ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 911

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเบาๆ พลางเอ่ยว่า “นางอยู่เรือนอวิ๋นซี อยู่ภายใต้อำนาจของตำหนักเฟิ้งอู๋ ดูเหมือนว่าดูเหมือนว่าลั่วกุ้ยเฟยจะไม่ให้นางมีชีวิตที่ดีแน่”

ซูจื่ออวี๋ก็ถามว่า “ท่านอ๋องจะไหลไปตามน้ำปล่อยให้มันเลยตามเลยหรือ?”

จวินมู่เหนียนครุ่นคิด “รออีกหน่อย”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้าและเฝ้าดูการชันสูตรศพของจ้าวหลงขุยต่อไป

เห็นเพียงจ้าวหลงขุยกำลังทำความสะอาดกะโหลกศีรษะเล็กๆ นั้น เอาเลือดของถงเหม่ยเหรินมาหยดลงบนกะโหลกศีรษะ ทุกคนยื่นคอออกไปดู เห็นกะโหลกศีรษะนั้นดูดซับเลือดของถงเหม่ยเหรินเข้าไปทั้งหมด

ทันใดนั้นทั้งสวนหลวงที่พยายามอดกลั้นเอาไว้ต่างก็อุทานออกมาอย่างตกใจ

“พระเจ้า นี่เป็นลูกของถงเหม่ยเหรินจริงๆ”

“ช่างน่ากลัวอะไรขนาดนี้ นี่ไม่ใช่องค์หญิงหรือองค์ชายหรือ เหตุใดถึงมาอยู่ในกระถางดอกไม้ล่ะ?”

“ใช่ เด็กที่ตายก่อนวัยอันควรต้องไปจัดธูปหอมที่วัดเฟิงหัวสามปี แล้วฝังอยู่ในสุสานของฮ่องเต้ นี่...จะทำแบบนี้ได้อย่างไรกัน?”

“ไอ๊หยาพวกเจ้าดูถงเหม่ยเหรินสิ ผอมแห้งจนเนื้อติดกระดูกแล้ว มือข้างนั้นก็เหมือนตีนไก่มองอย่างไรก็เหมือนถูกทารุณมา”

“ชู่ เบาเสียงหน่อย อย่าพูดอะไรเหลวไหล!”

......

เสียงสนทนาที่ดังเจี๊ยวจ๊าวของทุกคนไม่ได้ดังมาก แต่ก็พอจะทำให้ทุกคนฟังออก

สีหน้าของฮ่องเต้เจาเหวินแย่ลงจนไม่รู้จะอธิบายอย่างไรแล้ว ฮองเฮาก็เต็มไปด้วยความกังวล ลั่วกุ้ยเฟยที่คุกเข่าอยู่บนพื้น ก็เห็นได้ชัดว่าเริ่มจะคุกเข่าต่อไปไม่ได้แล้ว

หลังจากจ้าวหลงขุยได้ข้อสรุปแล้ว ก็ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวแล้วพูดว่า “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมได้ผลทดสอบออกมาแล้ว กะโหลกศีรษะนี้เป็นลูกของถงเหม่ยเหรินจริงๆ แต่การที่เด็กคนนี้เกิดมาก็ตายทันที จากนั้นก็ถูกฝังอยู่ในกระถางดอกไม้นี้ หรือเกิดมาก็ถูกฝังอยู่ในกระถางดอกไม้ทั้งเป็น กระหม่อมยังต้องตรวจสอบต่อ”

เฉินกงกงจึงรีบก้าวไปข้างหน้า ประคองฮ่องเต้เจาเหวินพลางเอ่ยว่า “ไอโย ข้าว่านะใต้เท้าจ้าว ท่านก็ช่วยพูดอ้อมค้อมหน่อยเถอะ”

จ้าวหลงขุยมุ้ยปาก ไม่รู้สึกว่าการที่ตนทำให้ฮ่องเต้เวียนหัวมีสิ่งใดน่าแปลก

ฮองเฮาลูบหน้าอกให้ฮ่องเต้เจาเหวินพลางพูดออกมาว่า “ฝ่าบาท คดีนี้ค่อนข้างซับซ้อน ท่านกลับไปพักผ่อนที่ตำหนักก่อนเถอะเพคะ ที่นี่ให้เป็นหน้าที่จ้าวหลงขุยเถอะ ให้เขาตรวจสอบผลแล้วค่อยรายงานให้ท่านทราบ”

ฮ่องเต้เจาเหวินไม่ได้สนใจฮองเฮา แต่ชี้ไปที่จ้าวหลงขุย กัดฟันถามว่า “เจ้า...เจ้าบอกข้ามา เจ้ามีวิธีพิสูจน์หรือไม่ว่ากระดูกนี้ถูกฝังหลังตาย...หรือถูกฝังทั้งเป็น?”

จ้าวหลงขุยเม้มปากด้วยความลำบากใจเล็กน้อย ยังไม่ได้ตอบกลับไปในทันที

หากมีศพอยู่ตรงหน้า เขาสามารถพิสูจน์ได้ด้วยสาเหตุการตายว่าถูกฝังก่อนตายหรือถูกฝังหลังตาย แต่ตอนนี้มันเหลือเพียงกระดูกที่ไม่สมบูรณ์ เขาไม่สามารถตัดสินได้ว่าถูกฝังทั้งเป็นหรือไม่

จ้าวหลงขุยถอนหายใจแล้วตอบกลับไปว่า “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมไม่สามารถสรุปจากได้กระดูกว่าถูกฝังทั้งเป็นหรือไม่ ได้แต่แวะเวียนสอบสวนไปเท่านั้น ในวันนั้นพวกนางกำนัลในหออวิ๋นซี รวมถึงสตรีที่คลอดบุตรให้คนรับช่วงไปเลี้ยงต่อผู้นั้น รวมถึงฮองเฮาและลั่วกุ้ยเฟย กระหม่อมจำเป็นต้องสอบถามถึงจะสามารถสืบหาความจริงได้พ่ะย่ะค่ะ”