เมื่อเซียวท่าเห็นว่าเธอไม่ได้พูดอะไร อีกทั้งยังคงนิ่งเฉย ความกังวลใจรวมกับความกระวนกระวายใจ และยังรวมกับความไม่ไว้วางใจ เมินเฉยต่อการปรากฏตัวขององค์ชายอานที่อยู่ ณ ที่นั่น ก้าวขึ้นไปจับไหล่ของจื่ออาน แล้วส่ายหน้าอย่างโกรธเคือง “เจ้าพูดออกมาสิ เขาเป็นอย่างไรบ้าง?”
เขาเป็นนายทหาร พละกำลังของเขาจะแตกต่างจากคนทั่วไป จื่ออานเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ ถูกเขาดุด่าอย่างนี้ สายตาเหมือนกับถูกท้องฟ้าที่ปั่นป่วน โลกที่แปรปรวน ทำให้เป็นลม
เซียวท่าตกใจ รีบกอดเธอไว้อย่างรวดเร็ว
องค์ชายอานก้าวไปข้างหน้า พูดอย่างไม่พอใจว่า “เซียวท่า เจ้านำตัวนางออกมาทำไม? ถ้านางมีวิธี จะนั่งนิ่ง ๆ ได้อย่างไร? นางก็ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้แล้ว”
เมื่อมู่หรงจ้วงจ้วงเห็นความตื่นเต้นของเซียวท่าที่ทำให้จื่ออานเป็นลม และโกรธ เขาผลักเซียวท่าออกเล็กน้อย “เจ้านี่มันบุ่มบ่าม เจ้ามีฝีมือในการดูแลตัวเอง เป็นผู้ชายแบบไหนกันที่มารังแกผู้หญิง?”
เธอคว้าตัวจื่ออานกลับมาจากอ้อมแขนของเซียวท่า ต้องการที่กอดกลับไป แต่เธอไม่มีกำลังพอที่จะ “ปัง” มีเสียงดังขึ้น จื่ออานก็ล้มลงกับพื้น ใบหน้าของเธอก็คลายความโกรธ และก็พูดว่า “หรือว่าพวกเจ้าจะกอดไว้”
จื่ออานหมดสติล้มลงกับพื้น เธอค่อย ๆ ขดตัวและปีนกลับขึ้นไปบนเก้าอี้ เธอยังรู้สึกเวียนหัว แล้วนอนลงบนโต๊ะและพูดเสียงแหบแห้งว่า “อีกครึ่งชั่วโมง ข้าจะให้ฝังเข็มให้เขา ข้าขอพักประเดี๋ยวเดียว”
น้ำเสียงของเธอเหนื่อยและอ่อนแรง หมดเรี่ยวแรงจริง ๆ
ตั้งแต่ถูกเจ้านายของเธอฆ่าในหน่วยสืบราชการลับ ไปจนถึงการเดินทางผ่านจวนมหาเสนาบดี การบังคับแต่งงาน ทั้งถูกทุบตี ทั้งถูกวางยาพิษ ถูกทรมาน ความทุกข์ยากและหายนะทั้งหมดเกิดขึ้นตอนที่อยู่ในวัง มันเกิดขึ้นภายในเวลาไม่กี่วัน เธอยืนขึ้นจากจุดอ่อนของเจ้าของเดิมจนถึงจุดเริ่มต้น อีกทั้งยังเคี่ยวเข็ญตัวเองให้มีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่เหมือนสุนัขตัวหนึ่ง แต่เพื่อแลกกับการตายของเซี่ยหลิน ที่เพิ่งจะได้รับการสนับสนุนจากคนที่อยู่ข้างหลัง มันยังล่อแหลมอีกด้วย สิ่งที่สำคัญที่สุด และไม่ใช่จุดจบ แต่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น อยู่ในเซียงฟู่ ยังมีแผนการสมคบคิดอีกมากมายรอเธออยู่ หากเธอไม่ระวัง เธอกับหยวนซื่อจะต้องตายด้วยน้ำมือของพวกเขา
ไม่ว่าคุณภาพทางจิตใจจะเข้มแข็งเพียงใด เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ ล้วนต้องผิดหวังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอสูญเสียผู้สนับสนุน หรืออาจเป็นเพราะการตายของเซี่ยหลินก็ส่งผลกระทบต่อเธอ ทำให้ความคิดของเธอสับสนและจิตใจอ่อนแอ
เมื่อเห็นเธอเช่นนี้ เซียวท่ารู้สึกดูหมิ่นอย่างยิ่ง ผู้หญิงก็เป็นคนหนึ่งที่มีความเปราะบางมาก และไม่สามารถทนทุกข์ได้เลยสักนิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...