ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 751

หันหรูเฟิงกังวลว่าซูจื่ออวี๋ไม่มีวรยุทธ อาจทำให้การเดินทางล่าช้า

ทว่ายังไม่ทันที่จวินมู่เหนียนจะเอ่ยปาก ซูจื่ออวี๋กลับส่ายหน้า

“ข้าไปเองสักครั้งดีกว่า ก่อนออกเดินทางหมอเทวดาโม่กำชับข้าไว้แล้ว ต้องไปเก็บด้วยตัวเอง บอกว่าเครื่องหอมทั้งเจ็ดร้อยปีเป็นยาล้ำค่า อีกอย่างสมุนไพรที่ล้ำค่าขนาดนี้ จำต้องให้คนที่มีวาสนาไปเด็ดเอง”

พูดมาถึงตรงนี้ซูจื่ออวี๋ยิ้มเจื่อนบอกว่า

“แม้จะเป็นเพียงความเชื่อ ไม่น่าเชื่อถือ แต่เรื่องที่เกี่ยวกับท่านอ๋องล้วนไม่ใช่เรื่องเล็ก พวกเราจึงประมาทไม่ได้”

คำว่าเรื่องที่เกี่ยวกับท่านอ๋องไม่ใช่เรื่องเล็ก เมื่อจวินมู่เหนียนได้ยินแล้วทำให้สบายกายสบายใจ เขาจึงเอ่ยปาก

“ไม่เป็นไร ข้ามีวิธีทำให้ทุกคนออกไปได้สองสามวัน”

……

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม ผางอิงจัดงานเลี้ยงขึ้นภายในค่าย ถือเป็นงานเลี้ยงต้อนรันบพวกท่านอ๋อง ฉินฝานรั่วได้คืนความบริสุทธิ์ ส่วนเสียนควานถูกขับออกจากตำแหน่งรอการสืบสวน หลี่ชุนซิ่งพาตัวน้องชายหลี่ชิวซือออกจากค่ายแล้วกลับไปที่หมู่บ้านตระกูลหลี่

กระแสในเรื่องนี้เหมือนสายลมแผ่วเบาพัดผ่าน

ระหว่างงานเลี้ยง ฉินฝานรั่วยกจอกเหล้าตรงหน้าขึ้น แล้วเดินไปตรงหน้าจวินมู่เหนียนกับซูจื่ออวี๋ เอ่ยปากขอบคุณอย่างนอบน้อม

“ข้าน้อยขอบพระคุณท่านอ๋องฉิน พระชายาอ๋องแน ที่ช่วยล้างมนทินให้ข้า”

เมื่อพูดจบ เขาดื่มเหล้าในจอกจนหมด

จวินมู่เหนียนพยักหน้าเบาๆ จากนั้นดื่มชาแทนเหล้า แล้วบอกกับเขาว่า

“จากนี้รองแม่ทัพฉินคิดจะทำอย่างไรต่อไป?”

ฉินฝานรั่วชะงักเล็กน้อย แอบคิดในใจ

“ท่านอ๋องฉินฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก มองเพียงปราดเดียวก็รู้ว่าเขามาขอความช่วยเหลือ สนทนากับคนเช่นนี้ ไม่ใช่เล่ห์เหลี่ยมดีกว่าใช้เล่ห์เหลี่ยม”

ทันใดนั้นฉินฝานรั่วเอ่ยเสียงต่ำ

“ข้าน้อยยินดีติดตามรับใช้ท่านอ๋อง!”

“แม่ทัพผาง ข้าได้ยินมาว่า ช่วงนี้เขาลั่วเสียมีจิ้งจอกไฟปรากฏขึ้นใช่หรือไม่?”

ผางอิงยกจอกเหล้าขึ้น แล้วหันไปยิ้มให้จวินมู่เยว่

“เรียนท่านอ๋องแปด ถูกต้อง หลังจากเข้าสู่ฤดูร้อน ผืนป่าแห่งนี้มีจิ้งจอกไฟปรากฏตัวขึ้นหลายครั้ง เจ้าจิ้งจอกน้อยนั่นสวยงามเหลือเกิน ทั่วทั้งร่างของมันมีขนสีแดงเพลิง ทว่ามันระวังตัวมาก ข้าน้อยเคยล้อมจับอยู่หลายครั้ง แต่ไม่ได้เฉียดใกล้มันเลย ฮ่าฮ่าฮ่า ทำไมหรือ? ท่านอ๋องแปดก็สนใจหรือ?”

จวินมู่เยว่หัวเราะ

“ในเมื่อมาถึงนี่ แล้วมีของดีขนาดนี้ คงจะพลาดไม่ได้ อีกอย่าง แค่ออกล่าสัตว์ธรรมดาอย่างนี้จะมีความหมายอะไร พวกเราก็ต้องคิดหาเรื่องสนุกสิ ท่านว่าถูกต้องหรือไม่ พี่รอง?”

จวินมู่หลานยักคิ้วแล้วหันมองจวินมู่เย่ว พร้อมเอ่ยถาม

“แกคิดเรื่องชั่วอะไรหรือเปล่า? !”

จวินมู่เยว่ทำหน้ามัวเมาแล้วหัวเราะบอกว่า

“โอ๊ย พี่รองพูดเช่นนี้ได้อย่างไร ข้าเพียงอยากให้องค์รัชทายาทอวิ๋นหยางสนุกให้เต็มที่เท่านั้นเอง พวกเรามาตั้งรางวัลกันดีกว่า หากใครล่าจิ้งจอกไฟได้ก่อน จะสามารถมีข้อเรียกร้องกับผู้ใดก็ได้หนึ่งข้อ ขอเพียงไม่ใช่เรื่องที่ฆ่าคนวางเพลิง ไม่ทำเรื่องผิดศีลธรรม คนผู้นั้นต้องทำตาม เช่นนี้เป็นอย่างไรบ้าง?”