ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 723

คุณชายชุดขาวผู้นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายลึกลับที่เคยช่วยป๋ายหลี่เชียนซางก่อนนี้

คุณชายชุดขาวถือขลุ่ยหยกในมือและเคาะเบา ๆ ต่อหน้าเขา น้ำเสียงของเขาฟังดูค่อนข้างประหลาดใจและพูดดูโอ้อวด “โอ้ แม่นาง หน้าผากเจ้ากว้างโหนกนูน จิตใจงามล้ำ เป็นหนึ่งในล้าน เป็นคนที่โดดเด่นท่ามกลางผู้คนธรรมดา ข้ากับเจ้ามีชะตาร่วมกัน แม่นางจะยอมเป็นศิษย์ของข้าหรือไม่?”

เมื่อได้ฟังครึ่งแรกของประโยค จวินเยว่หรานก็รู้สึกจิตใจเบิกบาน แต่เมื่อได้ฟังครึ่งหลังจวินเยว่หรานมีท่าทางดูถูกเหยียดหยามและกลอกตาออกมา

จวินเยว่หรานพูดว่า “เจ้าเป็นใคร และเจ้าก็คู่ควรเป็นอาจารย์ขององค์...สตรีอย่างข้าหรือ?”

จวินเยว่หรานพูดไม่ถ่อมตัว แต่คุณชายชุดขาวยังคงยกยิ้มมุมปากอยู่ตามเดิม ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มจาง ๆ เขาเดินไปหาจวินเยว่หราน จวินมู่หลานและจวินมู่ฉงมายืนอยู่ตรงหน้าจวินเยว่หรานด้วยความตกใจทันที พวกเขาพยายามกันไม่ให้คนผู้นี้เข้ามาใกล้

และคุณคุณชายชุดขาวทำเพียงโบกมือของเขา ด้วยพลังลมปราณที่ทรงพลังทำให้ไม่อาจต้านทานได้ เขาได้แยกผู้คนที่อยู่ตรงหน้าเขาทั้งสองออกจนมีทางให้เดิน

ยังไม่ทันที่ทุกคนจะประหลาดใจกับกำลังภายในของชายผู้นี้ ก็เห็นเขาเดินผ่านจวินเยว่หรานและเดินตรงเข้าไปในโรงเตี๊ยม

น่าแปลก เขาไม่ได้จะรับจวินเยว่หรานเป็นลูกศิษย์หรือ? เหตุใดจึงเดินผ่านจวินเยว่หรานไปโดยไม่พูดไม่จา?

ในขณะที่สายตาของทุกคนกำลังจับจ้องไปที่ร่างของคุณชายชุดขาว ในที่สุดพวกเขาก็เห็นว่าเขาหยุดลงตรงหน้าซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนที่เพิ่งเดินออกมา

จวินมู่เหนียนเหยียดแขนออกอย่างระมัดระวังเพื่อปกป้องซูจื่ออวี๋ที่อยู่ข้างหลังเขา

คุณชายชุดขาวไม่ได้จะทำให้พวกเขาลำบาก เขาหยุดยืนห่างมาสามก้าวและมองซูจื่ออวี๋ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะถามซ้ำว่า “แม่นาง เจ้าเต็มใจหรือไม่?”

หือ?

ทุกคนรู้สึกประหลาดใจ ที่แท้เมื่อครู่นี้คุณชายชุดขาวพูดกับซูจื่ออวี๋หรอกหรือ?

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วและพูดว่า "กรุณาหลีกทางด้วย พวกเรากำลังจะขึ้นรถม้า” จวินมู่เหนียนไม่สนใจชายลึกลับคนนี้แม้แต่น้อย

คุณชายชุดขาวเลิกคิ้วแล้วพูดว่า “ชิ...ช่างเป็นเด็กน้อยที่ไร้มารยาท หรือสตรีนางนี้อ่อนโยนและสุภาพ”

หลังจากที่คุณชายชุดขาวพูดจบ เขาก็ยื่นมือไปทางซูจื่ออวี๋ การกระทำเช่นนี้ไม่เหมาะสมนัก

เมื่อเห็นแบบนี้จวินมู่เหนียนก็ฟาดมือไปทางคุณชายชุดขาวตรงหน้า เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะหลีกไปอย่างง่ายดาย แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะรับฝ่ามือนั้น

ทุกคนประหลาดใจทันที จวินมู่เหนียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเล็กน้อย ความแข็งแกร่งของฝ่ามือของเขาเมื่อครู่นี้อย่างน้อยห้าส่วน เขาคิดว่าบุคคลนี้จะต้องหลีกไปทันที ตอนนี้เขารับฝ่ามือนี้ของเขาเข้าไป เกรงว่าหากไม่ตายคงเจ็บภายใน

และในตอนที่ทุกคนคิดว่าคุณชายชุดขาวจะต้องกระอักเลือดนั้น กลับเกิดภาพที่น่าประหลาดใจขึ้นมา...