ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 221

ใต้เท้าเหลียงเมื่อเจออ๋องหลี่ ในใจร้องตะโกนว่าไม่ได้การแล้ว

มหาเสนาบดีเซี่ยเชิญอ๋องหลี่นั่ง อ๋องหลี่มองไปยังที่นั่ง แล้วมองไปยังฮูหยินผู้เฒ่า "ฮูหยินผู้เฒ่า ท่านควรแยกแยะสถานะต่ำสูง ถึงท่านจะเป็นผู้อาวุโสของจวนมหาเสนาบดี แต่องค์หญิงทรงประทับอยู่ด้วย ที่นั่งของท่านควรจะสละให้องค์หญิง"

ใบหน้าของฮูหยินผู้เฒ่าดูเย็นชาขึ้น แต่มิอาจไม่หลีกเลี่ยงได้ จึงให้ชุ่ยหยูช่วยประคองลุกขึ้น มหาเสนาบดีเซี่ยลุกขึ้นเพื่อที่ให้นางได้นั่งลง

แต่อ๋องหลี่กลับชี้ไปที่ที่นั่งของมหาเสนาบดีเซี่ยพร้อมกล่าว "ฮูหยินผู้เฒ่ามิอาจนั่งตรงนี้ได้ ตรงนี้เป็นที่นั่งขององค์รัชทายาท ราชครูท่านลุกขึ้นจากตรงนี้ นี่เป็นที่นั่งของข้า ท่านเชิญไปนั่งทางนั้น"

การเคลื่อนย้ายครั้งนี้ใช้เวลาถึงหนึ่งก้านธูป โดยมิมีผู้ใดกล้าคัดค้าน องค์รัชทายาทมิได้นั่งในทันที แต่เมื่อเจอกับสายตาของท่านอ๋อง จำต้องนั่งลงด้วยตัวสั่น เจ็บจนน้ำตาซึม

ราชครูเหลียงเมื่อเจออ๋องหลี่ยังคิดที่จะหนี จึงกล่าว “ท่านอ๋อง เรื่องราวค่อนข้างสำคัญ เริ่มไต่สวนคดีก่อนเถิด พ่ะย่ะค่ะ”

อ๋องหลี่กล่าวอย่างไม่พอใจ “กฎมารยาทก็สำคัญ ไต่สวนคดีมิต้องทำตามกฎมารยาทหรือ? ไม่มีมารยาทยิ่งไม่มีกฏหมาย

เจ้าสวรรค์ บิดามารดา อาจารย์ ก็ต้องทำตามกฏนี้เหมือนกัน…”

“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋องทรงจัดการเลย” เหลียงไท่ฟู่โดนคำตำหนิจากท่านอ๋องจนหน้าเขียวคล้ำ จนไม่กล้าหยุดท่านอ๋อง

“ดี ถึงแม้เสด็จอาจะมีอายุน้อยกว่าข้า แต่มีลำดับความอาวุโสกว่า มิอาจมองข้ามได้” อ๋องหลี่ยังมิอาจหยุดคำพูดได้ อยากพูดอะไรต้องพูดให้จบถึงจะรู้สึกสบาย

อ๋องหลี่จัดการเรียบร้อยแล้ว ถึงได้มองเห็นใต้เท้าเหลียงนั่งอยู่มุมนึงจึงกล่าวว่า “ใต้เท้าเหลียง คดีไต่สวนเป็นอย่างไร?”