ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 79

ซูจื่ออวี๋รีบเดินเข้าไปที่เรือน แต่ยังไม่ทันมองดูสถานการณ์ภายในให้ชัดเจน จู่ๆรู้สึกชาวาบที่คอ นางถูกสกัดจุดให้นอนหลับ

ก่อนซูจื่ออวี๋จะสลบไป นางเห็นเงาดำตรงหน้า ตกลงผู้ใดลงมือกับนางกันแน่ นางไม่เห็นหน้าคนผู้นั้นเลย

……

ตอนที่ซูจื่ออวี๋ตื่นขึ้นอีกครั้ง นางตื่นเพราะถูกของหนักทับร่างเอาไว้ หนักจนนางหายใจไม่ออก จึงได้ตื่นขึ้นมากะทันหัน

ขณะสะลึมสะลือซูจื่ออวี๋รู้สึกว่ากำลังมีคนนอนทับนางแล้วมือไม้อยู่ไม่สุข แต่ในห้องมืดเกินไปนางจึงมองไม่เห็นว่าเป็นใคร

จนกระทั่งคนผู้นั้นดึงเชือกผูกเอวของนาง จึงได้รู้สึกว่าไม่ดีแล้ว

“เจ้าเป็นใคร ปล่อยข้านะ!” ซูจื่ออวี๋ดิ้นรนไปด้วย พร้อมกับดึงเสื้อตัวเองไปด้วย

ส่วนคนที่อยู่บนตัวนาง เหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่นางพูดแม้แต่น้อย ลมหายใจยิ่งหนักหน่วง การกระทำยิ่งรีบร้อนขึ้นมา

ซูจื่ออวี๋ไม่ลังเลอีกต่อไป นางพลิกฝ่ามือใช้เข็มเงินที่มีพิษ เสียบเข้าร่างคนผู้นั้นอย่างรวดเร็วท่ามกลางเงามืด

พิษที่อยู่บนเข็มเงินไม่ถึงชีวิต แต่จะทำให้ชาไปทั้งตัวอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปสักครู่ คนที่นอนอยู่บนตัวนางไม่ขยับ ซูจื่ออวี๋จึงได้ดันตัวเขาออก จากนั้นนางจึงลงมาจากเตียงนอน แล้วจุดเทียนบนโต๊ะให้สว่าง

หลังจากไฟสว่างดีแล้ว ซูจื่ออวี๋ถึงได้เห็นว่า ที่นี่ไม่ใช่ห้องของคนรับใช้ แต่เป็นห้องของตัวนางเอง

ซูจื่ออวี๋รีบหันมองชายหนุ่มที่สลบอยู่บนเตียง หากไม่ใช่หันเจิ้นจะเป็นใครได้อีก?

ขณะนี้ หากซูจื่ออวี๋ยังไม่รู้ว่าตัวเองถูกเล่นงาน เช่นนั้นนางคงโง่เต็มที

ซูจื่ออวี๋นึกโชคดีที่นางไม่ได้ใช้พิษยางน่องต้น ไม่อย่างนั้นข้อหาฆ่าคนคงหนีไม่พ้น

ขณะที่ซูจื่ออวี๋กำลังดูอาการของหันเจิ้นอยู่นั้น ด้านนอกมีเสียงฝีเท้ามากมายดังขึ้น