ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 281

ฮูหยินหลิงหลงจิตใจเบิกบาน​ โอบกอดเซี่ยหว่านเอ๋อเอาไว้​ “ลูกแม่ แม่กลัวแต่เพียงเจ้าจะกลับหน้ากลายเป็นไม่รู้จักข้าเสียแล้ว”

นิ้วมือของนาง​สางไปที่เส้นผมของเซี่ยหว่านเอ๋อ เซี่ยหว่านเอ๋อรู้สึกรังเกียจขยะแขยงและสกปรก​ นางเงยศีรษะ​ขึ้น “ท่านแม่ ยังมีอีกเรื่องนึงที่ต้องพูดกับท่าน”

“เรื่องอะไรหรือ?” ฮูหยินหลิงหลงยังรู้สึกเบิกบานใจอยู่ จึงไม่ได้สังเกตเห็นถึงใบหน้าของเซี่ยหว่านเอ๋อเริ่มถอดสี

เซี่ยหว่านเอ๋อพยายามที่จะเผยรอยยิ้มออกมา “ท่านพ่อจะแต่งหลานสาวของจินกั๋วกงซีเหมินเสี่ยวเย่ว เมื่อซีเหมินเสี่ยวเย่วเข้าจวนมาแล้ว หากนางมิได้มายั่วยุท่านแม่ ท่านแม่ก็อย่าได้ยั่วยุนางเด็ดขาด หากนางมาก่อเรื่อง ขอร้องท่านแม่ให้เห็นแก่ข้าด้วย ขอท่านใจกว้างมากขึ้นสักหน่อย”

ฮูหยินหลิงหลงใบหน้าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ผลักนางออกไป โมโหจนกายสั่นเทา “เขาจะแต่งงาน? เขากล้ารึ? เจ้าคนหน้าไม่อาย เขาตอนนี้มีหนึ่งภรรยา หนึ่งอนุภรรยาแล้ว หากแต่งอนุภรรยาเข้ามาอีก ไม่กลัวผู้อื่นหัวเราะจนฟันร่วงรึ?”

เซี่ยหว่านเอ๋อเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ท่านแม่ หลินหลินก็สติไม่ดี วันนี้ยังต้องอยู่ในกำมือของพระสนมเหมย ไหนจะเซี่ยจื่ออันคนชั้นต่ำ แต่ท่านพ่อนั้นไม่เหมือนกัน ท่านพ่อควรจะแต่งฮูหยินอีกนางหนึ่ง เพื่อให้จวนมหาเสนาบดีแตกกิ่งผลิใบ และท่านพ่อเองปีนี้เพิ่งจะมีอายุสี่สิบปีเต็ม กำลังเป็นปีที่รุ่งโรจน์ ทำไมถึงจะมิอาจแต่งงานได้? ท่านแม่หากยังคิดเยี่ยงนี้ ก็จะกลายเป็นคนไม่เข้าใจเรื่องราวได้”

“ฮูหยิน? ไม่ใช่อนุภรรยาหรือ? เขายังมีหยวนซื่อเป็นฮูหยินอยู่อีก” ฮูหยินหลิงหลงเบิกตากว้าง เอ่ยอย่างตื่นตกใจ

เซี่ยหว่านเอ๋อเอ่ย “ภรรยารอง โดยที่ไม่ได้คำนึงถึงหยวนซื่อว่าสถานะจะมากกว่าหรือต่ำกว่า”

“ภรรยารอง?” ฮูหยินหลิงหลงยิ้มเย็น ยิ้มจนน้ำตาไหลออกมา “ข้าเมื่อก่อนก็เคยเอ่ยกับเขา ให้เขาแต่งตั้งให้ข้าเป็นภรรยารอง แต่เขาเพียงแค่ให้คำเรียกว่าอนุเท่านั้น ข้าก็ยังคงเป็นอนุภรรยา แต่วันนี้เข้ากลับแต่งภรรยารอง?”

“จะเหมือนกันได้อย่างไร? ท่านแม่ ซีเหมินเสี่ยวเย่วผู้นี้เป็นถึงหลานสาวของจินกั๋วกง สามีคนก่อนหน้าของนางเป็นถึงท่านแม่ทัพ พลีชีพเพื่อนบ้านเมือง ชื่อเสียงค่อนข้างดี ท่านจะเปรียบได้อย่างไร?” เซี่ยหว่านเอ๋อเมื่อพบว่านางกำลังอารมณ์เสีย ตนก็เริ่มที่จะโมโหขึ้นมาบ้าง

“ข้าเกิดมาในครอบครัวไม่ดี ข้าชื่อเสียงไม่ดี ดังนั้นเขาเลยสามารถไร้ความรู้สึกกับข้าได้เยี่ยงนี้หรือ? ความรักก่อนหน้านี้ ผ่านตาไปดั่งเมฆหมอกแล้ว” ฮูหยินหลิงหลงทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ ส่ายศีรษะไม่หยุด ในหัวเต็มไปด้วยความหนาวเหน็บ