่าง! นางขโมยคนรักของข้า นางทำให้ข้าสูญเสียความบริสุทธิ์ของข้า ทั้งหมดเป็นเพราะเป็นนาง ทั้งหมดเป็นเพราะนาง นางเป็นหญิงใจทรามที่มีจิตใจอัปลักษณ์!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ภายในห้องไม่มีใครมีปฏิกิริยาโต้ตอบ ส่วนผู้คนที่อยู่นอกห้องต่างมองไปที่ซูจื่ออวี๋

ใบหน้าของจวินมู่เหนียนมืดมนลง และในขณะที่เขากำลังจะตอบโต้กลับ ซูจื่ออวี๋ก็กดไหล่ของเขาเอาไว้

ซูจื่ออวี๋พูดอย่างใจเย็น “ท่านอ๋องแปด รบกวนท่านไปบอกอานเป่ยเยว่ หากนางต้องการชี้ตัวว่าข้าว่าเป็นฆาตกร เช่นนั้นจะต้องมีชีวิตอยู่เพื่อไต่สวน หากตายไป เรื่องมันก็จะสิ้นสุด คนตายหนี้หายผ่านห้าปีหรือเจ็ดแปดปี ข้ากับท่านอ๋องมีลูกและมีครอบครัวใครจะยังจำนางได้?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ซูจื่อเยียนก็พูดทันที “น้องสาม เจ้าโหดร้ายเกินไปแล้ว แม้ว่าองค์หญิงเป่ยเยว่จะพูดเรื่องไร้สาระ แต่นางก็เพราะนางหวาดกลัว เหตุใดเจ้าถึงซ้ำเติมเช่นนี้?"

ซูจื่ออวี๋กลอกตาใส่ซูจื่อเยียน ไม่มีค่าที่จะพูดคุยกับคนโง่

คนอื่นไม่ได้วิพากษ์วิจารณ์ซูจื่ออวี๋ เพราะทุกคนเข้าใจว่าซูจื่ออวี๋พูดแบบนี้เพื่อช่วยเหลือ

จวินมู่เยว่พยักหน้า เขาเดินไปที่ประตูห้องของ อานเป่ยเยว่และพูดทบทวนไปอีกครั้ง

จู่ ๆ อานเป่ยเยว่ก็ตัวทื่อทันที อารมณ์ของนางไม่ได้รุนแรงเหมือนเมื่อครู่นี้

อานเป่ยเยว่พึมพำ “ใช่...ใช่ใช่ ข้าตายไม่ได้ ข้าตายไม่ได้ ข้าจะปล่อยให้ซูจื่ออวี๋และพี่หลานซีมีความสุขไม่ได้ แม้ว่าข้าจะตาย ข้าก็ต้องเอานางไปด้วย พานางไปด้วย! ข้าจะต้องพานางไปตายกับข้า!”

อานเป่ยเยว่โยนเครื่องลายครามในมือของนางลงและรีบวิ่งไปที่ประตูด้วยมือที่เต็มไปด้วยเลือด แต่เมื่อนางเดินผ่านจวินมู่ฉง จวินมู่ฉงก็ได้สกัดจุดให้นางหลับ

เมื่ออานเป่ยซานเห็นอานเป่ยเยว่สลบลงไป หัวใจของเขาก็บีบรัดและรีบพูดว่า เยว่เอ๋อร์ เยว่เอ๋อร์”

จวินมู่ฉงพูดปลอบใจเขา “นางสบายดี องค์ชายอาน เจ้าอยู่ที่นี่ดูแลนางให้ดี เรื่องนี้ ข้าจะสืบสวนจนกว่าความจริงจะปรากฏ!”

อานเป่ยซานถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า และหลังจากขอบคุณจวินมู่ฉงแล้ว เขาจึงอุ้มอานเป่ยเยว่ไปที่เตียงแล้วพานางเข้านอน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน