ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 724

คุณชายชุดขาวขมวดคิ้วเล็กน้อย ยื่นมือออกไปปัดเสื้อผ้าและพูดด้วยน้ำเสียงจนปัญญา “เฮ้อ เสื้อผ้าของข้าสะอาดมาแต่ไหนแต่ไร เจ้าอย่าทำให้เสื้อผ้าของข้าสกปรกสิ!”

ทุกคนทั้งพูดไม่ออกและอยู่ในอาการตกใจ

ชายคนนี้รับฝ่ามือของฉินอ๋องโดยไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ แล้วยังมีอารมณ์มาดูแลเสื้อผ้าของเขาอีก?

ชิง! ทหารหลงอู่ทุกนายชักกระบี่ออกมา พวกเขาระมัดระวังผู้ที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาอย่างชัดเจน

ฉู่อวิ๋นหยางที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กระซิบออกมา “เฉิงอัน เขาคงไม่ได้เป็นคนขโมยดอกไม้เมื่อคืนหรอกกระมัง?”

ก่อนที่เสวี่ยเฉิงอันจะตอบได้ คุณชายชุดขาวก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ไอ้สารเลว พ่อของเจ้าไม่เคยสอนเจ้าว่าหรือยังไง บุรุษควรกระทำอย่างรวดเร็วแต่ควรระมัดระวังคำพูด หากเจ้ายังพูดจาไร้สาระ ข้าจะเด็ดหัวเจ้า ข้าเหมือนโจรเก็บดอกไม้ตรงไหน!”

ฉู่อวิ๋นหยางไม่พอใจขึ้นมาทันที เขาพูดด้วยความโมโห “นี่เจ้า…”

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ เขาก็ถูกหยุดโดยเสวี่ยเฉิงอันที่พูดด้วยความร้อนใจ “องค์รัชทายาท คนผู้นี้มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา ท่านอย่าสร้างศัตรู”

ฉู่อวิ๋นหยางส่งเสียงหึออกมาอย่างเย็นชาและจ้องเขม็งไปที่คุณชายชุดขาว

คุณชายชุดขาวดูเหมือนจะไม่สนใจฉู่อวิ๋นหยางมากนัก เขายังคงมองซูจื่ออวี๋และพูดด้วยรอยยิ้ม “เป็นอย่างไรบ้างแม่นาง ดูสามีของเจ้าสิ เขามีฝีมือการต่อสู้กลาง ๆ แต่มีศัตรูมากมาย หากเจ้ารักเขาจริง เช่นนั้นเหตุใดเจ้าไม่เรียนวรยุทธกับข้า เมื่อเจ้าเรียนสำเร็จ เจ้าก็จะสามารถปกป้องเขาได้”

ยังไม่ทันที่ซูจื่ออวี๋จะปฏิเสธ จวินมู่เยว่ก็ก้าวขึ้นไปด้านหน้าและพูดด้วยความไม่พอใจ “เจ้ากวนหรือ? พี่สะใภ้ของข้าพูดไปแล้วว่าไม่เรียนก็คือไม่เรียน รีบออกไปให้พ้นทาง”

คุณชายชุดขาวมองดูจวินมู่เยว่ เขายิ้มขึ้นมาในทันใดและพูดว่า “เจ้าเด็กคนนี้แม้ว่าจะเป็นคนคิดอะไรตื้นเขิน แต่กลับมีจิตใจดี อ่อนโยนและเต็มไปด้วยความบริสุทธิ หากเจ้าสามารถถือกระบี่ของข้าได้ ข้าจะอนุญาตให้เจ้าเป็นอาจารย์สอนกระบี่ของข้า!”

อาจารย์สอนกระบี่?

ให้ท่านอ๋องแปดแห่งต้าโจวเป็นอาจารย์สอนกระบี่เขา?

ช่างยโสโอหังยิ่งนัก!

นอกจากนี้ แม้ว่ากระบี่ที่อยู่ข้างหลังเขาจะถูกพันด้วยผ้าขาวซึ่งทำให้ทุกคนมองไม่ออก แต่ด้ามที่โผล่ออกมานั้นกลับทำจากไม้อย่างชัดเจน

ถ้าหากเดาไม่ผิด มันเป็นเพียงกระบี่ไม้เล่มหนึ่ง

เฟยเย่และเฟยเยี่ยนวิ่งเข้าไปหาจวินมู่เยว่ คนหนึ่งพยายามเอากระบี่ออกไป ส่วนอีกคนเข้าช่วยพยุงจวินมู่เยว่ และในตอนนี้เองก็มีเรื่องที่น่าประหลาดใจได้เกิดขึ้น

กระบี่ไม้ทับบนร่างของจวินมู่เยว่อย่างหนักหน่วง และชายที่ตัวโตสามคนไม่สามารถทำให้มันขยับเขยื้อนได้เลย

มันเป็นเพียงกระบี่ไม้ เหตุใดมันจึงหนักขนาดนี้?

จวินมู่เยว่ถูกทับไว้จนรู้สึกหายใจไม่ออก เขาทำได้เพียงใช้กำลังภายในเพื่อต้านทานแรงกดไว้เท่านั้น

เทียนชิงและเซวียนชางที่เห็นแบบนี้ก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วย องครักษ์ทั้งสี่ร่วมมือร่วมใจกันยก แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำให้กระบี่ไม้ขยับได้ ใบหน้าของจวินมู่เยว่เปลี่ยนเป็นสีเขียวเมื่อเห็นว่าเขาถูกทับเอาไว้

เมื่อเห็นสิ่งนี้จวินมู่เหนียนก็ฟาดแส้ออกมาทันที เขาใช้แส้พันกับด้ามกระบี่ไม้ เจ้านายและองครักษ์ทั้งห้าร่วมมือกันยกกระบี่ไม้ขึ้นได้เพียงเล็กน้อย แต่พวกเขายังไม่สามารถช่วยเหลือจวินมู่เยว่ได้

หากมันยังทับไว้แบบนี้ จวินมู่เยว่ต้องได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นสิ่งนี้ซูจื่ออวี๋ก็รีบพูดว่า “ผู้อาวุโส ผู้อาวุโสเป็นยอดฝีมือ เหตุใดจึงได้เอาความกับคนธรรมดาอย่างพวกข้า น้องสามีของข้า เขาพูดจาโผงผางไร้มารยาท กระทบกระทั่งผู้อาวุโส ผู้น้อยขอโทษแทนเขาไว้ ณ ที่นี้ ขอให้ผู้อาวุโสโปรดเมตตา”