จื่ออันอยากจะระเบิดหัวเราะ “ท่านเข้าใจมู่หรงเจี๋ยผิดไปงั้นรึ? พวกเราต่างหากที่หลงเชื่อท่านและอ๋องฉี ท่านต้องการขอความช่วยเหลือข้าให้รักษาโรคระบาดจริง ๆ รึ ไม่สิ ท่านต้องการให้ข้าแสดงละครตบตาประชาชน เพื่อเห็นว่าราชวงศ์มีบุญคุณต่อประชาชน
ดังนั้นท่านจึงสร้างภาพลวงตาและป่าวประกาศว่าต้องการสงบศึก แล้วเชิญข้าที่เป็นพระชายาแห่งต้าโจวมาที่นี่เพื่อรักษาโรคระบาด แลกกับการส่งตัวองค์ชายรัชทายาทไปเป็นองค์ประกัน
แต่ความจริงคืออะไร? ความจริงคือองค์ชายรัชทายาทยังคงเที่ยวเตร่อยู่ในเป่ยโม่ พวกท่านส่งองค์ชายรัชทายาทตัวปลอมไปให้เรา ในขณะที่ข้าและท่านอ๋องเดินทางมาที่เป่ยโม่
จักรพรรดิของพวกท่านประมาทเลินเล่อเกินไป เขาไม่อนุญาตให้พวกเราเข้าไปภายในพื้นที่โรคระบาด หากไม่ใช่เพราะองค์หญิงอัน ตอนนี้เราก็ยังคงไม่สามารถติดต่อกับผู้ป่วยได้ จนอาจทำให้เกิดปัญหามากมายตามมา
แต่ตอนนี้ท่านกลับพูดออกมาได้อย่างง่ายดายว่าท่านไม่น่าเชื่อใจท่านอ๋องของข้างั้นรึ? พวกเรามองท่านผิดไปจริง ๆ”
ฉินโจวหัวเราะเยาะ “หากท่านพูดเช่นนี้ ข้าต้องเชื่อท่านหรือไม่? ท่านต้องการกล่าวโทษผู้อื่น เลยหาข้ออ้างงั้นรึ? องค์ชายรัชทายาทแห่งเป่ยโม่ถูกส่งตัวไปยังต้าโจวแล้ว และหากองค์จักรพรรดิไม่ทรงอนุญาตให้ท่านเข้ามาในพื้นที่โรคระบาด แล้วท่านอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? อีกทั้งจะมีหมอจากกรมฮุ่ยหมินมาช่วยท่านได้อย่างไร?”
“ฉินโจว!” จื่ออันขมวดคิ้ว “เจ้ากลับมาที่เมืองหลวงนานเท่าไรแล้ว? เจ้าเคยรับรู้เรื่องราวที่แท้จริงบ้างหรือไม่?”
“จื่ออัน ข้ารู้ดีว่าเจ้าเป็นคนอย่างไร แม้แต่คนจากราชวงศ์ต้าโจวยังบอกบอกว่าเจ้าเป็นคนอกตัญญู และทำร้ายคนในตระกูลเพื่อช่วยเหลือสามี เจ้าช่างเนรคุณและไร้สำนึกเสียจริง หากเจ้าเป็นน้องสาวของข้า ข้าคงตัดหัวเจ้าและเสียบประจานให้คนทั้งแคว้นได้รับรู้ความชั่ว!”
จื่ออันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เกิดอะไรขึ้นกับฉินโจว? นี่เป็นการสอบสวนใช่หรือไม่? นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าองค์ชายรัชทายาทไม่ได้เดินทางไปยังต้าโจว แล้วตอนนี้นางกำลังสืบหาอะไรอยู่?
“ใครบอกท่านว่าข้าอกตัญญูและทำร้ายคนในตระกูล?”
“ใครไม่รู้เรื่องเจ้าบ้างเล่า? ชื่อเสียงของเจ้าในต้าโจวเลวร้ายยิ่งนัก” ฉินโจวกล่าวอย่างเย็นชา
“จริงรึ? แต่จากที่เจ้าพูด ข้าสรุปได้ทันทีว่าเจ้าไม่เคยรู้เรื่องส่วนตัวของข้า แต่ได้ยินเพียงสิ่งที่คนอื่นเล่าเท่านั้น ส่วนอีกฝ่ายเป็นใครก็เดาได้ไม่ยาก เพราะในต้าโจวมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เป็นศัตรูกับข้า ไม่สิ มีเพียงไมกี่คนเท่านั้นที่สมรู้ร่วมคิดกับเป่ยโม่ คนผู้นั้นคือพระสนมอี๋ใช่หรือไม่?”
จื่ออันจ้องมองฉินโจว ฉับพลันก็รู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายไม่ได้คาดเดาขึ้นเอง
ก่อนหน้านี้พระสนมอี๋เคยรับใช้กุ้ยไท่เฟย ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานางได้ผูกมิตรกับชาวต่างชาติมากมาย ซึ่งกงซุนเยี่ยนผู้ที่อยู่เคียงข้างซ่งรุ่ยหยางก็เป็นหนึ่งในนั้น
ในอดีตก่อนที่ทั้งสองแคว้นจะตั้งตนเป็นศัตรู เป่ยโม่และต้าโจวได้ลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพเป็นเวลานานหลายปี มีการส่งทูตไปยังอีกแคว้นหนึ่ง และเมื่อมาถึงทูตจะต้องพักแรมอยู่ในพระราชวังเป็นเวลาหลายวันหรือครึ่งเดือน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...