ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 807

ซูจื่ออวี๋เห็นดังนั้นจึงพูดอย่างจนใจ

“ท่านอ๋อง อย่าเพิ่งโมโหเลย แม้ท่านอ๋องแปดจะมีความผิด แต่ข้าเชื่อว่าเขาคงไม่ได้บังคับขืนใจใคร ข้าเป็นคนคิดค้นผงหอมรัญจวนขึ้นมา อานุภาพร้ายแรงขนาดไหนข้ารู้ดีที่สุด ข้าได้ยินหันหรูเฟิงบอกว่า องค์หญิงเป๋ยฉู่สูดดมเข้าไปในปริมาณมากถึงสามเท่า สูดผงหอมเข้าไปมากขนาดนั้น อย่าว่าแต่ตรงหน้าเป็นท่านอ๋องแปดที่หล่อเหลาเลย ต่อให้เป็นหมูตัวหนึ่ง องค์หญิงเป๋ยฉู่คงโผเข้าไปหาเช่นกัน!”

จวินมู่เยว่รีบพยักหน้า

“ใช่ ใช่ ใช่ พี่เจ็ด ข้าคือหมูตัวหนึ่ง ข้าคือหมูตัวหนึ่ง!”

หันหรูเฟิงอดหัวเราะไม่ได้ แม้แต่เทียนชิงกับเซวียนขาง เฟยเย่กับเฟยเยี่ยนก็อดหัวเราะไม่ได้

ทว่าตอนนี้กลับไม่ใช่เวลามาหัวเราะ เพราะท่านอ๋องฉินกำลังทำหน้าถมึงทึง

จวินมู่เหนียนเอ่ยเสียงเย็น

“เจ้าก่อเรื่องเอง ก็ไปจัดการกันเอง ข้าไม่อยากยุ่ง ไสหัวออกไป!”

เมื่อจวินมู่เยว่ได้ยิน เขาแทบจะร้องไห้ออกมา

หากจวินมู่เหนียนไม่สนใจเขาจริง ต่อให้ไม่ตาย ก็ต้องถูกเสด็จพ่อถลกหนังแน่นอน

จวินมู่เยว่ใช้สายตาวิงวอนหันมองซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี่เดินไปหาจวินมู่เหนียนอย่างไม่มีทางเลือก

“ท่านอ๋อง...”

จวินมู่เหนียนเบือนหน้าหนี ไม่อยากมองซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี๋อ้อมไปหาจวินมู่เหนียนอีกด้าน แล้วเอียงหัวมองเขา พร้อมพูดเสียงอ่อน

“ท่านอ๋อง อย่าโกรธเลยนะเจ้าคะ!”

จวินมู่เหนียนหันไปอีกด้านทันที ดูท่าคงตัดใจแน่วแน่ที่จะไม่สนใจจวินมู่เยว่อีกต่อไป

ซูจื่ออวี๋กำลังจะถอดใจ แต่จวินมู่เยว่กลับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสะอื้น

จวินมู่เหนียนก้มหน้ามองนาง ขมวดคิ้วบอกว่า

“เพื่อเจ้าสารเลวนั่น เจ้าใช้กลยุทธ์หญิงงามกับข้าหรือ?”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ จวินมู่เยว่เสียวสันหลังวาบ กลัวซูจื่ออวี๋จะพูดผิดไป แล้วทำให้เขาตายเร็วขึ้น

แต่ซูจื่ออวี๋กลับไม่ได้โง่เขลาเหมือนจวินมู่เยว่ นางรีบยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วบอกว่า

“ข้าทำเพื่อเขาเสียเมื่อไหร่กัน ข้าทำเพื่อท่านอ๋องต่างหาก ตอนนี้ท่านอ๋องเดินเหินไม่สะดวก จำเป็นต้องมีผู้ช่วยที่ไว้ใจได้ โดยเฉพาะภายในค่ายทหาร หากไม่ได้ท่านอ๋องแปดช่วยรักษาเอาไว้ เช่นนั้นอำนาจทางทหารคงต้องเสื่อมถอยไป อีกอย่างสุขก็สุขด้วยกัน ทุกข์ก็ทุกข์ด้วยกัน หากท่านอ๋องแปดถูกลงโทษเพราะขืนใจองค์หญิง สองพี่น้องจวินมู่หลานกันจวินมู่ฉง ต้องถือโอกาสสร้างเรื่อง แก้แค้นจวนอ๋องฉินแน่นอน”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ ซูจื่ออวี๋รีบกอดเอวของจวินมู่เหนียนจนแน่น แล้วแนมแก้มน้อยๆของตัวเองกับอกของเขา

“อีกอย่าง ฉู่อวิ๋นหยางนั่นอยากจะเกี่ยวดองกันมาตลอดไม่ใช่หรือ ตอนนี้เหมาะเจาะพอดเลย ให้ท่านอ๋องแปดสู่ขอองค์หญิงจากเป๋ยฉู่เสีย ทั้งได้เกี่ยวดองกัน อีกทั้งองค์หญิงสิบเอ็ดยังไม่ต้องตกเป็นตัวประกัน ส่วนพวกเรากลับได้ตัวองค์หญิงจากเป๋ยฉู่เพิ่มมา หากมองกันยาวไกล เราได้เปรียบหลายทางเลยนะท่านอ๋อง”

จวินมู่เหนียนยังคงหัวเสีย เพียงแต่ถูกซูจื่ออวี๋ออดอ้อนเช่นนี้ ทำให้อารมณ์ของเขาเริ่มเย็นลง