ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 516

อีกทั้ง ต่อให้มาจนถึงช่วงเวลาท้ายที่สุดแล้ว พบเพราะว่ามีหนอนบ่อนไส้อยู่ ก็ไม่สามารถถือว่าเป็นกองทหารชั้นยอดได้

เมื่อคิดแผนการมาอย่างครอบคลุมแล้ว จื่ออันรู้สึกได้ถึงความทะเยอทะยานที่อยู่เบื้องหลัง

เซียวท่าเอ่ย “เพราะฉะนั้น ในพื้นที่ภัยพิบัติคราวนี้ ท่านอ๋องอาจจะดูแลเจ้าไม่ได้มากนัก เจ้าจำต้องอาศัยตนเองแล้ว”

“ข้ารู้แล้ว เจ้าเองก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กับข้า ไปช่วยเขาให้มากเถิด” จื่ออันเอ่ยออกมา

“ข้าสามารถจัดการมันได้ โชคดีที่พี่ใหญ่ของข้ากลับมายังเมืองหลวงแล้ว นำทหารและม้ากลับมาจำนวนหนึ่ง”

หลังจากที่เซี่ยจื่ออันเข้าไปยังพื้นที่ภัยพิบัติแล้ว ก็ถูกจับตามองมาโดยตลอด เรื่องราวของนางเองก็แพร่กระจายไปทั่วในหมู่ชาวบ้าน และแม้แต่มารดาของนางหยวนฉุ่ยยวี่เองก็ถูกนำมาสนทนาด้วย

หยวนฉุ่ยยวี่มีชื่อเสียงที่ยอดเยี่ยม ช่วยปกปิดเรื่องอื้อฉาวที่จื่ออันถูกยกเลิกหมั้นหมายมาแล้วได้บ้าง

ในบางครั้งเรื่องราวในโลกนี้ก็แปลกประหลาดจนเกินไป เซี่ยจื่ออันก่อนหน้านี้เป็นหญิงสาวที่ร้ายกาจ ภายในเมืองหลวงไม่มีผู้ใดที่อยากจะเกี่ยวข้องกับนางแม้แต่น้อย มาวันนี้นางใช้สถานะบุตรีของจวนมหาเสนาบดีเข้าสู่พื้นที่ภัยพิบัติ เพื่อรักษาโรคระบาด ทันใดนั้นก็กลายเป็นผู้กล้าขึ้นมา แต่ละคนเมื่อพบเข้ากับนางก็จะเกิดความภาคภูมิใจขึ้นมา

หลังจากนั้นสามวัน จื่ออันออกจากพื้นที่ภัยพิบัติกลับมายังเรือนเล็กของตระกูลเฉิน

สถานการณ์ของหวางหยูไม่ได้ดีขึ้น แต่ก็ถือได้ว่าคงที่ อาจจะเป็นเพราะว่าผลจากเข็มทยาน

พี่สะใภ้ใหญ่หวาง และทหารองค์รักษ์อาการดูดีขึ้น บาดแผลไม่ได้เน่า อีกทั้งดวงตาที่แดงก่ำก็ดูจะอ่อนลงเล็กน้อย ทว่ายังคงไม่หายดี

และนี่ก็ทำให้จื่ออันผิดหวังเป็นอย่างมาก เพราะว่าหนี่หรงในตอนนั้นใช้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น กลับไม่ได้เกิดอาการใด และในตอนที่ถูกกัดเข้าเป็นครั้งที่สอง ก็พิสูจน์ได้ว่าร่างกายมีการต้านทานไม่ให้เกิดอาการ

“หลังจากที่ใช้ยาไปแล้ว สถานการณ์ในสามวันมานี้มีการจดบันทึกไปหรือไม่?” จื่ออันเอ่ยถาม

“บันทึกเอาไว้แล้ว เจ้าลองดู” ซูชิงนำสมุดออกมา ก่อนจะส่งให้กับจื่ออัน

จื่ออันพลิกอ่านอยู่ครู่หนึ่ง ก็พบว่าไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

นางตรวจดูหวางหยูอีกครั้ง ถึงพบว่าแม้อาการของหวางหยูจะคงที่ แต่ว่าสารหนูนี้สำหรับเขาแล้วไม่มีประโยชน์อัยใดเลย

หรือจะเป็นเพราะว่าปริมาณไม่พอเหมาะ? จื่ออันคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเพิ่มปริมาณลงไป เอ่ยกำชับซูชิงออกไป “คืนนี้ให้ยาอีกครั้ง พรุ่งนี้เช้าข้าจะมาใหม่”