ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 3

ก่อนที่หยวนซื่อจะแต่งงานกับมหาเสนาบดีเซี่ย นางเป็นหญิงสาวที่มีชื่อเสียง และมีความรู้จากการอ่านหนังสือมามากมาย แม้ไม่ถึงกับมีความรู้มากมายจนล้นฟ้า แต่นางก็เป็นหญิงสาวที่มีจิตใจงดงาม

นางมองไปยังใบหน้าของจื่ออัน ในใจทุกข์ทรมานมาก นางรู้ว่าลูกสาวของตนเองได้ตายไปแล้ว

แค้นครั้งนี้ที่ฆ่าลูกสาวนาง จะไม่ชำระได้อย่างไร?

วันที่สิบแปดเดือนห้า เซี่ยจื่ออันลูกสาวของมหาเสนาบดีเซี่ยได้แต่งงานกับท่านอ๋องเหลียง มู่หรงซิน งานแต่งใหญ่โตโอ่อ่าอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

ฟ้ายังไม่สว่าง จื่ออันก็ถูกปลุกขึ้นมาจากเตียง แต่งหน้าแต่งตัวทรงเครื่องพระราชทานสวยสดงดงามอย่างสง่า

ฺฮูหยินหลิงหลง และเซี่ยหว่านเอ๋อถึงกับเข้ามาดูด้วยตนเอง ตอนทีฺ่ฮูหยินหลิงหลงกำลังส่งจื่ออันออกนอกประตูไป ก็พูดเสียงต่ำว่า “ทางที่ดีที่สุดวันนี้เจ้าก็ทำตัวดี ๆ ขึ้นเกี้ยวไป มิเช่นนั้น เจ้าได้เจอดีแน่”

เซี่ยหว่านเอ๋อก็ก้าวขึ้นมา พร้อมพูดเยาะเย้ย “แม้เจ้าจะเป็นลูกสาวคนโตแล้วยังไงล่ะ? ยังไงก็ต้องแต่งกับคนพิการไม่ต่างกัน? ได้ยินมาว่าท่านอ๋องเหลียงทั้งโหดร้ายและไร้ความปราณี ชอบทุบตีนางสนมเป็นพิเศษ ตำแหน่งชายาของเจ้านี้ ไม่รู้ว่าจะอยู่พ้นหนึ่งปีรึเปล่า? หากเจ้าตาย ก็น่าเสียดายจริง ๆ ที่คราวหลังจะไม่มีคนให้ข้าแกล้งแล้ว”

พูดจบก็ยิ้มพอใจอย่างเย่อหยิ่ง

ผ้าคลุมสีแดงคลุมลงมาจนถึงตาของจื่ออัน บดบังความรู้สึกเย็นยะเยือกที่ไม่ประสงค์ดีไว้

ตามประเพณีแล้ว ตอนที่จื่ออันจะออกจากประตูไปต้องอำลาผู้อาวุโสในบ้าน และท่านย่าก่อน

ในวังส่งนางข้าหลวงมาพาจื่ออันขึ้นเกี้ยว และอยู่ดำเนินพิธีการจนเสร็จสิ้นพร้อมกับจื่ออัน

ฮูหยินผู้เฒ่าพยายามอย่างหนักที่จะพูดด้วยความรักว่า “ต่อไปเจ้าแต่งงานเข้าวังไปแล้ว อย่าได้ทำตัวซุกซนเหมือนก่อนแต่งงาน ในฐานะชายา ต้องระวังทุกคำพูดและกิริยาท่าทาง สง่าผ่าเผย มีน้ำใจ และอย่าเป็นเหมือนเช่นแม่เจ้าเด็ดขาด ทั้งวันเอาแต่อิจฉาหึงหวง และรู้จักสร้างแต่ปัญหา”

ฮูหยินผู้เฒ่าไม่ปล่อยโอกาสที่จะใส่ร้ายหยวนซื่อ แม้แต่ต่อหน้านางข้าหลวงในวังเยี่ยงนี้ เนื่องจากก่อนที่หยวนซื่อจะแต่งงานเข้ามาในสำนัก ด้วยชื่อเสียงนางที่โด่งดังจนเกินไป บวกกับพอเข้าสำนักมานางไม่มีลูกชายให้ ฮูหยินผู้เฒ่าจึงอยากปลดนางออกมานานแล้ว

จื่ออันกำหมัดเงียบ ๆ “หลานจะทำตามคำสั่งสอนของท่านย่าอย่างเคร่งครัด”

เธอยังคงทนรออย่างอืดอัดใจ รอการระเบิดที่จะมาถึงในอีกไม่นานอย่างใจเย็น...

เกี้ยวสีแดงอันใหญ่ประดับด้วยผ้าไหมอันล้ำค่ากำลังรออยู่หน้าประตูสำนัก สะพานโค้งประดับด้วยหินมรกต แสดงให้เห็นได้ชัดว่าเจ้าสาวมีฐานะที่ร่ำรวย กองเกียรติยศยืนอยู่สองข้างทาง เสียงขลุ่ยงานมงคลดังขึ้น ประทัดแถวยาว ถูกจุดทีละเส้นทีละเส้น จนถนนทั้งสายเป็นเต็มไปด้วยเศษขยะสีแดง

ฝ่ายเจ้าบ่าวท่านอ๋องเหลียงมู่หรงซินอยู่ในชุดเจ้าบ่าวนั่งบนหลังม้าขาวอย่างสง่างาม มือจับบังเหียนไว้ และมองแม่สื่อแบกเจ้าสาวเซี่ยจื่ออันด้วยสายตาที่เย่อหยิ่งออกไป

ขณะที่อยู่บนหลังม้าขาว ท่าทางของเขาน่าเกรงขาม และไม่เห็นอาการบาดเจ็บของขาที่พิการเลย ถ้าไม่รู้มาก่อนหน้านี้ เธอยังคิดอยู่เลยว่าเขาเป็นเพียงชายหนุ่มรูปงามที่มีชีวิตร่ำรวย ไม่ได้พิการแต่อย่างใด

องค์รัชทายาทมู่หรงเฉียวก็มาด้วยเช่นกัน เพื่อแสดงความยินดีกับพี่ชายของตน เขารู้สึกมีความสุขจริง ๆ ที่เซี่ยจื่ออันแต่งงานกับพี่ชายที่ไร้ค่าคนนั้น เพื่อที่ตนเองจะได้แต่งงานกับเซี่ยหว่านเอ๋ออย่างมีความสุข แค่ได้รับการสนับสนุนจากมหาเสนาบดี ก็เหมือนได้โลกทั้งใบมาอยู่ในมือ

ทั่วทุกสารทิศเต็มไปด้วยผู้คนและทหารล้อมเอาไว้จนเสียงดังวุ่นวายไปหมด วันนี้เป็นวันที่โอรสของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันซึ่งก็คือท่านอ๋องเหลียง อภิเษกสมรสกับลูกสาวของมหาเสนาบดีเซี่ย นับเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น

ขณะที่กำลังจะขึ้นไปบนเกี้ยว เจ้าสาวกลับกระโดดลงมาจากหลังของแม่สื่อทันที และฉีกผ้าคลุมหัวสีแดงทิ้ง จากนั้นโยนมันลงพื้น และป่าวประกาศอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่แต่ง!”

เหตุการณ์นี้ทำให้ทหารและผู้คนที่มาห้อมล้อมต่างตกใจ คุณหนูลูกมหาเสนาบดีบ้าไปแล้วหรืออย่างไร? ตอนนี้เกี้ยวก็มาถึงประตูแล้ว ยังจะมาเล่นแง่บอกไม่แต่งอะไรอีก?