ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 752

เมื่อคำพูดนี้ออกมาจากปากจวินมู่เยว่ ทำให้จวินมู่หลานกับจวินมู่ฉงระวังตัวขึ้นมาทันที

ทั้งสองคนกำลังจะอ้าปากหาข้ออ้าง กลับได้ยินฉู่อวิ๋นหยางองค์รัชทายาทเป๋ยฉู่พูดเสียงดัง

“ดีเลย ข้อเสนอของท่านอ๋องแปดดีมาก มีรางวัลจะยิ่งทำให้สนุกมากขึ้น แต่ข้าเองก็มีข้อเสนอเช่นกัน”

ทุกคนหันมองฉู่อวิ๋นหยาง จวินมู่หลานจึงเอ่ยถาม

“หืม? องค์รัชทายาทอวิ๋นหยางมีความคิดใดหรือ ลองพูดมาสิ”

ฉู่อวิ๋นหยางเอ่ยปาก

“ไม่ใช่ความคิดที่สำคัญอะไรหรอก เพียงแต่คิดว่าสนามล่าสัตว์ใหญ่มาก หากเดินทางคนเดียว เกรงจะเกิดอันตราย ทางที่ดีควรมีเพื่อนเดินทางกันสองคนดีกว่า”

จวินมู่หลานพยักหน้า

“เรื่องนี้มีเหตุผล เช่นนั้นพวกเราแบ่งกลุ่มสองคนเถอะ”

ฉู่อวิ๋นหยางมองหนานหยวนหรัวแวบหนึ่ง จากนั้นหนานหยวนหรัวรีบบอกว่า

“ท่านอ๋อง หากแบ่งกลุ่มสองคน ต้องแบ่งด้วยความยุติธรรม หากหญิงสาวสองคนอยู่กลุ่มเดียวกัน คงได้แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้แข่งแน่ๆ”

จวินมู่หลานขมวดคิ้ว

“พวกสตรีล่ากระต่ายอยู่รอบนอกก็ดีแล้ว ไม่ต้องเข้าไปในป่าลึก”

หนานหยวนหรัวเบะปาก แต่ไม่ได้ตอบโต้คำพูดของจวินมู่หลาน เพราะอย่างไรคำพูดนี้ นางไม่ได้พูดให้จวินมู่หลานฟัง แต่พูดให้จวินเยว่หรานฟังต่างหาก

เป็นไปตามคาด เมื่อองค์หญิงสิบเอ็ดจวินเยว่หรานได้ยินพลันไม่พอใจทันที จึงรีบเอ่ยปาก

“พี่รอง ท่านดูถูกผู้ใดหรือ ข้าเคยล่าหมีดำได้เชียวนะ! ฮึ ข้าจะต้องล่าจิ้งจอกไฟให้ได้!”

จวินมู่หลานรู้สึกปวดหัว จึงเอ่ยปาก

“อย่าเหลวไหล เจ้าเป็นสาวเป็นแส้ การออกไปอยู่ข้างนอกสองสามวัน จะถูกต้องตามธรรมเนียมได้อย่างไร”

จวินเยว่หรานเอ่ยปาก

“เจ้าแปด เจ้าไม่มีคนจับคู่ด้วย ถ้าอย่างไรเจ้ากับนายน้อยเสวี่ย...”

ยังไม่ทันที่จวินมู่หลานจะพูดจบ จวินมู่เยว่ลุกขึ้นยืน

“ใครว่าข้าไม่มีคนจับคู่ด้วย? อาซ้อน้อย เจ้ายินดีจับคู่กับข้าหรือไม่? พี่เจ็ดต้องพักผ่อนอยู่ในค่าย ไม่สามารถพาท่านไปล่าสัตว์ได้ อย่างไรท่านลองออกไปตระเวนเที่ยวกับข้า จะได้ร่วมสนุกด้วย”

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่เหนียน เห็นเขาพยักหน้า

ซูจื่ออวี๋จึงเอ่ยปากทันที

“ย่อมดีแน่นอน แต่ข้าขี่ม้าไม่เก่ง กลัวจะเป็นตัวถ่วงของท่านอ๋องแปด”

จวินมู่เยว่หัวเราะเสียงดัง

“ฮ่าฮ่าฮ่า มีเพียงคนที่ไร้ความสามารถเท่านั้น ถึงจะคิดว่าผู้อื่นคือตัวถ่วง ข้าต้องคว้าชัยชนะได้แน่นอน!”

จวินมู่หลานกับจวินมู่ฉงกลอกตาใส่จวินมู่เยว่พร้อมกัน คิดในใจว่าจวินมู่เย่วไม่เห็นผู้ใดในสายตาเลย โอ้อวดคึกคะนอง แต่ด้วยนิสัยของเขาเช่นนี้ กลับทำให้จวินมู่หลานกับจวินมู่ฉงวางใจ รู้สึกว่าคนอย่างจวินมู่เยว่คงไม่คิดวางแผนทำร้ายพวกเขา