ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 373

เป็นดั่งที่จื่ออันว่าเอาไว้ วันนี้เหลียงซื่อได้กลับไปยังจวนจิ้นกั๋วกง

นางกลับมายังจวนนั้นมิได้ส่งเสียงอันใดออกมา รอเพียงแต่ตอนที่ซีเหมินเสี่ยวเยว่จะกลับจวนเมื่อครบสามวัน

นางรู้ดีว่าภายในจวนนั้นรวมทั้งเหล่ากั๋วกงต่างก็รู้ดีในใจว่าวันนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น ไม่มีผู้ใดไปเอ่ยถามไถ่นาง รวมทั้งสามีของนาง

ทุกคนต่างคิดว่า นางควรที่จะเสียสละตนเพื่อจวนจิ้นกั๋วกงนี้ ไม่มีผู้ใดสนใจความโกรธของนาง

และไม่มีผู้ใดคิดว่านางจะโกรธ

เพราะว่าหลายปีมานี้ ทุกคนล้วนเคยชินกับกับการที่นางทุ่มเทให้กับจวนกั๋วกง พวกเขาถึงกับคิดว่าให้นางยอมเสียสละชีวิต ขอเพียงแค่ทำเพื่อจวนกั๋วกงแล้วนั้น นางก็ไม่ลังเลที่จะนำเชือกขึ้นไปแขวนคอตนเลยสักนิด

บางทีนางควรจะทำให้ทุกคนได้เห็นว่า นางนั้นมิใช่สิ่งของหรือเครื่องมือสร้างความมั่นคงของจวนกั๋วกง

นางเหลียงซื่อถึงแม้ว่าจะไม่มีจวนกั๋วกง ก็ยังคงจะมีชีวิตอยู่ด้วยความราบรื่น แต่ถ้าหากจวนกั๋วกงนั้นไม่มีนางเหลียงซื่อ เช่นนั้นก็มิอาจแน่ใจได้

ครบสามวันที่ต้องกลับบ้านนั้น เดิมควรจะกลับกันตั้งแต่เช้าตรู่ แต่เนื่องจากอ๋องหลี่นั้นมาประกาศพระราชเสาวนีย์ จึงทำให้ล่าช้าไปถึงหนึ่งชั่วยาม มหาเสนาบดีเซี่ยได้ให้คนมาแจ้งแก่จวนกั๋วกงเอาไว้แล้วว่าจะถึงประมาณเที่ยงวัน

จิ้นกั๋วกงเอ่ยสั่งบ่าวรับใช้ภายในจวนจัดเตรียมมื้อเที่ยง หลานเขยคนใหม่จะมายังจวน อีกทั้งยังเป็นถึงมหาเสนาบดี ดังนั้นจิ้นกั๋วกงจึงได้เชิญมิตรสนิท และผู้อาวุโสในสกุลมาด้วยบางส่วน

ผลิกิ่งใบออกไปมากมาย แต่ที่โดดเด่นนั้นมีอยู่ไม่มากนัก ส่วนผู้อาวุโสในสกุลที่เชิญมาในวันนี้นั้น ล้วนเป็นทหารผ่านศึกในราชสำนัก เพียงแต่เกษียณออกมาแล้วเท่านั้น