ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 77

เดิมทีเมื่องานเลี้ยงจบ ทุกคนควรกลับบ้านใครบ้านมัน แต่ไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกับจวินมู่หลาน เขาจะฟังงิ้วที่จวนเสนาบดีให้ได้

บอกว่าเตรียมไว้ใช้แสดงในงานคัดเลือกพระชายา จึงได้ไปว่าจ้างคณะงิ้วที่เสียงร้องไพเพราะมาจากเจียงหนาน วันนี้จึงอยากจะลองฟังเสียงที่จวนเสนาบดีดูก่อน

จวินมู่หลานเอ่ยปากขนาดนี้ เสนาบดีซูย่อมปฏิเสธไม่ได้ ส่วนพวกฮูหยินและเหล่าคุณหนูก็อยากสนุกด้วย ทุกคนจึงไปที่เวทีในสวนดอกไม้ เตรียมฟังงิ้วที่นั่น

ซูจื่ออวี๋ไม่สนใจฟังงิ้ว จึงอยากถือโอกาสนี้หนีไป แต่ถูกจวินมู่หลานเรียกตัวไว้ซะก่อน

“คุณหนูสามจะไปไหนหรือ? ไม่อยู่ฟังงิ้วด้วยกันก่อนหรือ?” จวินมู่หลานมองซูจื่ออวี๋ด้วยแววตาอ่อนโยน อ่อนโยนชนิดที่ว่าสตรีใดก็ไม่อาจจะต้านทานได้

หากไม่ใช่เพราะรู้ธาตุแท้ของจวินมู่หลาน ซูจื่ออวี๋คงเข้าใจผิดคิดว่าเขาชอบนางมานาน

ซูจื่ออวี๋อดกลั้นที่จะกลอกตาใส่เขา ในใจกำลังคิดว่าปฏิเสธอย่างไรให้เขาไม่ราวีนางอีก และไม่ล่วงเกินเขาด้วย

ทว่าจวินมู่หลานที่ถูกเอาอกเอาใจมาตลอด เมื่อทุกคนได้ยินเขาพูดเช่นนี้กับซูจื่ออวี๋ ทำให้ชั่วขณะนั้นทุกคนต่างหันไปสนใจซูจื่ออวี๋กันหมด

ซูจื่อเยียนที่นั่งอยู่ข้างจวินมู่หลานกลับไม่พอใจขึ้นมา นางฝืนยิ้มแล้วถามว่า

“ใช่สิ น้องสาม เจ้าจะไปไหนหรือ? การแสดงใกล้จะเริ่มแล้ว มานั่งข้างพี่สิ”

ซูจื่ออวี๋แอบยิ้มอยู่ในใจ การแสดงหรือ ดูท่าทีเสแสร้งแกลง้ทำของนาง ก็น่าคลื่นไส้พอแล้ว ยังต้องดูการแสดงอีกหรือ

ขณะที่ซูจื่ออวี๋กำลังจะเอ่ยปากบอกว่าไม่ค่อยสบายนั้น สาวใช้คนหนึ่งรีบวิ่งมาบอกว่า

“คุณหนูสาม คุณหนูสาม”

ซูจื่ออวี๋หันมองสาวใช้คนนั้น นางคือสาวใช้ที่ทำงานอยู่ในห้องครัว เมื่อสาวใช้เห็นคนมากมายขนาดนี้ทำให้ตื่นกลัว จึงพูดไม่ออกในทันใด

ซูจื่ออวี๋เห็นสีหน้าย่ำแย่ของนาง จึงเอ่ยถามเสียงต่ำ

“เป็นอะไร เจ้าค่อยๆพูดมา”

สาวใช้พูดอย่างหวาดกลัว