ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 345

ผู้คนจำนวนมาก หยิบจับผ้าห่ม ดินทราย และถังน้ำพากันมุ่งหน้าไปยังฝั่งของเรือนหอ ราวกับผู้หนีลี้ภัยสงครามอย่างไรอย่างนั้น

ฮูหยินผู้เฒ่ายืนอยู่ด้านข้างของเหล่าไท่จวิน นางจ้องมองจื่ออัน แววตาเกลียดชังได้ถึงขีดสุดแล้ว

เฉินไท่จวินกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เจ้าคนชั่วนี้เป็นหายนะมานับพันปีแล้ว ใช่หรือไม่? ทำไมถึงไม่ตายไปซะ!”

ฮูหยินผู้เฒ่าหมุนกาย จ้องมองเหล่าไท่จวิน

นางราวกับเพียงครู่หนึ่งก็ดูชราลงไปหลายปี ผิวบนใบหน้านั้นก็ราวกับเหลือเพียงชั้นเดียว เมื่อก้มลงมา ริ้วรอยและจุดด่างดำก็ดูชัดเจนขึ้น ดวงตาที่เฉียบคมนั้นก็กลายเป็นหมองคล้ำและซีดขาว

“เฉินไท่จวินต้องการจะพูดอะไรกัน?”

เฉินไท่จวินยิ้ม “ไม่มีอันใด​ ข้าจะพูดว่าเซี่ยจื่ออันเป็นดั่งยาพิษทิ่มแทงผู้​อื่น​ จิตใจมืดดำ​ คนประเภทนี้มิตายง่าย ๆ หรอก​ ต่อให้อีกสักกี่ครั้งก็ไม่ตาย​ คนดีนั้นไม่เหมือนกัน​ ท่านลองทายดู​ว่า ศพที่แบกออกมานั้น?”

ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยเสียงเหนื่อยหน่ายอย่างสุดจะพรรณนา “ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด​ ก็เป็นชะตาของชีวิตเสมอ​ อามิตตาพุทธ”

เฉินไท่จวินมองมายังนางแล้วก็ส่ายศรีษะ “ทั้งชีวิตนี้ของข้าตอนที่อยู่ทะเลทรายนั้นสังหารมานับไม่ถ้วน ไม่เคยชื่นชมผู้ใด แต่ว่าไม่คาดคิดว่าเมื่ออายุเยอะแล้วนั้น จะสามารถพบเจอคนเยี่ยงท่านได้ ใบหน้าหนาจนทำให้ข้าอดทึ่งมิได้ ช่าง… น่าสนุกเสียจริง!”

“เหล่าไท่จวินโปรดระวังคำพูดด้วย!” แววตาฮูหยินผู้เฒ่าดูเข้มขึ้น​ “ถึงแม้ว่าข้าจะมิใช่ผู้บัญชาการทหารที่มีชื่อเสียงนัก​ แต่ก็เป็นเอ้อพิ่นเกาหมิงฟูเหรินที่องค์จักรพรรดิทรงแต่งตั้งให้ด้วยพระองค์เอง​ และเป็นมารดาของมหาเสนาบดีในราชสำนัก​ คำพูดนี้ของท่าน ไม่กลัวว่าจะดูหมิ่นเกียรติ​ของราชสำนักหรือ?”

“เป็นท่านที่สบประมาทตำแหน่งที่องค์จักรพรรดิแต่งตั้งให้​ แล้วเกี่ยวอันใดกับข้า? อย่าได้ปฏิเสธ ตั้งแต่เริ่มต้นที่ท่านให้สาวใช้รินเหล้าให้แก่เหลียงซื่อและจื่ออันแล้ว​ ข้าก็รู้ได้ทันทีว่าพวกท่านจะลงมือแล้ว​ ในเหล้านี้ข้าได้ตรวจสอบแล้ว​ เป็นผงสลายกระดูก​ ต่อให้ไม่มีพิษอันใด​ แต่ก็ทำให้คนหมดเรี่ยวแรง​ ​เดินเหินมิค่อยสะดวกนัก การแสดงในวันนี้ เดิมก็ไม่มีระบำมังกรไฟอะไร กลับมีการเพิ่มเติมเข้าไปอย่างกะทันหัน มิใช่เพื่อไว้แสดงเหตุไฟไหม้จวนมหาเสนาบดีในค่ำนี้หรอกรึ เพียงแต่พวกเจ้าลากเอาเหลียงซื่อเข้าไปด้วย ทำให้ข้าไม่เข้าใจนัก แต่ว่า มีเพียงแค่ครู่เดียวเท่านั้นที่ข้าไม่เข้าใจ ในตอนหลังจึงได้รู้ หากเหลียงซื่อและจื่ออันต่างเสียชีวิต ทั้งหมดนี้มองแล้วก็เหมือนจะเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุ เพราะว่าคงไม่มีผู้ใดที่จะทำร้ายคนในครอบครัวในตอนที่เพิ่งจะแต่งงาน โดยเฉพาะพวกท่านที่มีความสัมพันธ์กัน”

“เหล่าไท่จวิน ท่านอย่าได้ยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้อง จวนมหาเสนาบดีนี้ไม่ใช่ที่ของท่าน อยากจะพูดจาเหลวไหลอันใดกลับไปพูดที่จวนของท่านเถอะ” ฮูหยินผู้เฒ่าโกรธจัด หยุดเสแสร้งทันที