ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 835

ซูจื่ออวี๋หลุบตาลงเล็กน้อย มองเห็นมือของเสวี่ยชิงหานกำเป็นหมัด เห็นได้ชัดว่าขณะนี้นางร้อนใจมากเพียงใด ซึ่งต่างจากกลิ่นอายความเยือกเย็นของนางอย่างสิ้นเชิง

ซูจื่ออวี๋จำได้ว่าเสวี่ยเฉิงอันเองก็ดูจะสนใจโม่ซุนไม่น้อย ที่แท้พวกเขาสองพี่น้องเข้าหาจวนอ๋องฉิน เพื่อโม่ซุนนี่เอง

เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋ทำหน้าระวังตัว เสวี่ยเฉิงอันรีบเอ่ยปากอธิบาย

“พระชายาอ๋องฉิน ท่านอย่าได้เข้าใจผิด พวกข้าไม่ได้ประสงค์ร้าย พวกข้าเพียงแต่กำลังตามหาคนคนหนึ่งอยู่เท่านั้น เป็น...เป็นคนที่พี่สาวข้าพึงใจ”

เสวี่ยชิงหานสีหน้าแดงขึ้นมาทันที รีบบอกว่า

“เหลวไหล!”

เสวี่ยเฉิงอันเม้มปากพร้อมก้มหน้า คล้ายเด็กน้อยที่ทำความผิด

ซูจื่ออวี๋กลับยิ่งฟังยิ่งมึนงง จึงเอ่ยด้วยความสงสัย

“คนที่คุณหนูเสวี่ยพึงใจ คล้ายหมอเทวดาโม่มากหรือ?”

เสวี่ยชิงหานรีบอธิบาย

“เปล่า! ไม่ใช่! ไม่ใช่คนที่ข้าพึงใจ เป็น....ถือว่าเป็นน้องชายอีกคนของข้า”

ซูจื่ออวี๋เอ่ยด้วยความประหลาดใจ

“คุณชายรองตระกูลเสวี่ยหรือ?”

เสวี่ยชิงหานเอ่ยปาก

“หากนับตามอายุ เขาแก่ว่าเฉิงอันไม่ถึงปี แต่เขาไม่ใช่คนตระกูลเสวี่ย ถือเป็นบุตรบุญธรรมของตระกูลเสวี่ย”

ซูจื่ออวี๋เม้มปาก

“หน้าตาของโม่ซุน ท่านคงเคยเห็นแล้ว นายน้อยเสวี่ยเองก็คงเห็นมาหลายครั้ง ยังไม่รู้อีกหรือ ว่าใช่ญาติของพวกท่านหรือเปล่า?”

เสวี่ยเฉิงอันเอ่ยปาก

“ข้ารู้สึกว่าเขาช่างคุ้นเคยนัก แววตาดูเหมือนมาก โดยเฉพาะแผ่นหลังของเขาเหมือนกับสืออีไม่ผิดเพี้ยน แต่รูปโฉมของเขากลับไม่เหมือนสืออีเลย

เสวี่ยชิงหานได้เอ่ยสำทับ

ซูจื่ออวี๋แอบแค่นหัวเราะอยู่ในใจ คำพูดของเสวี่ยชิงหานพูดออกมาได้รวดเร็วและราบรื่นเกินไป เห็นได้ชัดว่าเป็นข้ออ้างที่คิดไว้แล้ว หรือพูดอีกอย่างก็คือ เป็นคำโกหกที่แต่งเอาไว้แล้ว

อีกอย่างท่าทางของเสวี่ยชิงหานยังดูลนลาน เห็นได้ชัดว่านางเป็นคนไม่สันทัดเรื่องพูดโกหก

ซูจื่ออวี๋ทำท่าครุ่นคิด

“ขออภัยคุณหนูเสวี่ย นายน้อยเสวี่ย เรื่องนี้ข้าคงช่วยพวกท่านไม่ได้ หนึ่งเพราะหมอเทวดาโม่ไม่ใช่คนของจวนอ๋องฉิน ข้าไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา สองถ้าเกิดหมอเทวดาโม่เป็นสืออีที่พวกท่านว่ามาจริง ในเมื่อเขาจงใจหลบหน้าพวกท่าน ข้าเองก็ไม่อยากบังคับใจใคร ตอนนี้สำนักราชาโอสถเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เช่นนั้นคงไม่มีความจำเป็นต้องไปเสาะหาลูกศิษย์ที่ออกจากสำนักไปแล้วไม่ใช่หรือ?”

เมื่อเสวี่ยชิงหานได้ยิน จึงรีบอธิบาย

“พวกข้าไม่ได้ประสงค์ร้ายๆจริง ข้าเพียงแต่...ข้าเพียงแต่อยากรู้ว่าสืออียังมีชีวิตอยู่หรือไม่ อยากรู้ว่าเขาสุขสบายดีหรือเปล่า...”

ซูจื่ออวี๋จับใจความสำคัญในคำพูดของเสวี่ยชิงหานได้อย่างอ่อนไหว ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่? หรือว่าคุณชายที่มีนามว่าสืออีพบอันตรายใดงั้นหรือ?

หรือสำนักราชาโอสถเคยส่งคนมากำจัดเขา?

หากเป็นเช่นนั้นจริง นางยิ่งไม่ควรช่วยเหลือสองพี่น้องคู่นี้