ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 217

ใบหน้าของใต้เท้าเหลียงบูดบึ้ง “ในเมื่อเจ้ายอมรับแล้วว่าเจ้าเป็นคนกระทำ แล้วทำไมถึงได้พูดว่าเจ้าไม่ผิด? จู่ ๆ เจ้าก็ทำร้ายแม่และน้องเจ้า ตามกฎหมายแล้วนั้นย่อมมีโทษ”

จื่ออันพูด “ใต้เท้าในเมื่อท่านถามข้าเยี่ยงนี้แล้ว ทำไมท่านถึงไม่ถามว่า ทำไมข้าถึงทำร้ายพวกนาง?”

ใต้เท้าเหลียงกล่าวอย่างไม่พอใจ “ต่อให้ไม่ถามถึงเหตุผล เจ้าก็ไม่ควรลงมือทำร้ายคน ถึงแม้ว่านางจะไม่ใช่มารดาแท้ ๆ แต่ก็เป็นผู้อาวุโสของเจ้า เจ้าทำร้ายพวกนางอย่างหนัก สรุปได้ว่ากระทำผิดกฎหมาย ต่อหน้าขององค์รัชทายาทและองค์หญิง กลับพูดว่าเจ้าไม่ผิด หรือคิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูใหญ่จวนมหาเสนาบดี เจ้าจะกระทำอกตัญญู แล้วไม่รับผิดชอบงั้นหรือ?”

มู่หรงจ้วงจ้วงฟังคำใต้เท้าเหลียงแล้ว ค่อย ๆ ขมวดคิ้ว ไหนประโยคที่มีคำไต่สวนเหล่า? เรื่องราวยังไม่สอบถาม ดันกล่าวโทษถึงเรื่องคุณธรรม ดูท่าแล้วนางกับจื่ออันพูดถึงเรื่องตนเองกับอ๋องเจ็ดคงจะไม่มีผลอันใด เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว คงจะมีคนซื้อตัวก่อนหน้าแล้ว

นางกำลังคิดถึงคำพูดเพื่อช่วยเหลือ กลับได้ยินจื่ออันเปิดปาก “ใต้เท้า ท่านแม่ของข้าคือนายหญิงของจวนมหาเสนาบดี ถึงแม้ว่าจะไม่มีสิทธิ์มีเสียง แต่ก็เป็นถึงภรรยาเอกของมหาเสนาบดี คือ ฮูหยินของมหาเสนาบดีใหญ่เซี่ย นางถูกคนลอบฆ่า ผลักตกรถม้า ใต้เท้าคิดว่าเรื่องนี้มีความร้ายแรงหรือไม่?”

ใต้เท้าเหลียงตกใจ “มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือ?”

“ระหว่างทางที่ท่านแม่ของข้าออกจากวังเพื่อกลับจวน กลับโดนฮูหยินหลิงหลงและน้องสาวผลักตกรถม้าจนบาดเจ็บสาหัส ดวงตาทั้งคู่มองไม่เห็น ข้าในฐานะคุณหนูใหญ่จวนมหาเสนาบดี ขอถามใต้เท้า ในแง่ของกฎหมายและจริยธรรมของต้าโจวแล้ว มิใช่ว่าข้ามีสิทธิ์ที่จัดการกับคนที่ต้องการจะฆ่าท่านแม่ของข้าหรอกหรือ?”