ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 840

เมื่อคิดได้อย่างนั้น จวินมู่ฉงไม่อ้อมค้อมกับจวินมู่เหนียนอีกต่อไป

“เจ้าเจ็ด เจ้าแน่ใจหรือว่าจะแตกหักกับพี่สี่ แตกหักกับจวนอ๋องอานแล้ว? เจ้าแน่ใจว่าจะไม่เห็นแก่ความเป็นพี่น้องแม้แต่น้อยเลยหรือ?”

จวินมู่เหนียนสีหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาพูดเสียงเย็น

“ตอนพี่สี่วางแผนใช้ม้าตื่นลอบสังหารบนถนนเสวียนอู่ เคยคิดถึงเรื่องความเป็นพี่น้องหรือไม่? !”

หัวใจจวินมู่ฉงกระตุกวาบ คิดไม่ถึงว่าจวินมู่เหนียนจะสืบสาวมาถึงเขาอย่างรวดเร็วเช่นนี้

จวินมู่ฉงรีบแก้ต่าง

“เจ้าพูดจาเหลวไหลอะไรกัน เจ้ามีหลักฐานหรือ?”

จวินมู่เหนียน

“ไม่มี ดังนั้นท่านจึงยังมีชีวิตอยู่”

จวินมู่ฉงสูดหายใจเข้าลึกๆ ความหมายของจวินมู่เหนียนคือ หากในมือเขามีหลักฐาน ก็จะสังหารตนเองหรือ?

จวินมู่ฉงทั้งโกรธทั้งแค้นจึงเอ่ยเสียงดัง

“ดี ดีมาก! ข้าจะดูสิ หากวันนี้ข้าจะพาตัวซูจื่ออวี๋ไปให้ได้ พวกเจ้าใครจะขวางข้าได้!”

จวินมู่ฉงนำป้ายคำสั่งออกมาจากหน้าอก แล้วมอบให้คนสนิท

“เจ้า ไปเรียกทหารหน่วยหลงอู่มาสิ!”

เทียนชิงกับเซวียนชางอดขมวดคิ้วไม่ได้ นำทหารมากวาดล้างจวนอ๋องฉิน จวินมู่ฉงเห็นอ๋องฉินเป็นตัวอะไร? กบฏหรือ?

ส่วบ ทันใดนั้นองครักษ์จวนอ๋องฉินชักดาบออกมาตั้งรับทันที

เมื่อเทียบกับคนสนิทแล้ว จวินมู่เหนียนดูใจเย็นมาก เขาเอ่ยปาก

“เทียนชิงไปแจ้งเรื่องกับทางการที่สำนักจิงจ้าว พร้อมทั้งให้ใต้เท้าจ้าวนำกฏและบทลงโทษของต้าโจวมาด้วย จะได้อ่านให้ท่านอ๋องสี่ฟัง ว่าเรียกใช้ทหารโดยพลการ กวาดล้างจวนอ๋องโดยไม่มีความผิด ด่าทอพระชายาต่อหน้าธารกำนัล ผิดกฏข้อใดบ้าง หากมีความผิดหลายกระทงรวมกัน จะมีบทลงโทษใด”

เทียนชิงหัวเราะ

“ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้!”

เมื่อเห็นเทียนชิงหายตัวจากไป จวินมู่ฉงชะงักไปทันที จวินมู่เหนียนหมายความว่าอย่างไร? แจ้งทางการมาจับเขาหรือ? ดูถูกกันหรืออย่างไร?

จวินมู่ฉงเอ่ยอย่างโมโห

จวินมู่ฉงเอ่ยอย่างร้อนใจ

“พี่รอง เยว่เอ๋อร์ นาง...”

จวินมู่หลานพูดขัดเขาขึ้นมาก ด้วยน้ำเสียงเข้มงวด

“เยว่เอ๋อร์สบายดี นางไม่เป็นไรแล้ว เจ้ากลับจวนกับข้า”

จวินมู่ฉงไม่เชื่อ จึงยืนมองจวินมู่หลานด้วยความสงสัยอยู่ที่เดิม

จวินมู่หลานเดินเข้าไปดึงข้อมือของจวินมู่ฉง แล้วเอ่ยเสียงต่ำ

“ทำให้เรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้ เจ้ากลัวเสด็จพ่อกับฮองเฮาไม่รู้ข่าวหรือ? เจ้านึกว่าตัวเองกำลังบีบจวนอ๋องฉินหรือ? เจ้ากำลังช่วยซูจื่ออวี๋ต่างหาก! เจ้าโง่!”

จวินมู่ฉงชะงักไป เขาโกรธมาก ทำให้ขาดสติไปด้วย ชั่วขณะนั้นจึงไม่ได้คำนึงถึงผลได้ผลเสียที่อยู่ในนั้น

จวินมู่หลานเห็นเขาเหม่อลอย จึงดึงตัวเขาไปทันที ก่อนไปยังหันไปบอกจวินมู่เหนียน

“เจ้าเจ็ด เป็นเรื่องเข้าใจผิด เจ้าอย่าใส่ใจเลย”