ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 769

ตอนที่หันชูดมก็เอ่ยขึ้นมาว่า “หญ้าม้าคลั่งกับหญิงหงซือเหมา น่าแปลกจริงๆ น้ำในลำธารนี่ก็ไหลตลอดเวลา หากพิษอยู่ตรงนี้ก็ต้องถูกพัดไปจนเกลี้ยงตั้งนานแล้วสิ ไม่มีทางเพิ่งจะมาใส่ยาพิษเมื่อครู่นี้แน่นอน”

หันชูตั้งใจฟังครู่หนึ่งถึงได้มั่นใจว่ารอบๆ นี้ไม่มีคนอื่นอยู่แล้ว

ซูจื่ออวี๋หยิบใบไม้ขึ้นมาหนึ่งใบ แล้วม้วนน้ำในลำธารขึ้นมา จากนั้นก็โรยผงลงไปในลำธารเล็กน้อย สุดท้ายก็ส่งน้ำให้ชู่ซีแล้วเอ่ยว่า “ตอนนี้ดื่มได้แล้วล่ะ” ยาด้านในนี้เป็นยาแก้พิษ

ชู่ซีก็รับน้ำไป แล้วดื่มเข้าไปอึกใหญ่อย่างไม่ลังเล

จากนั้นซูจื่ออวี๋ก็ทำแบบเดียวกันส่งน้ำให้กับหันชูและจวินมู่เหนียน

หันชูหยิบน้ำ ไปแล้วมองซูจื่ออวี๋ด้วยความประหลาดใจ

ซูจื่ออวี๋ก็กะพริบตาปริบๆ “มันแก้พิษแล้ว ท่านผู้อาวุโสดื่มมันให้สบายใจเถอะ”

หันชูกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “วิชาพิษของเจ้าได้รับสืบทอดมาจากใครกัน? มีความรู้สึกไวต่อยาพิษ และยังสามารถแก้พิษได้ด้วย ไม่เห็นว่าเจ้าจะมียาสมุนไพรอะไรติดตัวเลย”

ซูจื่ออวี๋ตกใจขึ้นมาทันที ในใจก็คิดว่าหันชูผู้นี้เหตุใดถึงได้มีไหวพริบดีนัก ทำเป็นปล่อยๆ ผ่านไปไม่ได้หรืออย่างไร

นางครุ่นคิดแล้วก็เอ่ยว่า “ข้าเอายามาสองสามตัวที่สามารถล้างสารพิษได้หลายร้อยชนิดเพื่อป้องกันตัวเอง”

คำตอบนี้นับว่าสามารถแก้ไขได้ หันชูไม่ได้ถามต่อ แค่ยิ้มอย่างมีเลศใน แล้วดื่มน้ำในใบไม้ไปจนหมด

ทุกคนดื่มน้ำเสร็จแล้ว พิษในลำธารก็ยังไม่ลดลง น้ำในลำธารก็ไหลเร็วมาก แต่ก็ยังมีพิษตลอด ก็หมายความว่ามีคนคอยใส่ยาพิษทางนั้นอยู่ตลอด

ซูจื่ออวี๋รู้สึกประหลาดใจ เอ่ยออกมากับตัวเองว่า “ใครกันที่กำลังวางยาพิษ เหตุใดต้องวางยาพิษด้วย?”

หันชูเลิกคิ้ว แล้วมองไปที่ซูจื่ออวี๋เอ่ยถามขึ้นมาว่า “ลูกศิษย์ ข้ามาทดสอบเจ้า หญ้าม้าคลั่งมันใช้ทำสิ่งใดหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน