ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 467

ใช่ ช่วงระหว่างเวลาที่พูดคุยกันนั้น ก็พบว่ามีองครักษ์เดินเข้ามาจากลานด้านนอกเอ่ยรายงาน “ท่านแม่ทัพ ข้าน้อยเมื่อครู่พบเห็นทหารกลุ่มใหญ่เคลื่อนทัพไปยังหมู่บ้านศิลา”

“กลุ่มใหญ่?” ซูชิงขมวดคิ้วขึ้นมา “ไปหมู่บ้านศิลาทำอะไรกัน?”

หมู่บ้านศิลาอยู่ห่างจากที่นี่เพียงเดินทางสามลี้เท่านั้น ข้ามยอดเขาไปก็ถึงแล้ว

“ไม่ทราบเช่นกันขอรับ มีประมาณสองสามร้อยนาย​ เดินทางไปอย่างรีบร้อนมากขอรับ​

"ผู้ที่นำทัพนั้น​เป็นท่านแม่ทัพฉีขอรับ”

“สองสามร้อยนายมากถึงเพียงนี้เชียวหรือ?” ซูชิงและเซียวท่ามองสบตากัน​ แล้วแต่รู้สึกประหวั่นพรันพรึง​ อีกทั้ง​แม่ทัพฉีนั้นเป็นผู้ดูแลรักความสงบเรียบร้อยของเม​ื​อง​ห​ล​วง ทั้งยังเป็นสำนักงานความมั่นคงของเมืองหลวงที่ท่านอ๋องเพิ่งจะจัดตั้งขึ้นมาใหม่อีกด้วย​ เขานำคนไปที่หมู่บ้านศิลานี้​ หรือว่าที่หมู่บ้านศิลาจะเกิดเรื่องขึ้นเสียแล้ว?

เซียวท่าเอ่ยสั่งลงไป “ไปตรวจสอบมาเดี่ยวนี้ ดูว่าหมู่บ้านศิลาตกลงแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

“ขอรับ!” องครักษ์โค้งคำนับแล้วหมุนกายออกไป

หวางหยูเริ่มที่จะมีอาการกระตุกขึ้นมา​ เริ่มจากใบหน้าที่เป็นตะคริว​ แล้วจากนั้นแขนขาก็เริ่มที่จะกระตุก​ แต่ว่าอาการกระตุกนั้นไม่หนักหนามากนัก

“เมื่อใดกันที่เขาเริ่มที่จะมีอาการแบบนี้?” จื่ออันเอ่ยถามซูชิงออกมา

ซูชิงเอ่ยตอบกลับ “เริ่มตั้งแต่วันก่อน ก็ปรากฏอาการกระตุกเกร็ง แต่อาการนั้นเป็นเพียงแค่บางเบา เพิ่งจะมามีสองวันนี้ที่อาการเริ่มจะบ่อยครั้งขึ้น อีกทั้งก็เริ่มที่จะหนักขึ้น”

จื่ออันในใจนั้นสั่นไหว “ซูชิง เจ้าวางยาสลบให้เขาหน่อย ข้าจะลองฝังเข็มให้เขาเสียหน่อย”

บางที่อาจจะลองใช้วิธีเข็มพุ่งทะยานเพื่อที่จะกระตุ้นเส้นประสาท หากว่าอาการป่วยเยี่ยงนี้สามารถเข้าควบคุมผ่านทางเส้นประสาทได้แล้ว ถ้าอย่างนั้นการใช้วิธีเข็มพุ่งทะยานบางทีอาจจะมีผลต่อการรักษาก็เป็นได้

“ช่วยได้หรือไม่ขอรับ?” ซูชิงชั่วขณะนั้นในแววตาเริ่มจะมีความหวังขึ้นมา

“ยังไม่รู้แน่ชัดได้ ม้าตาย...ลองดูเถอะ” นางเดิมนั้นอยากจะเอ่ยว่าถึงจะเป็นม้าที่ตายแล้วก็จะรักษาให้เหมือนกับม้าที่มีชีวิต แต่ว่าพี่สะใภ้ใหญ่ยังคงอยู่ที่นี่ คำพูดนี้หากนางได้ฟังแล้วคงจะโศกเศร้าเป็นอย่างมาก