จวินมู่เหนียนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว
“เชิญพี่รอง”
จวินมู่หลานฝืนฉีกยิ้มออกมา รอยยิ้มนี้เรียกได้ว่าน่าเกลียดกว่าร้องไห้เสียอีก เมื่อเห็นท่าทางไม่แยแสของจวินมู่เหนียน ทำให้เขาอึดอัดใจอย่างมาก จึงรีบหันหลังและจากมาทันที
——
จวนอ๋องรอง
ระหว่างทางกลับจากจวนอ๋องฉินไปจนถึงจวนอ๋องรอง จวินมู่หลานได้พูดถึงข้อดีข้อเสียทั้งหมดให้จวินมู่ฉงฟัง
แม้จวินมู่ฉงจะโมโหจนขาดสติ แต่เขาไม่ใช่คนโง่ เมื่อได้ยินคำพูดของจวินมู่หลาน ย่อมรู้ว่าตัวเองวู่วาม
แต่จะไม่ให้วู่วามได้อย่างไร? เขาเองก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว!
จวินมู่ฉงทำหน้าอมทุกข์
“พี่รอง พิษของเยว่เอ๋อร์รุนแรงมาก ทั่วทั้งตัวขึ้นเต็มไปด้วยตุ่มน้ำ ท่านหมอที่จวนอ๋องอานบอกแล้ว หากไม่รีบแก้พิษ รอให้ตุ่มน้ำแตก จะมีรอยแผลทิ้งไว้ ถึงตอนนั้นคงเสียโฉม! ซูจื่ออวี๋ใจคอโหดเหี้ยมเหลือเกิน!”
จวินมู่หลานเอ่ยถาม
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าซูจื่ออวี๋เป็นคนวางยาพิษ? เจ้ามีหลักฐานหรือ? ผ่านวันไหว้พระจันทร์มาตั้งเจ็ดวันแล้ว เจ็ดวันมานี้อายเป่ยเยว่ทำสิ่งใด กินอะไร ไปพบเจอใครมาบ้าง เจ้ารู้แน่ชัดหรือ?”
จวินมู่ฉงชะงักไป ต่อมาพูดอย่างโมโห
“พี่รองจนป่านนี้แล้ว ยังจะช่วยนังแพศยาซูจื่ออวี๋อยู่หรือ?”
จวินมู่หลานรู้สึกปวดหัว
“ข้าไม่ได้ช่วยนาง ข้ากำลังช่วยเจ้าอยู่! เรื่องที่ไม่มีหลักฐานเจ้ายังกล้ากล่าวโทษไปทั่ว หากเจ้าเจ็ดไปทูลฟ้องเสด็จพ่อ อย่าว่าแต่เรื่องของอานเป่ยเยว่ปิดไว้ไม่มิด แม้แต่เจ้าก็จะโดนร่างแหไปด้วย ฮวายหยงนะฮวายหยง ข้าบอกกับเจ้าตั้งกี่ครั้งแล้ว หากอยากเป็นใหญ่ ต้องอยู่ห่างจากจวนอ๋องอานให้มากที่สุด! ความสัมพันธ์ของเสด็จพ่อกับอานชินอ๋องเปราะบางเหลือเกิน พวกเราเข้าไปยุ่งเรื่องนี้ไม่ได้!”
จวินมู่ฉงก้มหน้า พร้อมพึมพำ
“ห่างไม่ได้...ห่างไม่ได้แล้ว”
จวินมู่ฉงไม่ได้ยืนขึ้น กลับเงยหน้ามองจวินมู่หลาน
“นาง...นางไม่ใช่แค่หญิงสาวคนหนึ่ง นางคือคนของข้า พวกเรา....มีความสัมพันธ์ฉันท์สามีภรรยากันแล้ว! หากเรื่องของเยว่เอ๋อร์แดงขึ้นมา เรื่องนี้ก็คงปิดไว้ไม่มิด พี่รอง ถือว่าท่านช่วยข้าได้หรือไม่? !”
จวินมู่หลานเหมือนถูกฟ้าผ่าลงมากลางหัว มือที่ประคองไหล่จวินมู่ฉงเอาไว้ ยกขึ้นทันที พร้อมกับตบใบหน้าของเขาดังเพี๊ยะ จนทำให้เขาหน้าหันไปอีกทางหนึ่ง
จวินมู่หลานพูดด้วยความโกรธ
“แผนการที่วางเอาไว้นานปี ความอดกลั้นที่อดทนมาหลายปี ความระมัดระวังตัวในหลายปีที่ผ่านมา พอมาถึงสุดท้ายเจ้ากลับไปนอนกับอานเป่ยเยว่ นี่เจ้าจะพาข้า พาเสด็จแม่ พาตระกูลลั่วทั้งตระกูล ไปยืนอยู่ฝ่ายเดียวกับศัตรูของเสด็จพ่อหรือ? ฮวายหยง...เจ้า...เจ้าอยากให้ข้าอกแตกตาย อยากให้ข้าอกแตกตายหรือ!”
จวินมู่หลานรู้สึกหน้ามืด จนแทบจะยืนไม่ไหว
จวินมู่ฉงถูกตีจนรู้สึกน้อยใจ แต่กลับไม่กล้าโต้แย้ง เพราะเขารู้ดี สิ่งที่จวินมู่หลานพูดมาถูกต้องทั้งหมด
ภายนอกอานชินอ๋องกับฮ่องเต้เจาเหวินดูเหมือนเป็นเพื่อนรักเพื่อนตาย แต่หากฮ่องเต้เจาเหวินดีกับอานชินอ๋องจริงๆ แล้วเหตุใดจึงเลื่อนขั้นเพียงเปลือกนอก แต่จริงๆริดรอนอำนาจเขา โดยการเพิ่มยศฐาบรรดาศักดิ์ให้ แต่กลับริบอำนาจทางทหาร

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
เรื่องนี้ไม่อัพเพิ่มแล้วหรอคะ...
ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้นแน่ๆ...
นางเอกทนงตนเกินไปว่าตัวเองเก่งทำให้ไม่ระแวดระวังและไม่ยอมให้มีคนคุ้มกัน...
สนุกมากๆเลยค่ะ รอ admin นะคะ...
ไม่ลงตอนใหม่แล้วเหรอคะ...
สนุกค่ะ รออัพเดทนะคะ...
ตอนที่241 รอบอัพอยู่ค่ะ 242 มาตอนไหนค่ะ...
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...