ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 240

มหาเสนาบดีเซี่ยจ้องมองไปที่นาง ฉากเมื่อครู่เขาเห็นได้ชัดเจนมาก ดูเหมือนว่านางจะจงใจแสร้งทำเป็นตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตามไม่ใช่นางที่เป็นคนลงมือ นางไม่ได้หาเรื่อง แม้แต่พูดสักคำนางยังไม่พูด ถึงแม้อยากจะลงโทษนาง แต่ก็ต้องมีข้ออ้าง

“อย่าก่อเรื่องอีก!” เขาทำได้เพียงระบายความโกรธไปที่เซี่ยฟางเอ๋อกับเซี่ยหว่านเอ๋อ

เซี่ยฟางเอ๋อกลัวลุงคนนี้มาโดยตลอด เมื่อเห็นว่าเขาโกรธจนหน้าเขียวแล้ว แม้ว่านางจะรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าเผยท่าทางให้รู้ได้

ในตอนแรกหลิวซื่อก็แค่ไม่ชอบเซี่ยจื่ออัน แต่หลังจากที่ได้เห็นความฉลาดแกมโกงของนางแล้ว ก็รู้สึกเกลียดนางขึ้นมาทันที

แม้กระทั่งฟางเอ๋อยังถูกมหาเสนาบดีดุ นางจะไม่ยอมทนอีกต่อไป

“ช่างเถิด ในตอนนี้นางอยู่ในจวนก็ไม่มีใครกล้ายั่วยุนางอยู่แล้ว แม้ว่าฮูหยินผู้เฒ่าจะไม่ชอบนาง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้" ฮูหยินหลิงหลงทำเหมือนไม่ต้องการให้หลิวซื่อไปถือสาหาความจื่ออัน แต่ก็พูดยั่วยุไม่หยุดหย่อน

หลังจากที่หลิวซื่อได้ยินดังนั้น ในใจก็มีแผนการแล้ว อยากจัดการจื่ออันให้ฮูหยินผู้เฒ่า เป็นทั้งการเอาใจนางแถมได้แก้แค้นให้ฟางเอ๋ออีกด้วย

จื่ออันยืนอยู่ด้านข้าง ไม่มองหน้าคนเหล่านี้ นางเบื่อกับการต่อสู้กันในตระกูลแบบนี้เต็มทีแล้ว เห็นได้ชัดว่าก็เป็นญาติพี่น้องกันทั้งหมด แต่กลับคิดที่จะต่อสู้กันเอง

ป้าชุ่ยยู่เปิดประตูออกมาแล้วพูดว่า “ฮูหยินผู้เฒ่าแต่งตัวเสร็จแล้ว ขอเชิญนายท่าน และนายท่านรองพาคนในตระกูลทุกคนเข้าไปด้านในได้”

ทุกคนเดินเข้าไปด้านใน ซึ่งจื่ออันก็เป็นคนที่เดินอยู่รั้งท้าย