เข้าสู่ระบบผ่าน

ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 838

ฮวาเชียนเจียวพูดต่ออย่างตื่นเต้น

“ยังมีอีก ยังมีอีก...”

ซูจื่ออวี๋ตั้งใจฟังนายบ่าวทั้งสองพูดคุยกันอย่างออกรส คิดไม่ถึงว่าเวลาเพียงเจ็ดวัน จวนอ๋องอานจะถูกตั้งข้อหามากมายขนาดนี้ หากเรื่องฉาวโฉ่ของอานเป่ยเยว่ได้รับการยืนยัน เช่นนั้นจวนอ๋องอาน...คงถึงเวลาล่มสลายแล้ว !

จู่ๆซูจื่ออวี๋นึกถึงคำพูดในคืนนั้นของจวินมู่เหนียน เขาบอกว่ากำลังทำบางอย่างที่คล้ายกับนาง ที่แท้คือเรื่องพวกนี้สินะ !

ซูจื่ออวี๋อดทึ่งไม่ได้ นางเล่นงานอานเป่ยเยว่ ก็เหมือนกับตัดกิ่งก้านเล็กๆของต้นไม้ใหญ่อย่างจวนอ๋องอานเท่านั้น

แต่จวินมู่เหนียนทำให้จวนอ๋องอานถูกตั้งข้อหามากมายขนาดนี้ เป็นการสั่นคลอนรากฐานของพวกเขาอย่างแท้จริง!

ซูจื่ออวี๋พึมพำ

“อย่าได้คิดจะเป็นศัตรูกับจวินมู่เหนียนเด็ดขาด”

หันหรูเฟิงได้ยินไม่ถนัด จึงถามอย่างสงสัย

“หืม? อาซ้อน้อยท่านว่าอะไรนะ?”

ซูจื่ออวี๋ถึงได้รู้สึกตัว แล้วหัวเราะแห้ง

“เหอะ...ไม่มีอะไร ข้าบอกว่า เจ้ามีวิธีใดหรือไม่ ที่จะจัดงานเลี้ยงหนึ่งขึ้นมา เพื่อให้เหล่าคุณหนูในเมืองหลวงต่างพากันมาร่วมงาน?”

หันหรูเฟิงหันมองซูจื่ออวี๋ด้วยดวงตาลุกวาว

“อาซ้อน้อยต้องการบีบให้อานเป่ยเยว่เผยตัวหรือ?”

ซูจื่ออวี่หัวเราะ

“ถูกต้อง หากนางไม่ออกมา จะต้องถูกซุบซิบนินทา แต่หากนางออกมา ต้องหาวิธีทำให้ผู้คนได้เห็นความอัปลักษณ์ของนางในตอนนี้”

หันหรูเฟิงเกาหัว

“ข้าคงไม่มีปัญญาทำเรื่องนี้ แต่ยังมีอีกคนหนึ่งที่ทำได้แน่นอน !”

ซูจื่ออวี๋หันมองหันหรูเฟิงอย่างสงสัย

“ผู้ใดหรือ?”

“ไสหัวไป! เป็นแค่สุนัขรับใช้ยังกล้ามาขวางทางข้า! เจ้าหูหนวกหรือ ข้าไม่ได้มาหาจวินมู่เหนียน ข้าจะมาหานังแพศยาซูจื่ออวี๋!”

เซวียนชางพูดต่อ

“ท่านอ๋องสี่ต้องการพบพระชายา ต้องได้รับอนุญาตจากท่านอ๋องฉินเสียก่อน พระชายาอ๋องฉิน ดีงามเพียบพร้อม ไม่เคยนัดพบกับบุรุษตามลำพังมาก่อน”

เมื่อได้ยินคำพูดของเซวียนชาง จวินมู่ฉงโกรธจนเกือบจะหงายหลัง ซูจื่ออวี๋ดีงามตรงไหน? ถ้าไม่ไปหอเวินเซียงอวี้หยวน ก็ไปที่หอแปดสมบัติ ถ้าไม่ใช่ปรุงผงหอมรัญจวน ก็ให้คนวาดภาพปลุกกำหนัด ถ้าไม่ใช่วางยาพิษผู้อื่น ก็ต้องหาเรื่องผู้อื่น

เจ้าเซวียนชางเอาความกล้าจากไหนมาเอ่ยชมซูจื่ออวี๋?

จวินมู่ฉงรู้สึกว่าตัวเขาโกรธจนสมองแทบจะระเบิดออกมาอยู่นอกหัว เขาตวัดกระบี่ในมือ แล้วลงมือกับเซวียนชางทันที

เซวียนชางถอนหลังไปครึ่งก้าว ปลายกระบี่แหลมคมวาดผ่านทำให้เสื้อเขาขาด โชคดีที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ

จวินมู่ฉงเห็นว่าพลาดท่า จึงจะซ้ำเข้าไปอีกที ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้ลงมือ ซูจื่ออวี๋ที่อยู่ในชุดสีขาวนวล งดงามจนต้องเหลียวหลังมอง เดินออกมาจากจวนอ๋องฉิน

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้วแล้วหัวเราะ

“นี่ทำสิ่งใดกัน? หุนหันพลันแล่นเพราะนารีหรือ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ