ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 801

จวินมู่เยว่กระพริบตาอย่างสงสัย

“เจ้าหน้าอ่อนไปคนเดียวหรือ? ไปไหน?”

ในเมื่อเจ้าหน้าอ่อนนี่คือสายลับของเป๋ยฉู่ เหตุใดจึงไม่ไปเข้าเฝ้าผู้เป็นนาย? แต่กลับออกไปเช่นนี้ หรือว่าจะมีแผนการอื่น? กระดิ่งเตือนภัยในใจจวินมู่เยว่ดังขึ้นทันที

เฟยเยี่ยนกำลังจะเอ่ยปากรับโทษ บอกว่าวิชาตัวเบาเจ้าหน้าอ่อนยอดเยี่ยมมาก เขาละเลยต่อหน้าที่ทำให้อีกฝ่ายคลาดสายตา จนไม่รู้ว่าไปที่ใดแล้ว ทว่าในตอนนั้นเอง พลันเห็นหน้าประตูร้านอัญมณีหลิงหลง มีร่างที่คุ้นเคยยืนอยู่

เฟยเยี่ยนอุทานอย่างดีใจ

“ท่านอ๋อง ดูสิ”

จวินมู่เยว่กับหันหรูเฟิงมองไปที่ร้านอัญมณีหลิงหลงที่อยู่ตรงข้ามพร้อมกัน จึงได้เห็นฉู่อวิ๋นฉิงเดินวนไปมาอยู่ตรงนั้นอย่างร้อนใจ

จวินมู่เยว่ยักคิ้ว ต่อมายิ้มพรายแล้วเอ่ยถามออกไป

“หรูเฟิง แม่นางที่มีราคาแพงมี่สุดในเวินเซียงอวี้หยวน หนึ่งคืนราคาเท่าใดหรือ?”

หันหรูเฟิงยกจอกเหล้าขึ้นพร้อมถามอย่างสงสัย

“ทำไมหรือ? ท่านอ๋องปลงตกแล้ว? อยากลิ้มลองรสชาติของสตรีหรือ?”

จวินมู่เยว่กลอกตาใส่เขา แล้วหันไปโบ้ยปากใส่ฉู่อวิ๋นฉิงที่อยู่ด้านล่าง

“เจ้าสายลับเป๋ยฉู่นั่น วันนี้ทำให้หยกหรูอี้คู่หนึ่งของข้าที่มีราคาหกพันตำลึงแตก ตอนนั้นชาวบ้านที่มามุงดูเยอะเกินไป ข้าเองไม่สะดวกจะเล่นงาน แต่ตอนนี้ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดใจ”

หันหรูเฟิงยิ้มมุมปาก เข้าใจความหมายของจวินมู่เยว่ในทันที

“พาเขามาที่เวินเซียงอวี้หยวน ข้าจะจัดแม่นางให้เขาสักสิบคน พรุ่งนี้เช้า รับประกันว่าเขาต้องเอากางเกงชั้นในไปจำนำเพื่อจ่ายค่าเหล้าแน่นอน”

จวินมู่เยว่ฉีกยิ้ม

“คนที่รู้ใจข้า คือหรูเฟิง”

เมื่อพูดจบ จวินมู่เยว่ลุกขึ้นเดินลงไปด้านล่างหอแปดสมบัติ แล้วแสร้งทำว่าบังเอิญเจอฉู่อวิ๋นฉิง

ฉู่อวิ๋นฉิงจำจวินมู่เยว่ที่อยู่อีกฟากหนึ่งของถนนได้ทันที ยังไม่ทันที่จวินมู่เยว่จะได้เอ่ยปาก นางได้รีบวิ่งเข้าไปหา

“ท่านอ๋องแปด พวกเราเจอกันอีกแล้ว”

จวินมู่เยว่ยักคิ้ว เขายังคิดไม่ออกว่าจะทักทายอย่างไรดี เจ้าหมอนี่กลับปรี่เข้ามาหาเอง ถือว่าไม่เลว

หัวใจฉู่อวิ๋นหยางกระตุก รีบนำตั๋วเงินออกมา

“ข้าเอาเงินมาคืน วัน...วันนี้ข้าไม่ได้คิดจะชักดาบ เพียงแต่...เพียงแต่ไม่เข้าใจราคาของร้านอัญมณีหลิงหลงเท่านั้น และไม่รู้ว่านั่นเป็นของกำนัลที่จวนอ๋องฉินจะมอบให้ท่านอ๋องแปด จึงได้ล่วงเกิน นี่คือตั๋วเงินหกพันตำลึงเงิน ขอท่านอ๋องโปรดรับไว้ด้วย”

จวินมู่เยว่ยักคิ้ว แล้วคิดในใจ

“คืนเงินหรือ? ข้าว่าเจ้าคืนเงินเป็นแค่ข้ออ้าง อยากจะทำความรู้จักมากกว่าสินะ? อยากหาช่องโหว่จากตัวข้าหรือ ฝันไปเถอะ!”

จวินมู่เยว่พูดเสียงอ่อนโยน

“แค่ของเล็กน้อยเท่านั้น คุณชายหยวนอย่าได้ใส่ใจ ข้ารู้สึกถูกชะตากับคุณชายหยวนมาก หากคุณชายหยวนมีเวลา พวกเราไปดื่มกันสักจอกได้หรือไม่?”

ฉู่อวิ๋นฉิงตาลุกวาว นางกำลังอยากทำความรู้จักเขาให้มากขึ้น จึงไม่ได้ปฏิเสธ

ฉู่อวิ๋นหยางเอ่ยปาก

“เช่นนั้น...หากท่านอ๋องรับตั๋วเงินนี่ไว้ ข้าน้อยจะไปดื่มเป็นเพื่อนท่านอ๋องสักสองจอก”

จวินมู่เยว่ส่งสายตาให้เฟยเยี่ยน เฟยเยี่ยนรีบรับตั๋วเงินไว้ทันที