ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 29

มู่หรงเจี๋ยมองดูนาง “เจ้าพักผ่อนเถิด”

จื่ออานส่ายหัว “ไม่ หม่อมฉันจะไปดูสภาพร่างกายขององค์จักรพรรดิเหลียงก่อน”

เธอไม่ต้องการได้ความดีความชอบจากความสำเร็จของผู้อื่นต่อหน้าผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิ แต่เธอกังวลมากเกี่ยวกับอาการขององค์จักรพรรดิเหลียง เธอเพิ่งเห็นว่าองค์จักรพรรดิเหลียงน่าจะประสบกับอาการกำเริบถึงสองครั้งในระยะเวลาอันสั้น แต่มันกลับทำให้ร้ายแรงยิ่งขึ้น รองลงมา ในฐานะหมอหลวง เธอไม่สามารถดูผู้ป่วยตายจากเธอได้ ประการที่สอง เธอต้องพึ่งพาองค์จักรพรรดิเหลียงเพื่อความอยู่รอด เธอไม่สามารถปล่อยให้องค์จักรพรรดิเหลียงตายได้ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ เธอกลัวว่าหมอหลวงของจักรพรรดิจะฝังเข็มให้องค์จักรพรรดิเหลียงอีกครั้ง ซึ่งจะทำให้สมองขององค์จักรพรรดิเหลียงเสียหาย และจะทำให้การอาการกำเริบครั้งที่สาม แล้วมันก็จะยากจริง ๆ ที่จะช่วยเหลือ

ผู้สำเร็จราชการแทนองค์จักรพรรดิมองมาที่นาง และสำรวจสิ่งที่เขาพบจากแววตาของนาง ต่างจากที่เขาคิด ใบหน้าของเขาดีขึ้นเล็กน้อย เขาจึงทักทายแม่นมหยางให้เข้ามา “ประคองนางให้เข้ามา ดูแลนางให้ดี”

“เพคะ!” แม่นมหยางเข้ามาประคองจื่ออาน มีความกังวลฉายในดวงตาของนาง “คุณหนูใหญ่ระวังด้วย”

จื่ออานกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วง ข้าไม่ได้เป็นอะไรแล้ว”

แม่นมหยางช่วยประคองเธอให้เดินอย่างระมัดระวัง จื่ออานยังคงรู้สึกเวียนหัว แผลที่ศีรษะของเธอยังคงปวดร้าว เธอรู้ดีว่าเพราะบาดแผลนั้นกลับมาเป็นแผลซ้ำแล้วซ้ำเล่า จึงมีแนวโน้มที่จะอักเสบขึ้นได้ แต่เธอไม่รู้ว่ายาหมอหลวงเพิ่งสั่ง มีสมุนไพรแก้อักเสบตามใบสั่งยาหรือไม่ เมื่ออักเสบจะทำให้มีไข้สูง เธอกลัวว่าตัวเองจะพลาดสำคัญในช่วงเวลาวิกฤตินี้

เมื่อยกม่านแก้วของห้องโถงด้านใน เสียงม่านที่คมชัดดังขึ้นจากข้างหลังของจื่ออานราวกับเป็นเสียงโน๊ตดนตรี

ผู้คนในห้องโถงด้านในหันมองมาที่เธอ เธอค่อย ๆ ก้าวเดิน เดินไปด้วยความช่วยเหลือจากแม่นมหยาง จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าฮองเฮาอย่างช้า ๆ “เซี่ยจื่ออาน ถวายพระพร ฮองเฮา!”

ฮองเฮาช่วยนางด้วยตัวเธอเองจริง ๆ “ลุกขึ้นเถิด”

“ขอบพระทัยฮองเฮา!” จื่ออานขอบคุณนางด้วยความเคารพ และพยายามใช้พลังยืนขึ้นด้วยมือของฮองเฮา แต่ทำให้ตัวเองเวียนหัวอยู่ครู่หนึ่ง

ฮองเฮาทรงก้าวถอยหลัง และตรัสว่า “เจ้าไปเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิเหลียงเถิด”

จื่ออานถอนสายบัว “เพคะ!”

แม่นมหยางช่วยพยุงเธอเดินไป เธอนั่งยอง ๆ แต่ฝีเท้าของเธอต่ำมากจนเกือบล้ม ฮองเฮากล่าวว่า “มานี่ นั่งลง!”

ทันใดนั้น นางสนมในราชสำนักได้ย้ายเก้าอี้ และช่วยจื่ออานนั่งลง เก้าอี้ของจื่ออานอยู่ใกล้กับเตียงมาก เธอสามารถวัดชีพจร และตรวจชีพจรของเธอล่วงหน้าได้เล็กน้อย การนั่งที่นี่บรรเทาอาการวิงเวียนศีรษะของเธอ เธอตั้งสมาธิเพื่อไม่ให้สายตาของผู้คนที่อยู่ตรงนั้นรบกวนการตัดสินใจของเธอ เพราะแม้ว่าเธอจะได้เรียนแพทย์แผนจีนกับศาสตราจารย์หลินมาหลายปีในด้านการรักษาพยาบาลสมัยใหม่ ยกเว้นการใช้ยาแผนจีนในยามที่ปฏิบัติหน้าที่ แพทย์แผนปัจจุบันมักจะใช้เครื่องมือแพทย์แผนตะวันตกในการตรวจ และได้รับข้อมูลที่ถูกต้องเกี่ยวกับยารักษาโรค

อย่างไรก็ตาม การพัฒนาการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบัน เธอมีประสบการณ์และกรณีต่าง ๆ มามากแล้ว แม้ว่าเธอไม่คิดว่าเธอจะก้าวหน้ากว่าหมอหลวงของจักรพรรดิ แต่เธอก็มีความเหนือกว่าทางเทคนิคการฝังเข็ม และการรมยาอยู่ในประวัติศาสตร์ที่เธอรู้ เป็นที่นิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคปัจจุบัน เทคโนโลยีการฝังเข็มได้รับการส่งเสริมและศึกษาโดยศาสตราจารย์ของโรงพยาบาลแพทย์แผนจีน และมีประสบการณ์สูงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน อย่างไรก็ตาม การศึกษาเกี่ยวกับการฝังเข็มและการรมยาของคนในยุคนี้น้อยมาก

นี่คือข้อได้เปรียบของเธอ!