ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 491

หลังจากที่เซี่ยหว่านเอ๋อจากไป ทุกคนก็ต่างรู้สึกแย่แทนหูฮวนสี่ และทยอยด่าทอคุณหนูรองตระกูลเซี่ยว่าเป็นคนที่อหังการทำอะไรตามอำเภอใจ

หูฮวนสี่ก้มหน้าน้ำตาคลอเบ้าเดินเข้าไปในสำนักสืออ้ายหย้วน

ในเวลาเดียวกัน เซี่ยหว่านเอ๋อก็นั่งบนรถม้าแล้วจากไป

สาวใช้ยิ้มพลางพูดไปพลาง "ใคร ๆ ต่างก็พูดกันว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลหูเก่งกาจอย่างโน้นอย่างนี้ บ่าวดูแล้วคงเป็นแค่คำพูดที่เลื่อนลอยเสียกระมัง ถูกคุณหนูรองข่มขู่ขนาดนั้น นางไม่กล้าพูดตอบโต้มาแม้นเพียงสักคำเดียว ดูท่าทางที่ขี้ขลาดนั่นสิเจ้าคะ ยังจะกล้าคิดไปอภิเษกกับองค์รัชทายาทอีก"

ครั้งนี้เซี่ยหว่านเอ๋อถือว่ายอมเสี่ยงทุกอย่าง แต่นางก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว หากไม่ขจัดความคิดที่จะปีนป่ายขึ้นที่สูงของหูฮวนสี่ จนทำให้องค์รัชทายาทชอบพอนางขึ้นมามันก็จะยุ่งยากขึ้นไปอีก

แม้จะบอกว่าการกระทำในวันนี้จะเป็นการทำลายภาพลักษ์ของตนเองเหมือนกัน แต่ประชาชนคนระดับล่างพวกนี้ ต่อไปนางก็ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวด้วยอีกแล้ว จะสนทำไมว่าพวกเขาจะมองนางอย่างไร?

นางพูดด้วยน้ำเสียงที่เกลียดชัง "ข้าจะไม่ยอมให้ผู้ใดมาขวางเส้นทางที่จะนำข้าไปสู่ตำแหน่งพระชายาเอกขององค์รัชทายาทเป็นแน่ หากมีครั้งต่อไปอีก ข้าจะทำให้ขาทั้งสองของนางหักต่อหน้าข้าอย่างแน่นอน"

นี่เป็นความฝันหนึ่งเดียวในชีวิตของนาง นางลงทุนลงแรงเพื่อสิ่งนี้ไปมากมายแล้ว หวงไท่โฮ่วก็ยังไม่มีพระราชเสาวนีย์ลงมาเสียที ทำให้ฮองเฮาที่ถึงแม้จะพระราชทานงานอภิเษกลงมาแล้ว แต่ก็กลับยังไม่มีการกำหนดวัน นางร้อนใจ และแม้ว่านางจะปลอบใจตัวเองอยู่เสมอ แต่นางก็รู้ดีว่าท่ามกลางเรื่องเหล่านี้ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นมากมาย สิ่งที่นางต้องทำในตอนนี้ก็คือ กำจัดคนที่จะเป็นภัยต่อนางออกไปทีละคน ๆ

โดยเฉพาะแม่ค้าอย่างหูฮวนสี่ผู้นี้ จงอย่าได้คิดฝันมาช่วงชิงทุกสิ่งทุกอย่างไปจากนาง

"คุณหนูรอง ทางข้างหน้ามีรถม้าพลิกคว่ำอยู่ ผ่านไปไม่ได้ขอรับ" คนขับรถม้าเปิดม่านบอกกล่าวนาง

เซี่ยหว่านเอ๋อเหลือบมองเล็กน้อย มีรถม้าพลิกคว่ำอยู่ที่พื้นจริง ๆ ซึ่งกีดขวางเส้นทางอยู่

"เปลี่ยนเส้นทางเถิด" เซี่ยหว่านเอ๋อกล่าว

"ขอรับ บ่าวจะเปลี่ยนเส้นทาง" คนขับรถม้าหวดแซ่ลงไปที่ม้า เบี่ยงให้รถม้ามาทางด้านขวา ด้านนี้มีทางแคบ ๆ เล็ก ๆ อยู่ น่าจะเพียงพอให้รถม้าผ่านไปได้