ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 340

“ทำไมกัน? ทำไมนางถึงได้ทำเยี่ยงนี้?” เหลียงซื่อพึมพำเอ่ยออกมา แววตาฉายความหวาดกลัวและประหลาดใจ

จื่ออันรีบเร่งหยิบผ้าแพรขึ้นมา กลิ้งไปมาบนพื้น ทำต่อไป เอ่ยตอบคำถามของเหลียงซื่อ “เพราะว่าถ้าท่านและข้าตายด้วยกัน ก็จะไม่มีผู้ใดสงสัยว่าเป็นแผนการทำร้าย ทุกคนล้วนจะคิดว่า นี่เป็นเพียงแค่อุบัติเหตุเท่านั้น”

“เกิดไฟไหม้ใหญ่โตขนาดนี้ จะไม่มีคนมาช่วยดับไฟหรือ?” เหลียงซื่อตกใจจนร้องตะโกนออกมาเสียงดัง ในที่สุดนางก็มองเห็น ข้างนอกมีเปลวเพลิงแผดเผา

“ดับไม่ได้แล้ว ท่านคิดว่าทำไมถึงได้เลือกเรือนรับรองแห่งนี้ลงมือกัน? เพราะว่าที่นี้ห่างจากทะเลสาบ ห่างไกลจากน้ำที่จะช่วยดับไฟ” จื่ออันออกแรงหมุนผ้าแพรอย่างแรง จากนั้นผูกติดเข้าด้วยกัน

เซี่ยฉวนออกแรงกระแทก​ เขารู้ว่าหากต้องการจะพุ่งออกไปนั้น​ มีเพียงฆ่าจื่ออันเท่านั้น

จื่ออันผูกผ้าแพรจนสำเร็จ​ จึงเห็นว่าเซี่ยฉวนพุ่งเข้ามา​ นางใช้มือยกเก้าอี้ขึ้นมา ตีลงไปบนขาของเซี่ยฉวนอย่างแรง​ และไม่รู้ว่าเป็นเก้าอี้ที่หักลงหรือเป็นกระดูกของเซี่ยฉวนกันแน่ที่หัก​ มีเสียง​ “แตกหัก” ดังออกมา

เซี่ยฉวนเจ็บปวดล้มลงบนพื้นแล้วเกลือกกลิ้งไปมา​ เก้าอี้หักลง​ กระดูกขาของเขาก็หักลง

จื่ออันใช้ขาเดียวกระทืบลงไปบนหลังมือของเขา​ เปลวไฟส่องกระทบลงมาที่ใบหน้าของนาง​ คิดที่จะล้างแค้นผู้ที่ตนเกลียดชัง “เซี่ยฉวน​ ข้าเคยบอกเจ้าแล้ว​ว่า ศีรษะเจ้านั้นเก็บไว้ที่คอของเจ้าชั่วคราว​ ข้าจะมาเอาคืนเข้าสักวันหนึ่ง”

“คุณหนูใหญ่ไว้ชีวิตด้วย​ ข้าเป็นเพียงบ่าวรับใช้​ กายมิได้เป็นของตน​ ข้าต้องทำงานตามคำสั่ง​ หากว่าข้าไม่ทำตามแล้วนั้น ผู้ที่โชคร้ายก็คงจะเป็นบ่าวเอง!” ในที่สุดความตายอันน่ากลัวนั้นก็ห่อหุ้มไปที่จิตใจของเซี่ยฉวน​ แววตาถูกย้อมไว้ด้วยความหวาดกลัวที่ถึงแม้จะแตกเป็นเสี่ยงสลาย

จื่ออันเหยียบลงไปบนเขา​ จัดแต่งผมใหม่ให้ดีขึ้น​ ก้าวถอยออกมาอย่างสะอาดหมดจด​ หยิบผ้าแพรขึ้นมา เชี่ยฉวนยืนขึ้นมาไม​่ไหวแล้ว​ ทำได้เพียงแค่ออกแรงทั้งร่างปีนออกไป​ แต่กลับมิอาจเคลื่อนกลอนประตู​ได้

ผู้คนที่ดื่มเหล้าอยู่ด้านนอกนั้น​ พบว่าเรือนรับรองเกิดเพลิงไหม้ขึ้นอย่างรวดเร็ว​ มีผู้ที่ตกใจร้องตะโกน

“สวรรค์​​ รีบไปตักน้ำมา​ ตักน้ำมาเร็ว!”

เรือนรับรองนั้นเพราะตำแหน่งถัดไปจากบริเวณงานเลี้ยงเพียงเล็กน้อย​ แต่มีตึกสูงบดบัง​ ดังนั้น​ เมื่อเปลวเพลิงและควันไฟได้ม้วนตัวขึ้นสูง​ ผู้คนในงานเลี้ยงถึงได้พบเห็นเปลวเพลิงนั้น

ทาสรับใช้รีบร้อนเข้ามารายงาน “นายท่าน​ มีมังกรไฟตัวนึงเกิดอุบัติเหตุ​เอีย​งล้มลง​ มังกรไฟทั้งตัวล้มลงมา ไฟติดที่เรือนด้านข้างแล้ว”

มหาเสนาบดีเซี่ยใบหน้าดูหน้ากลัว “มีผู้ใดอยู่ในเรือนด้านข้างหรือไม่?”