สนมเหมยกล่าวว่า “แต่ผู้ติดต่อคนนั้นจะมาปรากฏตัวให้เราจับได้ได้อย่างไร?”
อ๋องเยี่ยกล่าว “พระสนมเหมย โปรดพาซานเอ๋อร์ออกไปเดินเล่นสักหน่อย ให้คนเห็นว่าซานเอ๋อร์ไม่มีอาการถูกพิษ คราวนี้ผู้ติดต่อจะต้องมาสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์อย่างแน่นอน”
สนมเหมยกล่าว “แม้ว่าผู้ติดต่อจะมาสอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ เขาก็ควรถามเสี่ยวชิงเป็นการส่วนตัว ทว่าเสี่ยวชิงตายไปแล้ว”
อ๋องเยี่ยมองไปที่หลิงลี่ คราวนี้หลิงลี่เดินออกไปด้วยตัวเอง ทั้งที่ยังไม่ได้รับคำสั่งจากอ๋องเยี่ย
องค์ชายสามเกิดความสงสัยจึงออกไปดู สักพักก็ได้ยินเสียงอาเจียน องค์ชายสามวิ่งกลับมาแทบสะดุดล้มคะมำ ใบหน้าซีดเผือดด้วยความตระหนก “เทพเซียนช่วย นางถูกถลกหนังหมดแล้ว”
สนมเหมยตกใจมาก โผเข้ากอดองค์ชายสาม ก่อนจะมองดูอ๋องเยี่ยด้วยความหวาดกลัว “นี่… ต้องถึงขั้นแล่เนื้อเถือหนังกันเชียวหรือ?”
อ๋องเยี่ยนั่งลงด้วยท่าทางสบาย ๆ เรียกองค์ชายสามเข้ามาหา “ซานเอ๋อร์ แม่นางผู้นั้นถูกถลกหนังหลังจากที่นางตายไปแล้วเท่านั้น แท้จริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องสนุกเลย ไม่สามารถทำไปเพื่อความสนุกสนาน แต่เมื่อเราเจอกุ้ยไท่เฟยเมื่อไหร่ ข้าก็จะถลกหนังนางทั้งเป็นเช่นเดียวกัน แล้วจะใช้ผิวหนังของนางทำรองเท้าบูตหนังคู่เล็กให้เจ้า กล้าใส่หรือไม่ล่ะ?”
องค์ชายสามนึกถึงกุ้ยไท่เฟยผู้โหดร้าย ทันใดนั้นก็เกิดความกล้าหาญขึ้นมา พูดอย่างเด็ดเดี่ยว “หากเสด็จอากล้าทำเช่นนั้น หลานก็จะกล้าสวมมันเช่นกัน”
อ๋องเยี่ยยิ้มและกล่าวว่า “เอาล่ะ กล้าหาญเช่นนี้นับว่าดียิ่ง ทว่าฝ่าบาททรงมีรับสั่งว่าการถลกหนังทั้งเป็นถือเป็นการลงโทษที่โหดร้ายทารุณ มีเพียงคนที่ชั่วช้าสามานย์เท่านั้นที่สมควรถูกใช้วิธีนี้ เข้าใจหรือไม่?”
“เข้าใจขอรับ!” องค์ชายสามพยักหน้า ดวงตาเปล่งประกายชัดเจน
อ๋องเยี่ยตบไหล่เขา “ดี ไม่ไร้ประโยชน์เลยที่เสด็จอาเจ็ดของเจ้าอุตส่าห์ให้การสนับสนุน”
เมื่อองค์ชายสามเห็นเขาพูดถึงเสด็จอาเจ็ดจึงถามว่า “เมื่อไหร่เสด็จอาเจ็ดจะกลับมา? หลานคิดถึงเขา”
“เสด็จอาเจ็ดของเจ้าจะกลับมาเร็ว ๆ นี้” อ๋องเยี่ยกล่าวยืนยัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...