ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 759

ถึงอย่างไรการเคลื่อนไหวข้างนอกยังคงไม่มีทีท่าว่าจะหยุด อวิ๋นหยางคนนั้นอดทนมาหรือไม่ หรือคิดว่าการร่วมรักครั้งนี้มันน่าตื่นเต้น ก็เลยหยุดไม่ได้

หนานหยวนหรัวขอร้องว่า “พี่ชาย หยุดเถอะ ท่านมีวรยุทธ์มากขนาดนี้ พรุ่งนี้หรัวเอ๋อร์จะไม่มีแรงขี่ม้าแล้ว”

ฉู่อวิ๋นหยางกล่าวด้วยเสียงหัวเราะ “หรัวเอ๋อร์ยังมีแรงพูดอยู่ เห็นได้ชัดว่าข้ายังทำไม่พอ ใช่หรือไม่?”

สองมือของหนานหยวนหรัวจับไหล่ของฉู่อวิ๋นหยางเอาไว้ แล้วเล็บยาวทิ้งรอยเลือดเอาไว้ ความเจ็บปวดเล็กน้อยนี้ไม่ได้หยุดการกระทำของฉู่อวิ๋นหยางแล้ว แต่มันกลับทำให้เขายิ่งกล้าหาญมากกว่าเดิม

หนานหยวนหรัวที่ไร้เรี่ยวแรงก็ปล่อยให้ฉู๋อวิ๋นหยางจัดการไปเช่นนั้น เขาพูดได้เพียงน้ำเสียงคลุมเครือ “พี่...พี่อวิ๋นหยาง อย่าลืมเรื่องสำคัญนะ”

การเคลื่อนไหวของฉู่อวิ๋นหยางก็หยุดไป อยู่ๆ ก็นึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ เขายื่นมือออกไปค้นในเสื้อผ้าที่ตนถอดออกไป หลังจากนั้นไม่นานก็หยิบขวดเล็กๆ ออกมา จากนั้นก็เทยาออกมาจากในขวดส่งให้หนานหยวนหรัว ก่อนจะเอ่ยว่า “หรัวเอ๋อร์เด็กดี กินมันสิ”

หนานหยวนหรัวเอ่ยด้วยความสงสัย “นี่คืออะไรหรือ? หากช่วยให้คึก ข้าไม่เอง ข้าเหนื่อยแล้ว”

ฉู๋อวิ๋นหยางก็เอ่ยว่า “ไม่ใช่ช่วยให้คึกแต่ช่วยให้ท้อง มีลูกชายให้พี่อวิ๋นหยางสักคน วันหน้าจะได้เป็นรัชทายาทตงโจว”

......

เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่อวิ๋นหยาง ซูจื่ออวี๋และจุนมู่เหนียนที่อยู่ในที่มืดก็สูดอากาศเย็นๆ เข้าไปในเวลาเดียวกัน

เรื่องลักลอบคบชู้ของฉู่อวิ๋นหยางและหนานหยวนหรัวก็ทำให้ทั้งสองตกใจกันมากอยู่แล้ว ไม่คิดเลยว่าฉู่อวิ๋นหยางจะมีจิตใจทะเยอทะยานอยากให้จวินมู่หลานเลี้ยงลูกให้เขาอีก?

พระเจ้า นี่มันเป็นสวมเขา นี่มันแทบจะสวมเขาตั้งแต่หัวจรดเท่าแล้ว

ในใจของซูจื่ออวี๋กำลังนึกถึงความสิปริตรในใจของฉู่อวิ๋นหยางและหนานหยวนหรัว ดันเผลอไปเหยียบกับกิ่งไม้เข้า

จนเกิดเสียงดังแกร็ก ทำให้ในถ้ำที่เงียบสงบเช่นนี้มีเสียงสะท้อนดังขึ้น

เมื่อจวินมู่เหนียนเห็นสถานการณ์เช่นนี้แล้วก็รีบคว้านางเข้ามากอด ร่างกายนิ่งไม่ขยับ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน