กุ้ยไท่เฟยเกรี้ยวกราดขึ้นมาในทันที จากนั้นก็กล่าวอย่างดุดัน "นางกลัวว่าข้าจะทำร้ายลูกของตนเอง ดังนั้นจึงไม่ลังเลเลยที่จะสังหารข้าเพื่อตัดปัญหาในอนาคต นางคือคนที่คอยรับใช้อยู่ข้างกายข้ามาเนิ่นนานหลายปี ข้าเห็นนางเป็นเหมือนน้องสาวแท้ ๆไปเสียแล้ว แต่เพื่อเจ้าแล้ว นางกลับวางยาพิษสังหารข้า!"
มู่หรงเจี๋ยมือเท้าเย็นไปหมด มองร่างที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงที่เรียบง่าย การตายของนางช่างน่าเวทนา นางทำเพื่อเขาแท้ ๆ
บ่าวรับใช้อาฝูยังคงคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขาเช่นเดิม เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ในที่สุดป้าซือจูก็ตายได้เสียที ต่อไปก็จะเป็นเขาที่ได้อยู่ข้างกายกุ้ยไท่เฟย และได้เป็นที่โปรดปรานของนาง
แต่ว่าก่อนอื่น เขาจะต้องแสดงความจงรักภักดีให้นางเห็นก่อน
ดังนั้นเขาจึงกล่าว "ท่านอ๋อง ก่อนที่ป้าซือจู๋จะได้รับโทษ ได้ขอให้ทหารองครักษ์ไปบอกบางอย่างกับท่าน"
"บอกอะไร?" มู่หรงเจี๋ยจ้องไปที่เขาด้วยความรู้สึกสมเพช ตาทั้งสองแดงก่ำ
อาฝูกล่าว "นางให้ทหารองครักษ์ไปบอกท่านว่า นางหวังให้ท่านปกครองบ้านเมือง"
มู่หรงเจี๋ยไม่เชื่อคำพูดของเขาแม้แต่น้อย แล้วขึ้นเสียงดัง "ไสหัวไปซะ!"
อาฝูยังคุกเข่าอยู่กับที่ "ท่านอ๋อง คำพูดนี้จริงแท้แน่นอน ป้าซือจูเป็นคนที่บ่าวให้ความเคารพมาก ตอนนี้ร่างของนางอยู่ที่นี่ บ่าวไม่พูดโกหกต่อหน้าร่างของนางหรอกพ่ะย่ะค่ะ เหตุใดนางถึงต้องวางยาพิษกุ้ยไท่เฟยด้วยเล่า? ล้วนทำเพื่อปกป้องท่านอ๋องทั้งสิ้น นางยอมสละชีพตนเองก็เพื่อปกป้องท่านจากภยันตราย นางหวังว่าในอนาคตจะมีสักวันที่ท่านอ๋องจะเป็นใหญ่ในใต้หล้า"
"หากเจ้ายังขืนพูดจาเหลวไหลอีก ข้าจะปลิดชีพเจ้าบัดเดี๋ยวนี้" มู่หรงเจี๋ยดวงตาเย็นเยียบ หันกลับไปออกคำสั่ง "ทหาร มาย้ายร่างของป้าซือจูออกไป ข้าจะจัดการเรื่องพิธีศพเอง ปิดล้อมเรือนชิงหนิงไว้ หากข้าไม่อนุญาต ก็อย่าให้ใครเข้ามาได้ทั้งสิ้น"
กุ้ยไท่เฟยขึ้นเสียงดัง "มู่หรงเจี๋ย เจ้ากล้ากักบริเวณข้าไว้อย่างนั้นหรือ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...