ฉู่อวิ๋นหยางหัวเราะพรวด
“เจ็บหรือ? ข้าว่าเจ้ามีความสุขมากกว่า! หากไม่ใช้แรง แล้วจะปรนเปรอเจ้าให้หนำใจได้อย่างไร?”
หนานหยวนหรัวหน้าแดงระเรื่อ ดึงมือฉู่อวิ๋นหยางมาวางไว้บนท้องน้อยตัวเอง
“วันนี้ใช้แรงก็ไม่เป็นไร แต่ต่อไปท่านต้องระวังให้มาก ระดูของเดือนนี้ มาช้าไปหลายวันแล้ว”
แรกเริ่มฉู่อวิ๋นหยางยังไม่เข้าใจ ผ่านไปสักครู่จึงได้เบิกตาโต พร้อมเอ่ยถามอย่างตกใจ
“เจ้าตั้งท้องหรือ?”
หนานหยวนหรัวเม้มปากหัวเราะ
“พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันที่หนึ่งเดือนเก้าแล้ว พอมานับวันดู ห่างจากครั้งนั้นในถ้ำเป็นเวลาหนึ่งเดือนครึ่งแล้ว จะมีหรือไม่ข้าเองก็ไม่แน่ใจและไม่กล้าเรียกหมอ แต่ว่า...น่าจะเป็นไปได้สูง”
ฉู่อวิ๋นหยางดีใจมาก ต่อมาจึงเริ่มกังวลขึ้นมา แล้วเอ่ยถาม
“ช่วงนี้เจ้ากับจวินมู่หลานได้ร่วมหลับนอนหรือไม่?”
หนานหยวนหรัวถอนหายใจ
“เขาเป็นคนไม่เอาไหน อีกอย่าง...เขาไม่ชอบข้า!”
ฉู่อวิ๋นหยางเอ่ยปาก
“เป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้ ต้องให้เขาร่วมหลับนอนกับเจ้า ไม่อย่างนั้นหากตั้งท้องขึ้นมาจริงๆ เจ้าจะอธิบายว่าอย่างไร?”
หนานหยวนหรัวมองเขาอย่างระแวง พร้อมเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์
“ผู้หญิงของตัวเองไปร่วมหลับนอนกับผู้อื่น พี่อวิ๋นหยางท่านไม่ทรมานหรือ? หรือว่าท่านไม่เคยสนใจแม้แต่น้อย?”
ฉู่อวิ๋นหยางรีบเอ่ยปากปลอบนาง
“จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร? ข้าย่อมไม่ชอบที่เจ้าต้องไปรับใช้ผู้อื่น แต่ข้าเอาชีวิตของเจ้ามาเสี่ยงไม่ได้! หากเรื่องแดงขึ้นมาจริงๆ หมายถึงหนึ่งร่างสองชีวิต หรัวเอ๋อร์ ข้าอยากให้เจ้าสองแม่ลูกปลอดภัยแข็งแกร่ง เมื่อเทียบกับเรื่องนี้แล้ว เรื่องอื่นไม่สำคัญเลย”
หนานหยวนหรัวเม้มปาก แล้วจำใจเชื่อคำพูดของฉู่อวิ๋นหยาง
“ข้าจะคิดหาวิธีจัดการจวินมู่หลานเอง แต่ท่านนะสิ วันนี้เป็นบ้าอะไรของท่าน? เหตุใดจึงดูไม่สบายใจยิ่งนัก?”
ฉู่อวิ๋นหยางไม่คิดจะปิดบัง เล่าเรื่องที่ฉู่อวิ๋นฉิงชอบจวินมู่เยว่ออกมาจนหมด
ระหว่างทางที่จากมา หนานหยวนหรัวไม่ได้กลับจวนอ๋องรองทันที แต่เดินวกไปวนมาจนมาอยู่ที่ซอยด้านหลังหอเวินเซียงอวี้หยวน
สาวใช้ฉงจือแต่งกายด้วยชุดบุรุษแบบขาวบ้านรออยู่ในรถม้าคันหนึ่ง พลางเอ่ยขึ้น
“องค์หญิง หอเวินเซียงอวี้หยวนกับจวนอ๋องฉินสนิทสนมกันมาก ผงหอมรัญจวนในหอเวินเซียงอวี้หยวนให้ท่านอ๋องใช้ได้หรือ?”
หนานหยวนหรัวเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์
“เจ้าเป็นสาวใช้ของข้า ไม่ใช่สาวใช้ของจวนอ๋องรอง” หรืออีกความหมายหนึ่งก็คือแค่เชื่อฟังคำสั่ง ไม่ต้องเป็นห่วงชีวิตของจวินมู่หลาน
ฉงจือตัวสั่นพร้อมตอบรับ
“เพคะ บ่าวจะเข้าไปถามเดี๋ยวนี้” ฉงจือที่เปลี่ยนชุดเป็นบุรุษแล้วรีบเดินเข้าไปในหอเวินเซียงอวี้หยวน
ผ่านไปสักครู่ สาวใช้ของหนานหยวนหรัวเพิ่งออกจากหอเวินเซียงอวี้หยวน หันหรูเฟิงก็มาถึงจวนอ๋องฉินพอดี เพื่อนำข่าวนี้มารายงานซูจื่ออวี๋
ซูจื่ออวี๋หันมองหันหรูเฟิง แล้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
“เจ้าว่าหนานหยวนหรัวมาซื้อผงหอมรัญจวนหรือ?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
เรื่องนี้ไม่อัพเพิ่มแล้วหรอคะ...
ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้นแน่ๆ...
นางเอกทนงตนเกินไปว่าตัวเองเก่งทำให้ไม่ระแวดระวังและไม่ยอมให้มีคนคุ้มกัน...
สนุกมากๆเลยค่ะ รอ admin นะคะ...
ไม่ลงตอนใหม่แล้วเหรอคะ...
สนุกค่ะ รออัพเดทนะคะ...
ตอนที่241 รอบอัพอยู่ค่ะ 242 มาตอนไหนค่ะ...
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...