ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 800

ชายหนุ่มที่ทำให้ฉู่อวิ๋นฉิงไม่อาจละสายตาไปไม่ได้ ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นท่านอ๋องแปดจวินมู่เยว่

เมื่อครู่เขาอยู่ที่หอแปดสมบัติตรงข้ามนี้ เมื่อเห็นคนของจวนอ๋องฉินถูกรังแก จึงได้บินลงมาด้านล่าง

ด้วยนิสัยของจวินมู่เยว่ นั่นก็คือโต้กลับทันควัน ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้ลงมือ เสี่ยวสือโถวผู้ซื่อบื้อก็คุกเข่าอยู่บนพื้น

“ฮือ ฮือ ฮือ บ่าวคารวะท่านอ๋องแปด ขอบพระคุณท่านอ๋องแปดที่ช่วยเหลือ”

คำว่าท่านอ๋องแปด ทำให้ชาวบ้านที่มามุงดู ต่างพากันคุกเข่าทำความเคารพ

มุมปากจวินมู่เย่วกระตุก พอแล้ว หากเป็นเช่นนี้ กลับทำให้เขาเล่นงานอีกฝ่ายได้ยากขึ้น ไม่เช่นนั้นจะถูกหาว่าใช้อำนาจบาตรใหญ่

จวินมู่เยว่กระแอมสองที แล้วทำท่าขึงขัง

“เอาล่ะ เอาล่ะ จงลุกขึ้นทั้งหมด ข้าเพียงแค่ผ่านมาเท่านั้น”

หลังจากพวกชาวบ้านลุกขึ้น จวินมู่เยว่หันมองเสี่ยวสือโถว แล้วเอ่ยถาม

“นี่มันอะไรกัน? เหตุใดเจ้าจึงมาก่อเรื่องกลางถนนเช่นนี้?”

เสี่ยวสือโถวเล่าเรื่องให้ฟังโดยละเอียดอย่างน่าสงสาร

จวินมู่เยว่ฟังจนเส้นเอ็นที่ขมับบวมปูด หากเป็นยามปกติเขาคงจับข้อเท้าเจ้าหนุ่มหน้าอ่อนตรงหน้า แล้วเขย่าตัวอีกฝ่ายเพื่อให้เงินทั้งหมดที่อยู่บนตัวเขาร่วงลงมา เอาเงินที่ได้ชดใช้ให้เสี่ยวสือโถว

แต่ตอนนี้มีคนมากมายกำลังจับจ้อง จวินมู่เยว่จึงได้แต่เอ่ยปากบอกว่า

“เฮ้อ แค่เรื่องเล็กเท่านั้น ของสิ่งนี้เจ้าต้องนำมามอบให้ข้าไม่ใช่หรือ? เช่นนั้นถือว่าข้าได้รับของขวัญชิ้นนี้แล้ว ดีหรือไม่? เฟยเย่ นำสิ่งของกลับไป”

องครักษ์เฟยเย่รีบปรากฏตัวขึ้นทันที แล้วนำกล่องผ้าแพรจากไป รวดเร็วจนเหมือนไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน

เสี่ยวสือโถวหันมองจวินมู่เยว่ด้วยน้ำตานองหน้า แววตาสงสัยไม่หาย ท่านอ๋องแปดไม่ใช่คนที่ยอมความเพื่อให้เรื่องจบ

แต่เสี่ยวสือโถวไม่กล้าถามให้มากความ ทันใดนั้นจึงรีบขอตัวลาทันที

หลังจากเสี่ยวสือโถวไปแล้ว จวินมู่เยว่ถึงได้หันมองฉู่อวิ๋นฉิง ในใจกำลังคิดว่า จะทำอย่างไรให้เจ้าหน้าอ่อนนี่หลาบจำ?

จวินมู่เยว่ยักคิ้ว เขามีแผนอยู่ในใจ จึงก้าวไปด้านหน้าหนึ่งก้าว

“ทำให้คุณชายท่านนี้ตกใจแล้ว พวกบ่าวไม่รู้ความ ล่วงเกินคุณชาย”

ฉู่อวิ๋นฉิงหน้าแดง รีบก้มหน้าบอกว่า

“ครั้ง...ครั้งหน้าเถอะ วันนี้ข้าน้อยังมีธุระ ขอลาตรงนี้เลย”

เมื่อสิ้นเสียงของฉู่อวิ๋นฉิง นางรีบหันหลังจากไปทันที

จวินมู่เยว่ไม่คิดจะรั้งนาง เพียงแต่หลังจากนางไปแล้ว เขาได้สั่งให้เฟยเยี่ยนคอยสะกดรอยตาม

……

หลังจากฟ้ามืด เฟยเยี่ยนกลับไปที่หอแปดสมบัติ พร้อมกับรายงาน

“ท่านอ๋อง เป็นไปได้ว่าทั้งสองคนคือสายลับของเป๋ยฉู่”

จวินมู่เยว่กำลังดื่มกับหันหรูเฟิง เมื่อได้ยินข่าวนี้ รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที พร้อมเอ่ยปากถาม

“เจ้าลองว่ามาอย่างละเอียดสิ”

เฟยเยี่ยนพูดต่อไป

“เรียนท่านอ๋อง เจ้าหนุ่มสองคนนั้นเดินวนเวียนไปมาอยู่หน้าตำหนักรับรองหลายรอบ ตอนที่เวรยามเปลี่ยนผลัด เจ้าหนุ่มที่เป็นคุณชาย ได้นำจดหมายฉบับหนึ่งยื่นให้เด็กรับใช้ แล้วให้เด็กรับใช้ส่งเข้าไปในตำหนักรับรอง ข้าน้อยจึงตามเข้าไปด้วย พบว่าเขาไปที่เรือนรับรองของฉู่อวิ๋นหยาง อาจเพราะหาตัวฉู่อวิ๋นหยางไม่เจอ เด็กรับใช้คนนั้นจึงออกมาพร้อมกับเสวี่ยเฉิงอัน หลังจากเจ้าหนุ่มที่เป็นคุณชายรับปึกตั๋วเงินมาจากเสวี่ยเฉิงอัน จึงจากไปทันที เสวี่ยเฉิงอันไม่ได้ห้ามปราม เพียงแค่พาตัวเด็กรับใช้คนนั้นกลับเข้าไป”